به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در اين آزمايشات از حدود 3500 خوكچه هندي و 83 ميمون رزوس براي مشاهده تاثيرات حملات ميكروبي بر روي حيوانات استفاده شده بود.
در صحنههايي از اين فيلم شاهد ميمونهاي محبوس در جعبههاي كوچك هستيم كه سر آنها از آن بيرون بوده و كاملا ترسيدهاند. در اطراف آنها مرداني در لباسهاي كامل پلاستيكي با ماسك گاز قرار دارند كه يك نيم دايره از جعبههاي حاوي خوكچههاي هندي را در لبه يك سطح شيبدار قرار ميدهند.
پس از چيده شدن اين جعبهها آزمايشكنندگان بيرون رفته و بعد از دقايقي يك بمب در اتاق منفجر شده و حيوانات در ابري مرگبار از ميكروب طاعون قرار گرفتند.
اين آزمايشات موسوم به عمليات ديگ ، از ماه مه تا سپتامبر 1952 در سواحل جزیره لوئیس در جزایر خارجي هیبرید اجرا شده و بخشي از آزمايشات مخفي برنامه نوپاي جنگ بيولوژيكي محسوب ميشد كه در آن زمان از اهميتي برابر با سلاحهاي اتمي برخوردار بود.
دانشمندان آزمايشگاه پارتون داون در ويلتشاير با اين باور كه اتحاد جماهير شوروي سابق در حال توليد بمبهاي بيولوژيكي هستند، براي ساخت سلاحهاي مشابه قابل استفاده در اقدامات تلافیجویانه عليه حمله ميكروبي روسها آماده شده بودند.
اگرچه وجود اين فيلم 47 دقيقهاي از سالها پيش شناخته شده بود اما اكنون با تلاش مايك كنر، 58 ساله در شبكه اجتماعي در دسترس عموم قرار گرفته است.
كنر اين فيلم را تنها فيلم از اين گونه در جهان ميداند كه به نمايش آزمايشات عوامل بيماريزاي كشنده بر روي حيوانات پرداخته است.
بسياري از خوكچههاي هندي و ميمونهاي در معرض اين ميكروبها طي چند روز از بين رفته و نمونههاي ديگر كه زنده مانده بودند، كشته شده و از اندام آنها براي بررسي تاثيرات اين ميكروبهاي مهلك استفاده شد.
از جمله عوامل هولناك بودن اين فيلم، چهره انسانمانند ميمونها است كه حس ترحم را بر اگيخته و از وحشتناك بودن اين سلاحها كه براي استفاده بر روي انسانها طراحي شده بودند، پرده بر ميدارد.
اين آزمايشات در شرايط خاص انجام شده و مراقبتهاي كامل براي ايمن بودن آنها براي انسان انجام ميشد. براي مثال پيش از هر انفجار ابتدا شرايط باد كاملا سنجيده ميشد تا ميكروبها در داخل كشور پخش نشوند.