لزوم بهرمندی از ظرفیت بیداری‌اسلامی دراجلاس عدم تعهد / برگزاری این اجلاس برای ایران درآمدزا است

پایگاه 598، پرونده اجلاس جنبش عدم تعهد/ جنبش عدم تعهد برپایه اصول احترام به تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشورهای عضو، عدم تجاوز، عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر، برابری و امتیازات متقابل و همزیستی مسالمت آمیز در دهه 1950 شکل گرفت. این تشکل به عنوان یک تشکل مهم بین‌المللی، یکی از مجموعه‌های تأثیرگذار برروند تحولات جهان است. این جنبش به مثابه نشانه‌ای از پایان دوران استعمار، اعلام مخالفت با پذیرش سلطه قدرتهای بزرگ و تریبونی آزاد برای اعلام نظرات و مواضع کشورهای جهان سوم و در حال توسعه بود و عضویت در آن به منزله دستیابی به استقلال سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به شمار می‌آمد. جنبش عدم تعهد تاکنون 15 اجلاس در سطح سران و 15 اجلاس در سطح وزرا برگزار کرده است.

هم اکنون پس از گذشت سی و دو سال از عضویت جمهوری اسلامی ایران در جنبش عدم تعهد، برگزاری نشست سران جنبش عدم تعهد در روزهای آینده در تهران با توجه به عضویت 120 کشور از اعضای سازمان ملل در جنبش عدم تعهد، و شرکت 150 هیئت خارجی در این نشست در تصمیم‌گیری‌های منطقه‌ای تأثیرگذار خواهد بود که سنگ‌اندازی‌های آمریکا، اسرائیل و برخی دولت های اروپائی در مورد عدم شرکت اعضاء در اجلاس تهران از اهمیت مکان برگزاری، ریاست سه ساله ایران و عضویت 9 ساله در سندیکای عدم تعهد حکایت می‌کند.

لذا خبرنگار پایگاه 598 در گفتگویی با دکتر محمد حسن قدیری ابیانه از کارشناسان مسائل بین الملل و سفير سابق ايران در مكزيك به بررسی مسائل پیرامون برگزاری ان اجلاس پرداخته است.

دکتر قدیری ابیانه در خصوص آثار برگزاری اجلاس جنبش عدم تعهد در ایران بیان داشتند: جنبش عدم تعهد 120 عضو دارد که اکثریت اعضای سازمان متحد را تشکیل می دهند در حالی که غربی ها خودشان را جهان می نامند و مدعی انزوای جهانی ایران هستند، 120 کشور به ریاست ایران تشکیل جلسه می دهند و این خنثی کننده تبلیغات غربی ها است ضمن اینکه جنبش از ریاست حسنی مبارک به عنوان یکی از وابسته ترین حکومت ها به آمریکا و اسرائیل به دست ایران می رسد که سردمدار جریان ضد آمریکایی و صهیونیستی در عالم است.

ایشان افزودند: ایران در زمانی ریاست اجلاس را عهده دار می شود که غرب در اوج بحران اقتصادی است و همچنین بیداری اسلامی در حال اوج گرفتن است و تا کنون سنگرهایی مانند مصر و تونس را نیز فتح کرده است.

این کارشناس مسائل بین الملل با اشاره به تاثیر بیداری اسلامی بر ای اجلاس تصریح نمود: طبیعتاً این اجلاس خود زمینه ای شده است به سفر رئیس جمهور مصر و پیش بینی می شود که در این سفر توافقات دوجانبه ای بین ایران و مصر صورت گیرد و بیداری اسلامی مخالف سلطه قدرت ها است و از این جهت می توان ظرفیت بیداری اسلامی را همسو با اجلاس جنبش غیرمتعهد ها دانست.

دکتر قدیری ابیانه گفت: مصوبات این اجلاس با اکثر آراء صورت می گیرد و لذا اعضا می توانند مصوبات را در سیاست خارجه کشورها دنبال شود و با توجه به این که جنبش عدم تعهد اکثریت کشورهای را در سازمان ملل در خود دارد اگر مصوبات جنبش با رای بالا تصویب شود طبیعتاً کشورهایی که در این اجلاس به مصوبات رای می دهند در سازمان ملل هم می توانند این مصوبات را پیگیری کنند.

وی افزود: هر ملاقاتی در سطح سران کشورها به توافقات کشورها سرعت می بخشد و قطعاً برگزاری این اجلاس در خنثی شده تحریم ها هم تاثیر خواهد داشت و روابط دوجانبه کشورها و مقامات شرکت کننده در حاشیه این اجلاس می تواند ارتباطات و باب همکاری های دوجانبه بسیاری را برای کشورها و بخصوص ایران به وجود آورد.

سفير سابق ايران در مكزيك تصريح كرد: وقتی کشوری ریاست اجلاس بین المللی را بر عهده می گیرد موظف است که از تمام اعضا دعوت به عمل آورد حتی اگر با برخی از اعضا مخالفت هایی داشته باشد و لذا ایران هم از همه اعضا دعوت نموده است و ایران باید مطابق عرف بین الملل از آنها پذیرایی کند اما این که اقشاری بخواهند به این سران کشورهای اعتراض کنند منع قانونی وجودی ندارد کما این که در بسیاری از اجلاس ها این اعتراضات دیده می شود.

ایشان در ادامه بیان داشت: منع قانونی در عرف بین الملل برای اعتراض به سران کشورهایی چون بحرین و جنایات صورت گرفته توسط این رژیم وجود ندارد. البته هر حرکتی باید با وزات کشور حمایت شود تا که خدشه ای به امنیت این اجلاس وارد نگردد.

قديري ابيانه در پايان با اشاره به اهميت نشست جنبش عدم‌تعهد در تهران‌ خاطر نشان كرد:معمولا به همراه سران کشورها تعداد زیادی از همراهان به ایران سفر می کنند و در روابط دوجانبه میزبانی تمام هیئت به عهده کشور میزبان است، اما در اجلاس های بین المللی همانند اجلاس غیرمتعهد ها تعداد کسانی که میزبان هستند از هر هیئت تعریف شده است و لذا اکثریت کسانی که در این اجلاس شرکت می کنند هزینه های اقامتشان را خود آن کشورها پرداخت می کنند و بنابراین برگزاری این اجلاس ها برای کشور درآمد زا می باشد و به غیر از تعداد محدودی که میهمان محسوب می شوند ما بقی همراهان هزینه هایشان را خود پرداخت می کنند.