به گزارش فارس، اندیشکده «هریتیج» مینویسد: میلیونها بشکه نفت ایران از طریق بنادری در مالزی و لبنان بدون آن که تحت تأثیر تحریمها قرار بگیرند به فروش میروند.
*نفت ایران در کشتیهای چینی جابهجا میشود
بنا به گزارش اخیر رویترز، میلیونها بشکه نفت ایران بدون اجرای قانون تحریمها در رفت و آمد هستند. حکومت ایران، به منظور دادن کمکهزینه به درآمد روبهاتمام نفتی دولت، از بندرهای کوچک برای فروختن نفتش استفاده میکند.
نفت ایران سفرش را از مراکز مهم صادراتی مثل جزیره خارک در ایران یا فجیره در امارات متحده عربی آغاز میکند. در آنجا آن را در لیست سیاه کشتیها بار میزنند و به بنادر دیگر میفرستند. به محض ورود، نفت خام را درون کشتیهایی با مالکیت کشور چین با کمترین نشانی از مالکیت ایران تخلیه میکنند. سپس کشتیهای چینی به سوی بنادر کشور چین و مقصدهای نامعلوم دیگری حرکت میکنند.
*با وجود همکاری چین و ایران آیا تحریمها سودی هم دارند؟
شرکتهای نفتی چینی منافع مقرری در موفقیت ایران در بخش انرژی دارند. در گزارش هریتیج، با عنوان «تمرکزی دوباره بر ایران: تحریمهای بیشتری لازم است»، جیمز فیلیپس به روابط تجاری گسترده بین ایران و چین اشاره میکند. در واقع، در سال 2011، چین و ایران اعلام کردند که امیدوارند ارزش روابط تجاری بین دو کشور را تا 100 میلیارد دلار در پنج سال آینده افزایش دهند. بنا به آنچه فیلیپس مینویسد، تلاشهای کنونی برای ممانعت از انگیزههای هستهای ایران از طریق افزایش تحریمها فقط در صورتی مؤثر خواهد بود که شرکتهای چینی آنها را بیاثر نکنند.»
*تحریمها اثری در برنامه هستهای ایران ندارند
وقتی بلومبرگ درباره شیوه دولت اوباما در مورد تحریم علیه ایرانیها پرسید، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه گفت:«ما دقیقاً به اجرای برنامهای که داریم نظارت داریم، زیرا این مسئله به اعمالشان مربوط میشود نه به گفتارشان.»
فعالیتهای ایران اکنون خیلی چیزها را روشن میکنند آن هم با جاخالی دادن در برابر تحریمهای آمریکا و ادامه پیشرفت این کشور در زمینه برنامه هستهای. حکومت اصلاً قصد ندارد جاهطلبیهای هستهای را متوقف کند. آیا دولت به آنها گوش میکند؟