به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه فارس، کارنامه زندگی آیتالله سید محمود طالقانی به تمامی مبارزه، زندان و تبعید است. گویی شخصیت وی با سکوت و سکون ناآشنا بوده است، وی نخستین زندانی سیاسی است که در زمان رضاشاه، به جرم دفاع از زن محجبهای دستگیر و زندانی شد که مأموران رضاشاه به او توهین کرده، قصد برداشتن چادر وی را داشتند. آنان عدم جواز حمل عمامه از جانب طالقانی را بهانه دستگیری او قرار داده بودند.
آیتالله طالقانی به خاطر مخالفت با انقلاب سفید شاه، در بهمن 1341 دستگیر و زندانی شد، وی در ایام محرم تظاهراتهای سیاسی - مذهبی را هدایت و سخنرانیهای پرشوری ایراد میکرد؛ به همین توسط رژیم دستگیر و زندانی شد. دستگیری این روحانی انقلابی واکنش بسیاری علما را به دنبال داشت.
آیتالله طالقانی علاوه بر زندان، مجازاتهایی همچون تبعید را نیز تحمل کرده بود، وی مدت شش ماه در زابل و یک سال در بافت تبعید بود، فعالیتهای طالقانی گسترده و متنوع بود، وی از تمامی فرصتهایی که گمان میبرد، به افزایش آگاهی جوانان و بهبود بینش و نگاه آنان نسبت به اسلام کمک میکند، بهره میبرد.
سرانجام روز 19 شهریور سال 1358 شمسی عالم مجاهد آیتالله حاج سید محمود طالقانی پس از سالها فعالیتهای علمی و مبارزاتی دار فانی را وداع گفت و در جوار رحمت حق آرمید.
در تصویر زیر که در 12بهمن 1357 در سالن فرودگاه مهرآباد گرفته شده است، آیتالله طالقانی در حال گفتوگو با آیت الله خامنهای به چشم میخورد.