اخیرا بنگاه خبری "اسوشیتد پرس” مطلبی را در خصوص تغییر ظاهر بانوان عراقی و مقاومت به وجود آمده در این کشور خصوصا در شهرهای مذهبی عراق در برابر این پدیده منتشر کرده است.
در این گزارش امده است:
در سالهای اخیر نسل جوان عراق و خصوصا دختران عراقی به سمت کنار گذاشتن پوشش های سنتی "بخوانید چادر” و استفاده از پوشش های آزاد تر به مانند دامن هایی از جنس جین و پیراهن های کوتاه تر هستند.به نظر می رسد که این مسئله در حال حاضر به یک مبارزه پنهان بین فرهنگ سنتی عربی – اسلامی حاکم بر کشورهای عربی و فرهنگ نفوذی غربی در این کشورها تبدیل شده است.
با ورود نیروهای آمریکایی به این کشور و حجم زیادی از سربازان غربی از قاره اروپا به هر شکل یک سری از مسائل فرهنگی نیز به همراه این افراد به کشور عراق وارد شد. برای درک بهتر این مسئله می توانید به وضعیت حاکم بر کشور ژاپن نیز مراجعه کنید.
این که چگونه آداب، فرهنگ، تغذیه و البسه منحصر به فرد ژاپنی در دوران پس از جنگ دوم جهانی و حضور نیروهای آمریکایی در این کشور کم کم رو به نابودی رفته و امروزه تنها رگه هایی از آن نحوه پوشش یا آداب و رسوم در فرهنگ ژاپنی دیده می شود.
البته در شهرهای مذهبی عراق به مانند کربلا و یا کاظمین مردم به همراه پلیس و مقامات شهری به فکر مقابله با این وضعیت افتاده اند و با تشکیل واحدهایی از پلیس به تذکر دادن به افرادی که دارای پوشش مناسبی نیستند می پردازند. البته مقامات این شهرها اعلام کرده اند که به مامورین خود دستور داده اند تا از هرگونه برخورد خشن پرهیز کرده و تنها به تذکرات لسانی بسنده کنند.
در این میان بزرگسالان عراقی حاضر هستند که حتی به قیمت ضرر مالی با این پدیده مقابله شود. "فدهیل جواد” یک طلا فروش ۶۵ ساله از اهالی شهر کاضمین که در بازار بزرگ این شهر مغازه دارد این گونه می گوید: از حدود دو هفته پیش که مقرراتی برای نوع پوشش وضع شده است فروش من در حدود ۱۰ درصد افت داشته است. اشکالی ندارد، مهم این است که نسل جوان متوجه اصول و ارزشهای حاکم بر کشور خود باشند. بعضی از این افراد چندین سال را در بعضی از کشورهای همسایه مثل ترکیه یا اردن گذرانده و به نظر می رسد بیش از حد در ” کلوپ های شبانه ” وقت صرف کرده اند. این افراد جوان هستند و باید به آنها آزادی داد اما در مقابل این جوانان نیز باید حد خود را بدانند.
به نظر می رسد که نفوذ خزنده فرهنگ غربی در کشور همسایه ما عراق هر روز در حال جدی تر شدن است. این مسئله تا حد زیادی به کشور و فرهنگ ایرانی نیز مربوط است. با توجه به مراودات فراوان دو کشور امکان بروز هر گونه مشکل فرهنگی و ورود این آداب غلط از این کشور به ایران اسلامی نیز وجود دارد.