سکوت 7 چهره سیاسی در فتنه

* سایت خبرآنلاین در گزارشی به سکوت 7 چهره سیاسی پس از انتخابات پرداخت: «سید حسن خمینی، محمد باقر قالیباف، مهدی چمران، عباس شیبانی، معصومه ابتکار، صادق خرازی و ابراهیم اصغرزاده»

* رجانیوز: وحید جلیلی، سردبیر ماه نامه راه حوادث پس از انتخابات را آسیب شناسی کرد و گفت: «عدالت نامتوازن یعنى اینکه دولت به یک روستا آب، برق، گاز، تلفن و جاده برده است و رسانه نبرده است و روستاها و محرومیت‏ها در فضاى رسانه‏اى کشور دیده نمى‏شوند. در نظام رسانه‏اى موجود از جمله رسانه ملى تصویرى از کشور نشان داده مى‏شود که این تصویر تطابقى با واقعیت ایران ندارد. به عنوان مثال اگر امروز فقط یک ساعت و نه بیشتر، برق تهران برود، تمام روزنامه‏ها فردا در صفحه اول خود این خبر را به‏عنوان یک اتفاق مهم بازتاب مى‏دهند، همین طور صدا و سیما مسئولین را به صلابه خواهد کشید که چرا چنین اتفاقى افتاده است، ولى اگر میلیون‏ها ایرانى سى سال بعد از انقلاب برق یا امکانات اولیه نداشته باشند، حتى در صفحه حوادث روزنامه‏ها هم منتشر نمى‏شود. وقتى مردم، ایران را در این رسانه تماشا مى‏کنند، چه برداشتى خواهند داشت؟ یک سوم مردم ایران در روستاها زندگى مى‏کنند و اینها در نظام رسانه‏اى ما ناپدید هستند و انکار مى‏شوند.

مثلا تلویزیون مى‏خواهد از روز انتخابات گزارش بدهد فقط دوربین از مسجد لرزاده، حسینیه ارشاد و بالعکس و به شخص بیننده چنین تصویرى از ایران و واقعیت آن روز کشور به وى القا مى‏شود. وقتى که رسانه‏اى همچون صندوق راى که رسانه‏اى بى‏ادب است و حرمت ارباب رسانه و سرمایه‏داران حاکم بر رسانه را نگه نمى‏دارد، از او یک تصویر دیگر از ایران مى‏دهد با تصویر رسانه‏اى مثل صدا و سیما و روزنامه‏هاى ما متضاد است. شخص با خود مى‏گوید من وقتى پاى برنامه‏هاى صدا و سیما مى‏نشینم، هر آنچه که مى‏بینم یا قریب به اتفاق آن سبک زندگى‏اى است که در فاصله میدان ولى عصر تا تجریش وجود دارد، همین طور سریالها، برنامه‏ها، اخبار شما همه مربوط به آن سبک زندگى است، به یک دفعه این بیست و چهار میلیون نفر از کجا پیدا شدند؟

چرا رسانه جمهورى اسلامى اینها را به من نشان نداده است؟ مگر چنین آدمهایى در ایران وجود هم دارند؟ این دو تصویر، تضاد ایجاد مى‏کند، آن هم به این دلیل که رسانه‏ها و نظام رسانه‏اى جمهورى اسلامى، چه دولتى و چه خصوصى توسط یک طبقه خاص اداره مى‏شود، آن هم یک طبقه خاص به نام طبقه مرفه بى‏درد. قاعدتا این تصویر ایجاد توهم مى‏کند و همین طور سالها به تدریج ادامه مى‏یابد، بعد شما مى‏خواهید یک دفعه در برابر تصویرى که صندوق راى از ایران واقعى نشان مى‏دهد، به راحتى تسلیم شوند و آن را قبول کنند، در حالى که خودتان قبل از این یا آن بیست و چهار میلیون را یعنى اقشار محروم و مستضعف را انکار کرده‏اید یا اینکه به آنها گفته‏اید که اگر باشند هم اهمیتى ندارند ... لذا طبیعی است که اقلیت اشرافی نتواند رای اکثریت بودن ملت مستضعف را تحمل کند.»

منبع: کتاب روزشمار 8 ماه نبرد مقدس