روایت حدادیان از غربت شهدای فتنه 88

 به گزارش مشرق، سعید حدادیان شاعر است و ذاکر اهل بیت (علیهم السلام)؛ ذاکر و مداح مشهوری که شهرتش در ذکر آل‎الله بر شاعری و شعرشناسی‎اش سایه افکنده است. بخشی از گفت‎وگوی خودمانی‎ پنجره با حدادیان را می توانید بخوانید.

سعید حدادیان از مداحان اهل بیت در پاسخ به این پرسش که اگر جای حاج کاظم آژانس شیشه ای بودید، چه می کردید، با بیان اینکه ما تا به حال هر کاری کرده ایم کار حاج کاظمی بوده است، افزود: اما هیچ فردی حاج کاظم را نشناخت و نمی شناسد. در فتنه 88 تعدادی شهید دادیم و البته تعدادی از مردم هم کشته شدند که پاره تن ما و اولاد ما بودند. چه کسی گفته است وکلا و وزرا و روسای قوای ما از یکی از این شهدا بالاترند؟ اینها که در فتنه بصیرت نشان دادند و در غربت شهید شدند ولی ختم درست و حسابی هم برایشان گرفته نشد.

 حدادیان اضافه کرد: کم کاری ها، ماست مالی کردن، دسته بندی ها و احتیاط کردن ها برای حفظ موقعیت آینده و بی عقلی های بعضی و دگردیسی های برخی و ... برایمان غیر قابل باور بود. حاج کاظم ها در این موقعیت چه کار باید بکنند؟ گاهی فکر می کنم بعضی کارهای ما اصلا منبعث از رفتار ها و منطق حاج کاظم آژانس شیشه ای بوده است.

او همچنین در پاسخ به اینکه اگر به ده سال زندان محکوم شوید، چه می کنید، گفت بعید هم نیست همین روزها محکوم شوم. استقبال می کنم. اگر ادای حق الناس باشد می روم زندان و پاک می شوم. اگر مظلوم نمایی هم باشد، برایم قشنگ است. اما فارغ از همه اینها، من به خلوت احتیاج دارم. لااقل مجموعه شعر هایم را جمع می کنم.

این مداح اهل بیت که دورانی مربی تربیتی بوده است و بعدها برای کار هم به تلویزیون دعوت شده است، درباره چرایی کناره گیری اش از تلویزیون گفت: جلسات هفتگی در تلویزیون درباره ماهیت تلویزیون و رسانه برگزار شد خیلی در نظام بندی فکری من خیلی تاثیر گذار بود و خیلی مرا با رسانه آشنا کرد. اما من بیشتر با ذکر اهل بیت(ع) خو گرفته بودم و دوران جنگ هم بود. ماندن در آن فضا برایم سخت بود.

سعید حدادیان در خصوص اینکه چه چیزی بیشتر از همه عصبانیش می کند گفت : ریزش بیش از اندازه مردم روی سرم بعد از مجالس. عصبانیت آزاردهنده‎ای است، چون احساس می‎کنم با این عصبانیت، فیض مجلس را هم از دست می‎دهم. اخیرا در حرم رضوی بودم؛ آن‎قدر با من عکس گرفتند که حس حضور از کف رفت. کسی هم که نیستیم ما. اما هر عکسی که می‎انداختند، خجالتم از امام رضا بیشتر می‎شد.