فارس، تا آنجایی که تاریخ گواه داده و ذهنمان یاری کرده و تا زمانی که سازمان تربیت بدنی برپا بود و سپس به وزارت تغییر پیدا کرد، هرگاه دو باشگاه پرسپولیس و استقلال دچار بحران های مدیریتی می شدند، اعضای هیئت مدیره تغییر می کردند اما به نظر می رسد به تازگی رویه تغییر کرده و سیاسی کاری در تصمیمات بیش از گذشته خود را نشان می دهد.
یک حساب سرانگشتی و نگاهی گذرا به وضعیت مدیریتی استقلال نشان می دهد این باشگاه حداقل در دو سال اخیر با بحران مدیریتی روبرو نبوده و آنچه استقلال را در مسلخ برده مشکلات مالی است.
هنوز از انتخاب احمد رسولی نژاد به عنوان رئیس هیئت مدیره، علی فتح الله زاده به عنوان مدیرعامل، امیدوار رضایی، مقداد نجف نژاد، عبدالرضا ساور، جواد زرینچه و حسین فرزامی مدت طولانی نگذشته که هفته گذشته به بهانه استعفای برخی اعضای هیئت مدیره، تغییراتی ایجاد شد.
اینکه چه در ذهن وزارت ورزش می گذرد مشخص نیست اما برای آنهایی که این طرف میز هستند سوال های زیادی پیش آمده است. وزیر ورزش بر اساس چه اهدافی تصمیم به تغییر در مدیریت باشگاه استقلال گرفته است؟ آیا این تیم از مشکلات مدیریتی است که پول ندارد؟ به غیر از این است که رسولی نژاد یکی از معاونان وی ریاست اعضای هیئت مدیره رابر عهده داشت؟ گفته می شود مقداد نجف نژاد از این رو به عنوان رئیس هیئت مدیره باشگاه استقلال انتخاب شده که با توجه به حضورش در مجلس منابع مالی خوبی دارد اما سؤال این است که آیا نجف نژاد در یک سال گذشته نمی توانست از این منابع مالی استفاده کند؟
* از برخورد با مسببان حذف استقلال تا ریاست در هیئت مدیره
انتخاب نجف نژاد به عنوان رئیس هیئت مدیره شائبه های زیادی ایجاد کرده است. هنوز از ذهن کسی حذف تلخ استقلال از لیگ قهرمانان آسیا بابت دیر ارسال شدن مدارک در زمان مدیریت نجف نژاد پاک نشده است، همان اتفاقی که قلعه نویی- که از قضا امسال هم در کنار نجف نژاد حضور دارد - درباره اش گفت که «فوقش جریمه اش را می دهیم»!
هنوز منتظریم مسئولان طبق قولی که داده بودند با مسببان این حادثه برخورد کنند اما پس از چند سال نه تنها چنین اتفاقی رخ نمی دهد بلکه یکی از این عوامل حذف استقلال به عنوان رئیس هیئت مدیره این باشگاه انتخاب می شود. حتما این هم پاداش تلاش هایی است که نجف نژاد در آن سال انجام داد تا نظر AFC را عوض کند. اینکه رسولی نژاد به بهانه مشغله کاری خود را کنار می کشد اما صمیمی ترین دوست او در هیئت مدیره به عنوان رئیس باقی می ماند خود سؤال و البته مقوله دیگری است.
* نقش دیگران چیست؟
مسئله بعدی ماندن امیدوار رضایی در هیئت مدیره است. اگر وزارت ورزش به قدرتمندی و تاثیرگذاری این شخص اعتقاد دارد چرا از او استفاده بهینه نمی کند و اگر به رضایی اعتقاد ندارد چرا او را در هیئت مدیره مدیره نگه داشته است؟ نقش رضایی در هیئت مدیره چیست؟ چه مسئله ای باعث شده او حاضر به امضای صورتجلسه هیئت مدیره نشود و به نشانه اعتراض مبنی بر انتخاب نجف نژاد به عنوان رئیس هئیت مدیره جلسه را ترک کند؟
مسئله بعدی حضور احمد شهریاری و بهرام افشارزاده است. آن طور که از شواهد و قرائن پیدا بود دبیر کمیته ملی المپیک تمایلی برای حضور در هیئت مدیره استقلال نداشت. نگاهی اجمالی به فعالیت های افشارزاده هم نشان می داد او مدیری برای یک باشگاه نیست و علاقه او به ورزش های منهای فوتبال است. منابع مالی افشارزاده چه می تواند باشد که او را در سمتی گذاشته اند که مشکل اصلی استقلال از همان ناحیه است؟ افشارزاده در مصاحبه ای اعلام کرده حل کردن مشکلات مالی استقلال از توان او خارج است.
در مورد حضور احمد شهریاری هم شایعات فراوان است، اینکه او باید در هیئت مدیره حاضر می شده و اینکه چه برنامه ها و اهدافی دارد در آینده مشخص می شود.
* مشکل استقلال پول است و بس
استقلال این روزها از مشکلات مالی رنج می برد و علی فتح الله زاده ظاهرا برای رسیدن به پول و جذب اسپانسر به تنهایی اقداماتی کرده اما به نظر این اقدامات کافی نبوده و برخلاف مصاحبه های وی که بارها گفته به زودی قرارداد امضا می شود خبری از اسپانسر نیست و تا امروز هر چه بوده از حرف فراتر نرفته است. بازیکنان این تیم هنوز ریالی از باشگاه دریافت نکرده اند.
در استقلال تصمیمات گرفته شده گنگ است. انتخاب برخی از اعضا و حفظ برخی دیگر تعجب آور است. حتی تعجب برانگیزتر که قبل از حضور اعضا در جلسه با وزیر حمید سجادی معاون وزیر ورزش با اعضا جلسه می گذارد و از مفاد جلسه با وزیر سخن می گوید.
به نظر می رسد وزارت ورزش می خواهد به استقلال کمک کند اما در ظاهر آنچه که می بینیم این گونه نیست. فقط باید منتظر شد و دید تا شاید ما اشتباه کرده باشیم.
در سالی که استقلال هزینه های زیادی کرده و امیر قلعه نویی را برای قهرمانی دوباره این تیم و حضوری موفق در آسیا بازگردانده اند عده ای آب در هاون می کوبند.