فارس - دومين و آخرين بازي تيم‌هاي ملي واليبال ايران و ژاپن در چارچوب انتخابي ليگ‌جهاني 2013 شب گذشته در سال 12 هزار نفري آزادي برگزار شد.
شاگردان ولاسکو که در بازي نخست با نتيجه 3 بر صفر حريف پرافتخار خود را شکست داده بودند براي رسيدن به ليگ جهاني در بازي دوم تنها نياز به يک گيم داشتند.
* تير خلاص بر پيکر ژاپن و فرش قرمز ليگ جهاني براي ايران
حمايت همه جانبه تماشاگراني که از ساعت‌ها قبل خود را به سالن 12 هزار نفري آزادي رسانده بودند ولاسکو و شاگردانش را بر آن داشت تا هرچه در توان دارند به کار بگيرند تا شرمنده مردم نشوند و با شکستن طلسم چندين ساله واليبال ايران را جهاني کنند.
از زماني که داور مسابقه سوت آغاز بازي را به صدا در آورد همه منتظر بودند که تيم ايران در پايان گيم نخست صعود خود به ليگ جهاني را قطعي کند؛ کاري که محقق شد. ژاپني‌ها که با سرمربي جوان خود چيزي براي از دست دادن نداشتند و استرس در چهره تک تک آنها موجب مي‌زد تا امتياز‌هاي ابتدايي پابه پاي ايران پيش آمدند، اما هوش بالاي معروف، قدرت آبشار‌هاي محمودي، دفاع‌هاي موسوي و نادي و دريافت‌هاي کم‌نقص ظريف و در مجموع تلاش تمام بازيکنان ايران موجب شد تا رفته‌رفته اختلاف دو تيم زياد شود و ايران بتواند در گيم نخست 25 بر 16 حريف خود را شکست دهد تا تيرخلاصي بر پيکر ژاپن بزند.
در پايان گيم نخست و پهن شدن فرش قرمز ليگ جهاني براي ايران بازيکنان، کادر فني و تماشاگران سر از پا نمي‌شناختند؛ شايد در اين بين اشک‌هاي شوق فرهاد ظريف گوياي عمق خوشحالي واليبالي‌ها باشد.
* ولاسکوي خاطره‌ساز محبوب‌تر شد
بدون شک خانواده واليبال مهرماه سال گذشته را از ياد نبرده‌اند؛ جايي که بازهم تمام اين عوامل کنار هم بودند. سالن 12 هزار نفري، ولاسکو و شاگردانش و واليبال؛ در مهر ماه سال گذشته بازهم همين‌ها با قهرماني تيم ملي واليبال ايران در آسيا که براي نخستين بار رقم مي‌خورد موجبات خوشحالي يک ملت را فراهم کردند.
ولاسکو و شاگردانش يک بار ديگر موفق شدند در سالن 12 هزار نفري خود را در تاريخ واليبال ماندگار کنند. ولاسکو با پيروزي بر ژاپن و صعود به ليگ جهاني ضمن محبوب‌تر کردن خود در بين اهالي واليبال نشان داد که اگر شرايط فراهم باشد در 70 سالگي هم توانايي زيادي دارد و عدم صعود به ليگ جهاني در دوره گذشته حاصل بي‌برنامگي مسئولان فدراسيون جهاني بود.
* حاشيه در شب ماندگار واليبال پررنگ‌تر از متن بود
از روز بازي ايران و ژاپن اتفاقات جالبي و شايد کمي تاسف‌بار افتاد و تا آخر شب هم ادامه داشت؛ اتفاقاتي که زير سايه صعود ايران به ليگ جهاني قرار گرفت و موجب شد حاشيه‌ها در شب ماندگار واليبال پررنگ‌تر از متن شود.
صبح روز بازي توسط سايت فدراسيون و توسط مقامات مسئول اعلام شد که بانوان حق حضور در سالن 12 هزار نفري را ندارند و اين موضوع شامل تماشاگران، خبرنگاران، عکاسان و حتي مسئولان برگزار کننده مسابقه مي‌شود و خبرنگاران بايد از خانه به رسالت خبرنگاري خود عمل کنند!
اين در حالي است که پيش از آن اعلام کرده بودند که براي تماشاي مسابقه بليت فروشي خواهد شد و براي اينکار اقداماتي مانند چاپ بليت هم انجام شده بود، اما مشخص نشد به چه علتي مسئولان تصميم خود را تغيير دادند و مانع ورود بانوان به سالن مسابقه شدند.
سرانجام پس از کش و قوس‌هاي فراوان و اعتراض‌هاي مکرر بانوان خبرنگار توانستند با شرايط خاصي وارد سالن شوند، اما اين پايان کار مسئولان حراست نبود، چراکه در پايان بازي و درحالي که مسئولاني همچون عباسي، وزير ورزش و امور جوانان و رحيمي، معان اول رئيس جمهور در سالن مسابقه بودند به خبرنگاران و عکاسان اجازه فعاليت آزادانه را نمي‌دادند. اين موضوع تا حدي مبتديانه بود که وقتي مسئولان مي‌خواستند با بازيکنان عکس يادگاري بگيرند برخي از ماموران حراست به شدت مانع کار عکاسان مي‌شدند و در اين بين با برخي از آنها درگيري فيزيکي هم پيدا مي‌کردند!
* بي نظمي و دعوا ديديم، اما جشن نه!
در تمام دنيا وقتي تيم ملي يک کشور قهرمان مي‌شود يا به موفقيت بزرگي دست پيدا مي‌کند جشني با شکوه و درخور آن برگزار مي‌شود، اما شب گذشته هيچ نشاني از جشن در سالن 12 هزار نفري نبود.
در پايان مسابقه بازيکنان يکديگر را در آغوش گرفتند و مربيان خود را به هوا پرتاب کردند و با پرچمي کوچک دور افتخار زدند. در اين بين تنها چيزي که بيش از هر چيزي به چشم مي‌خورد بي‌نظمي بود و بي نظمي! البته بايد به اين موضوع برخورد زننده ماموران حراست با خبرنگاران و عکاسان را که در صحنه‌هايي به درخواست مسئولان فدراسيون واليبال انجام مي‌شد هم اشاره کرد.
* شنيديم قرار است از تيم «ب» تجليل شود، اما چيزي نديديم!
همه دعا مي‌کردند که اين پايان کار عجيب و از همه جا بي‌خبر ماموران حراست باشد، اما بازهم اينگونه نشد. پيش از بازي اعلام شده بود که قرار است از بازيکنان و کادر فني تيم «ب» ايران که عنوان نايب قهرماني کاپ آسيا را کسب کرده‌اند تجليل کنند، اما گويي مسئولان حراست از اين موضوع هم بي‌خبر بودند، چراکه وقتي بازيکنان تيم «ب» مي‌خواستند وارد زمين شوند با برخورد بسيار بد ماموران مواجه شدند که با وساطت چندين نفر از اهالي واليبال و معرفي کردن تک‌تک بازيکنان به تک‌تک ماموران حراست اجازه ورود آنها به سالن مسابقه داده شد!
با اين وجود ما که نشاني از تجليل نديديم؛ تنهاي حلقه‌هاي گلي را ديديم که چند دقيقه بر گردن بازيکنان کادر فني «ب» بود و پس از آن حلقه‌هاي گل به گردن شاگردان ولاسکو منتقل شد؛ اگر مسئولان نام اين کار را مراسم تجليل مي‌گذارند حتما اينگونه است ديگر!
* صداي اعتراض ولاسکو هم بلند شد
«موفقيت واليبال ايران را به تمام زنان ايراني علاقه‌مند به واليبال تقديم مي‌کنم.» اين جمله‌اي بود که ولاسکو در ابتداي نشست خبري خود در پايان مسابقه به زبان آورد؛ جمله‌اي که به نظر مي‌رسد ولاسکو با بيان آن مي‌خواست اعتراض خود را به مقامات مسئول اعلام کند و براي اين اعتراض خود دلايلي هم داشت.
ولاسکو در ادامه صحبت‌هاي خود گفت: فکر مي‌کنم بانوان هم بايد در سالن‌هاي واليبال حضور داشته باشند، چرا که واليبال يک ورزش خانوادگي است و خشونتي در آن ديده نمي‌شود. به کشورهاي زيادي سفر کرده‌ام و در تمام آنها شاهد بودم که زن‌ها در کنار مرد‌ها تيم و بازيکنان مورد علاقه خود را تشويق مي‌کنند.
به هر حال بنا بر دلايلي نامشخص بانوان به سالن نيامدند تا شادي‌هاي واليبالي‌ها تقسيم نشود. فرهاد ظريف که در پايان بازي خوشحالي چنداني نمي‌کرد و بيشتر نظاره‌گر بود هم از اين موضوع بسيار ناراحت بود و گفت: متاسفانه امروز هم خانواده‌ام به سالن مسابقه آمده بودند، اما پشت درهاي بسته ماندند، چرا که از ورود بانوان به سالن مسابقه جلوگيري مي‌شد. مي‌خواستم امروز شادي‌ام را با آنها تقسيم کنم که متاسفانه اجازه ندادند! کمي از اين موضوع ناراحت هستم و حيف است در بين اين همه جمعيت خانواده ما و دوستان حضور ندارند.
* واليبال نيازمند توجه بيشتر است
حال روي صحبت با وزير محترم ورزش است؛ آقاي عباسي از شما که با ديدن بيش از 12 هزار نفر و حمايت همه جانبه آنها از واليبال حس غرور ملي پيدا مي‌کنيد توقع مي رود که به عنوان کمترين کار شرايط را براي حضور شايسته ايران در ليگ جهاني فراهم کنيد. شما که از نزديک شاهد بوديد بسياري از تماشاگران ايستاده بازي را تماشا کردند و شلوغي به حدي بود که حتي بانوان را هم راه ندادند انتظار مي‌رود به رشته‌اي که نتوانست وارد المپيک شود، اما از طريق ديگر دل ملتي را شاد کرد بيش از پيش توجه کنيد. شايد آغاز ساخت سالني درخور واليبال و با ظرفيت بالا بهترين کاري باشد که بتوان اين رشته انجام داد.
* آيا ولاسکو به ايران برمي‌گردد؟
اما شايد اتفاقي که کمي اهالي واليبال را نگران کرده است، اتمام قرارداد ولاسکو با فدراسيون ايران باشد. سرمربي تيم ملي واليبال ايران شب گذشته پس از پايان بازي تيم‌هاي ايران و ژاپن به کشورش بازگشت.
ولاسکو با عناويني که براي واليبال ايران کسب کرد، خود را جاودانه کرد و مربي خاطره‌ساز براي ايران شد. حالا که خوليوي 70 ساله توانست ايران را به ليگ جهاني برساند و به گفته خود واليبال ايران را وارد فاز جديدي کرده است اين‌بار بايد درخواست کنيم که «ولاسکو بمان و افتخاراتت را با ايران در ليگ جهاني کامل کن.»
اخبار ویژه
رنجبر در تشریح جلسه کمیسیون اجتماعی مجلس:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
