همسنگر القاعده، طرفدار دموکراسی!

انجمن دفاع از قربانبان تروریسم خاورمیانه: تحولات داخلی سوریه عرصه کشمکش قدرت های منطقه ای و جهانی شده است. در این میان گروه های تروریستی وابسته القاعده و سلفی ها نیز سعی دارند در روند تحولات این کشور برای خود جای پایی باز کنند. علاوه بر آنها فرقه مجاهدین خلق نیز درصدد است تا از این عرصه بی بهره نماند.

به همین منظور سایت های وابسته به فرقه تبلیغات شدیدی بر ضد حکومت بشار اسد راه انداخته اند. بخش اعظم اخبار این سایت ها به نفع مخالفان و معارضان سوری است.
این تنها یک نمونه از حمایت غیر متعارف آنهاست که در آن عنوان شده است"ارتش آزدی ضامن پیروزی ماست".

رهبران فرقه مجاهدین خلق تلاش می کنند با سوار شدن بر موج تحولات کشورهای عربی خود را یک گروه طرفدار دموکراسی و آزادیخواه نشان دهند. در این بین حوادث سوریه برای آنها اهمیت بیشتری دارد. آنها بر این باورند که با حمایت از مخالفان سوری هم خود را دموکرات نشان می دهند و هم این گونه بر ضد منافع ایران اقدام کرده اند.

سرکوب قیام های عراق در سال 1991
این تاکتیک فرقه تروریستی مجاهدین خلق یک ایراد اساسی دارد و آن این است که آنها در سال 1991 قیام شیعیان در جنوب و کردها در شمال عراق بر ضد حکومت دیکتاتوری صدام حسین را شدیدا سرکوب کردند. آیا سرکوب آزادیخواهان شیعه و کرد عراقی هم طرفداری از دموکراسی بود؟ این فرقه با چنین سابقه ای می تواند ادعای حمایت از دموکراسی داشته باشد؟

همسنگر القاعده
اکنون دیگر کسی شک ندارد مخالفان سوری طیف های مختلفی اند. بخش مهمی از افراد مسلح فعال در سوریه که تحت نام ارتش آزاد و بر ضد حکومت بشار اسد می جنگد، جنگجویان سلفی و گروه های تندرو وابسته به القاعده هستند. این چیزی است که آمریکایی ها هم آن را کتمان نکرده و از چنین موضوعی اظهار نگرانی کرده اند. هر چند خود آنها متهم اصلی آوردن این نیروها از بلوچستان پاکستان به سوریه هستند.
در چنین شرایطی وضعیت فعلی سوریه آن چیزی نیست که یک سال و نیم قبل آغاز شد. تحولات سوریه اکنون بیشتر صحنه جدال طرف های مختلف درگیری داخلی و خارجی بر سر قدرت است. همان گونه گفته شد القاعده و سلفی های تروریست نیز یک طرف این قضیه اند. فرقه مجاهدین خلق که اخباری مبنی بر حضورشان در سوریه نیز منتشر شده اکنون هم سنگر با نیروهای القاعده فعال شده اند. کسی نمی تواند ادعا کند القاعده به دنبال دموکراسی در سوریه است. فرقه مجاهدین خلق هم همینطور طرفدار دموکراسی در سوریه نیست. تنها تفاوت این است که القاعده ادعایی در این زمینه ندارد اما فرقه تروریستی مجاهدین خلق مدعی طرفداری از دموکراسی در سوریه است. این در حالی است که مسیر دموکراسی از گفتگو و مذاکره می گذرد نه سلاح و کشت و کشتار.
طنز تاریخ
نکته آخر اینکه چگونه ممکن است کسانی دیگر در سوریه که بخش مهمی از آنها را سلفی و وهابی ها تروریست تشکیل می دهند ضامن پیروزی فرقه ای تروریستی چون مجاهدین خلق شوند؟! رهبران مجاهدین خلق که خود با دست بردن به سلاح و اقدامات تروریستی به این روز افتاده اند ظاهرا هنوز درس عبرت نگرفته و این بار امیدوارند با کمک القاعده تا حدی از این مخمصه نجات یابند اما مشخص نیست القاعده چگونه می تواند به آنها کمک کند؟ تحولات سوریه هر چه باشد وضعیت فرقه مجاهدین خلق همین است که هست. بدتر هم خواهد شد. با خروج از عراق، تشکیلات فرقه ای این گروه از هم خواهد پاشید.
از طرفی رهبران فرقه تروریستی مجاهدین خلق چگونه می توانند مدعی طرفداری از مردم و دموکراسی باشند! و در عین حال برای رسیدن به اهداف جاه طلبانه سیاسی اش به عده ای تروریست در ارتش آزادی سوریه امید بسته و آن را ضامن پیروزی خود بنامد؟! این طنز تاریخ است!