واردات، تهدیدی برای امنیت غذایی کشور

به گزارش «ندای انقلاب»، تاکیدات سالهای اخیر مدیران دولتی بر استفاده از ابزار کنترلی واردات باعث شده پدیده واردات به امر معمول و ابتدایی در کشور مبدل شود.
به طوریکه کمتر مدیری طی سالهای اخیر به خود زحمت دفاع از تولید داخلی را داده و به نظر می رسد واردات بناست به یک رویه متعارف در سیستم مدیریتی کشور تبدیل شود.
اما این واردات با عوارضی هم مواجه است که بجز خروج ارز از کشور ، منجر به ایجاد انحصار در واردات و یا تهدید امنیت غذایی مردم در شرائط سیاسی خاص می شود. موضوعی که پس از نوسانات ۳۰۰ درصدی مرغ در مردادماه سال جاری ، به نظر می رسد اینبار گریبان صنعت لبنیات را گرفته است.
دامداران شیر خام را کیلویی ۱۱۰۰ تومان به شرکتهای لبنیاتی می فروشند و این شرکتها نیز آشکار و پنهان قیمت محصولات خود را افزایش می دهند. دولتی ها هم که هرازگاهی وارد بازار می شوند با در پیش گرفتن سیاست های تعزیراتی به تنبیه متخلفان و گران فروشان می پردازند.
این در حالیست که به نظر می رسد ریشه اصلی مشکل در مکانیزم واردات نهاده های غذایی دام است. بر اساس آمار موجود در حالیکه حدود ۷۰ درصد بهای تمام شده شیر و گوشت دام در ایران را هزینه های مربوط به نهاده های غذایی تشکیل می دهد، ۹۵ درصد از کنجاله سویا مورد استفاده در غذای دام و طیور از خارج از کشور تامین می شود.
مسئله ای که بر اساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، در کنار «بی تدبیری، سوء مدیریت و سو استفاده وارد کنندگان انحصاری کنجاله سویا» امنیت غذایی و روانی جامعه را هدف گرفته و عامل گرانی فراورده های دامی در روزهای اخیر بوده است.
البته علیرغم آنکه محمد اسماعیلی عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در گفتگو با خبرنگاران (۲۱/۴/۹۱) وعده داده بود «مجلس هرگونه باج‌خواهی و رانت‌جویی در تأمین، توزیع و واردات نهاده‌های تولید گوشت قرمز و مرغ را در کشور پیگیری خواهد کرد؛ باید به‌طور شفاف به مردم توضیح داده و با تخلفات احتمالی به‌شدت برخورد شود. متأسفانه اکنون مدیریت واردات و صادرات کالا در کشورمان شفاف نیست.» تا کنون اقدام عاجلی از سوی مجلس در این خصوص مشاهده نشده است.