کی‌روش و حركت بارسايي در تيم‌ملي!

سایت گل- هر چند کارلوس کی‌روش سرمربی رئال مادرید بوده و اهالی فوتبال در ایران او را یک رئالی می‌دانند اما به نظر می‌رسد تفکرات او الهام گرفته از اندیشه‌های مربیان بارسلونا و سبک‌های پیشرفته این تیم باشد.

هافبك‌ دفاعي بجاي مدافع مياني

بارسلونا طی سه فصل اخیر با جسارت بیش از حد سرمربیان خود یا بهتر بگوییم اعتماد به توانایی‌های هافبک‌های تدافعی خود تغییری بزرگ و عجیب در ترکیب خود ایجاد کرد که ریسک بسیار بزرگی به حساب می‌آمد.

پپ گواردیولا اولین بار از یحیی توره هافبک دفاعی قدر و ساحل عاجی خود در خط دفاع و کنار پویول یا پیکه استفاده کرد وحتی در بازی حساس نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان با این خط دفاع ویژه به مصاف حریف خود رفت. البته این اتفاق بنا به ضروریات نبود و این تغییرات به صورت چرخشی و حتی در صورت سلامت مدافعان میانی هم اعمال می‌شد.

بعدتر این جابجایی‌ها در مورد سرخیو بوسکتس و خاویر ماسچرانو هم به کرات رخ داد تا جایی که ماسچرانو طی دو فصل اخیر کاملا به یک مدافع میانی محض تبدیل شده و انگار همه فراموش کرده‌اند که او در لیورپول یکی از بهترین هافبک‌های تدافعی لیگ بر‌تر و اروپا بود.

تيتو، وفادار به تصميم گوارديولا

امسال و با حضور تیتو ویلانووا به جای گواردیولا، بارسلونا باز هم این جابجایی‌ها را ادامه داد تا تیتو ثابت کند دنباله‌رو راه پپ خواهد بود و تمام جزئیات مکتب گواردیولایی را در بارسا ادامه می‌دهد.

با جذب الکس سانگ، طی چند هفته سپری شده از لالیگا و لیگ قهرمانان این بازیکن بیش از اینکه به عنوان هافبک تدافعی به میدان برود در نقش یک مدافع میانی در کنار ماسچرانو بازی کرده است.

البته مصدومیت‌های متوالی پیکه و پویول، ویلانووا را تا حدودی مجبور به این تغییر کرده اما به نظر می‌رسد با بازگشت این دو مدافع میانی به شرایط مسابقه باز هم از سانگ در خط دفاعی استفاده شود؛ کما این‌که همین امشب سانگ و ماسچرانو به عنوان دو هافبک تدافعی باید در مرکز خط دفاع مقابل رئال مادرید و خط حمله فوق‌العاده قدرتمندش امتحان خود را پس دهند و به نظر می‌رسد حتی اگر دچاراشتباه کشنده هم شوند - مثل آنچه ماسچرانو در سوپرجام انجام داد- باز هم تیتو در پست غیرتخصصی به آن‌ها اطمینان خواهد کرد چراکه دنبال اهداف خاصی از این تغییرات می‌گردد.

 و حالا كارلوس كي‌روش

کیلومتر‌ها این‌سوتر و درخاورمیانه کارلوس کی‌روش هم تا حدودی این تفکر را در تیم ملی ایران پیاده می‌کند. البته نه به سبک بارسا بلکه با احتیاط فراوان و آرام‌آرام چراکه هدف نخست او صعود به جام جهانی است و حتی یک اشتباه در یک بازی می‌تواند او، فدراسیون فوتبال و تیم ملی را از اصلی‌ترین و مهم‌ترین هدف‌شان دور کند.

کی‌روش در روزهایی که مازیار زارع در پرسپولیس جزو ضعیف‌ترین بازیکنان تیمش بود او را به تیم ملی دعوت می‌کرد اما نه به عنوان یک هافبک تدافعی بلکه در نقش یک مدافع میانی. حتی این مساله و جابه‌جایی‌های مهم در روز‌های اوليه به مذاق زارع خوش نیامده بود اما کارلوس به او هشدار داده بود که هر جا سرمربی بخواهد بازی کند بازیکن باید چشم بگوید. کی‌روش در دیدار دوستانه با فلسطین از مازیار به عنوان یک مدافع میانی بهره برد و درتمام بازی‌های درون‌تیمی و تمرینات او را در اکیپ مدافعان میانی جای داد در حالی که زارع حتی در ملوان هم هرگز در این پست به میدان نرفت.

آزمون آندو در تمرين ديروز

زارع تنها یک بار و به ناچار در ترکیب پرسپولیس به عنوان مدافع میانی مقابل سپاهان به میدان رفت و اتفاقا نمایش خوبی انجام داد و به نظر می‌رسد‌‌ همان نمایش ۹۰ دقیقه‌ای کی‌روش رامجاب کرده که از زارع می‌تواند یک مدافع میانی خوب بسازد.

اما این پایان پروژه در حال اجرای کی‌روش نبود و او درتمرین دیروز تیم ملی آندرانیک تیموریان را هم در پست مدافع میانی و در بازی درون‌تیمی تست کرد تا ثابت کند از این تغییرات هدفی دارد و دنبال تغییرات کلی در ساختار و ترکیب تیم ملی است؛ البته این پروژه با سرعت بسیار پايینی در حال انجام است و احتمالا اگر تا بعد از جام جهانی وی در مسند کار باشد به یکباره شتاب خواهد گرفت.

زير توپ زدن، ممنوع!

به نظر می‌رسد اصرار بر بازی مستقیم از سوی بهترین مدافعان میانی فوتبال ایران که همواره انتخاب‌های اول مربیان تیم ملی بوده‌اند کی‌روش را به فکر تغییراتی این‌چنینی در خط دفاع تیم ملی انداخته است.

البته این بازی مستقیم و به عبارت ساده‌تر زیر توپ زدن مدافعان در شرایط سخت و پرس مهاجمان حریف، در بد‌ترین شرایط ممکن و با دستپاچگی و عجله خاصی انجام می‌گیرد و فاکتور بازی‌سازی از خط دفاع‌‌ همان حلقه گمشده‌ای بود که منجر به دعوت از پژمان منتظری برای کم کردن این مشکل شد. اما ظاهرا کی‌روش قصد دارد با یک برنامه بلندمدت هافبک‌های دفاعی توانمندی مثل مازیار زارع و آندرانیک تیموریان را یک خط عقب‌تر بیاورد چراکه می‌داند برای تغییرات در خط هافبک با توجه به سیستم بازی موردعلاقه‌اش۳-۳-۴ و البته تعدد هافبک خوب نسبت به مدافع خوب در فوتبال ایران کم‌کم مي‌تواند این پروسه مهم را به مرحله اجرایی برساند.