پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
آيا تا به حال اين گونه انديشيده ايم و براي ساعات و لحظات عمر و گنجينه وجودي مان برنامه ريزي كرده ايم؟! واي بر كساني كه سرمايه و اعتبار زمان موجود در حساب بانكي دنيا را مفت خالي مي كنند.
سايت تبيان نوشت:
حساب بانكي تان را خالي كنيد اما با برنامه ريزي و
مراقبت؛ ببينيد اين سخن خداست كه مي فرمايد: بسم الله الرحمن الرحيم والعصر
ان الأنسان لفي خسر الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و
تواصوا بالصبر.
قسم به زمان! كه انسان ها همه در زيانند مگر آنها كه ايمان آورده و اعمال شايسته كردند و يكديگر را به حق سفارش نمودند و به صبر توصيه كردند.
اهميت زمان در قرآن
قرآن كريم، به زمان قسم ياد مي كند. قرآن، اين هميشه ترين كتاب هستي، توجه بشر را هم به كميت زمان جلب نموده و هم به كيفيت آن. در ابتدا، با قسم ياد دادن به آن، توجه به كميت، كه طول آن و محدوده برداري است و در انتها، توجه به كيفيت كه پهناي آن است و اينكه شتاب زده عمل نشود (و... بالصبر). از آنجا كه مفهوم زمان مقدار حركت است و با مفهوم عمل، يكجا در ذهن متبادر مي شود از اين رو آن را بعد چهارم خوانده اند.
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود
رهرو آن است كه آهسته و پيوسته رود
خداوند در قرآن، به همه مقاطع زماني سوگند ياد كرده است. فجر، صبح، روز، شب، چاشت، سحر، عصر. گرچه به سحر چندبار سوگند ياد كرده است.
1- دوران تاريخ بشر، ارزش دارد و خداوند به آن سوگند ياد كرده است. پس، از عبرت هاي آن پند بگيريم: «والعصر»
2- انسان از هر سو در خسارت است: «لفي خسر»
3- تنها راه جلوگيري از خسارت، ايمان و عمل است: «آمنوا و عملوا الصالحات»
در روايت آمده در روز قيامت پرونده عمر انسان را كه باز مي كنند، ساعتي هست كه در آن ساعت اطاعت خدا را انجام داده و كار خيري انجام داده است. وقتي آن مرحله را بررسي مي كنند آن قدر به اين بنده خوشي و راحتي و لذت دست مي دهد كه قابل مقايسه با هيچ سروري در اين عالم نيست.
هر لحظه، گنج بزرگ
بطور مسلم همه انسان ها در زيانند (ان الانسان لفي خسر). سرمايه هاي وجودي خود را چه بخواهند يا نخواهند از دست مي دهند، ساعات و ايام و ماه ها و سال هاي عمر به سرعت مي گذرد، نيروهاي معنوي و مادي تحليل مي رود و توان و قدرت كاسته مي شود. آري انسان، همانند كسي است كه سرمايه عظيمي در اختيار داشته باشد و بي آنكه بخواهد هر روز بخشي از آن سرمايه ها را از او بگيرند، اين طبيعت زندگي دنياست.
تصور كنيد حساب بانكي داريد كه در آن هر روز صبح 86400 ميليون به حساب شما واريز مي شود و شما فقط تا آخر شب فرصت داريد تا همه پول ها را خرج كنيد چون آخر وقت حساب شما خود به خود خالي مي شود. در اين صورت شما چه خواهيد كرد؟ البته سعي مي كنيد تا آخرين ريال را خرج كنيد!
ارزش لحظات را چه كسي مي داند؟
هر يك از ما يك چنين حساب بانكي داريم؛ حساب بانكي زمان!
هر روز صبح در بانك زمان شما 86400 ثانيه واريز و تا پايان شب به پايان مي رسد. هيچ برگشتي در كار نيست و هيچ مقداري از اين زمان به فردا اضافه نمي شود.
ارزش يك سال را دانش آموزي كه مردود شده، مي داند.
ارزش يك ماه را مادري كه فرزند نارس به دنيا آورده، مي داند.
ارزش يك هفته را سردبير يك هفته نامه مي داند.
ارزش يك ساعت را عاشقي كه انتظار معشوق را مي كشد.
ارزش يك دقيقه را شخصي كه از قطار جا مانده مي داند.
و ارزش يك ثانيه را آن كه از تصادفي مرگبار جان به در برده، مي داند.
باور كنيد هر لحظه گنج بزرگي است! گنج تان را آسان از دست ندهيد!
از اين 86400 ثانيه چند ثانيه به ياد خداوند هستيم و چند ثانيه با او راز و نياز مي كنيم؟
اگر روزانه فقط 10 صفحه مطالعه كنيم كه چند دقيقه بيشتر وقت نمي گيرد درسال ما 3600 صفحه كتاب خوانده ايم.
اگر روزي يك آيه قرآن بخوانيم در يك سال 360 آيه از قرآن را قرائت كرده ايم.
و بسياري از كارهاي مفيد ديگر...
آيا تا به حال اين گونه انديشيده ايم و براي ساعات و لحظات عمر و گنجينه وجودي مان برنامه ريزي كرده ايم؟!
به قول شاعر كه مي گويد:
اين قافله عمر عجب مي گذرد... درياب دمي كه با طرب مي گذرد
ساقي غم فرداي حريفان چه خوري... پيش آر پياله را كه شب مي گذرد
اينجاست كه وقتي در سخن هاي بزرگان و معصومين كمي تأمل مي كنيم، اهميت اين گنجينه عظيم را خواهيم ديد.
عمر سريع خواهد گذشت
وقت را غنيمت دان هر قدر كه بتواني... حاصل از حيات اي جان يك دم است تا داني اميرالمؤمنين(ع) فرمودند: من يك ساعت عمر دنيا را با آخرت عوض نمي كنم چون در دنيا محل كاشت است و در آخرت محل برداشت: «فان اليوم عمل و لاحساب و غدا حساب و لاعمل» (بحار الأنوار/ ج 74 ص 419)
ايشان در جاي ديگر مي فرمايد: براي من نشستن در مسجد بهتر از نشستن در بهشت است. چون مسجد بهشت ساز است. اصلا مؤمن و كار مؤمن از بهشت مهم تر است چون كار اوست كه بهشت را مي سازد: «فاعل الخير خير منه و فاعل الشر شر منه» (بحارالأنوار ج 68/ ص 217)
به عبارتي انجام دهنده كار خوب بهتر از خود كار خير است. يعني مؤمن از كار خير و بهشت خيلي بهتر است و كسي كه كار شري را مي كند از خود كار شر بدتر است. يعني كافر كه جهنم را مي سازد از خود جهنم هم بدتر است.
روايت مي فرمايد خداوند متعال هزاران آدم و هزاران عالم خلق كرده است كه قبل از فرزندان حضرت آدم(ع) بوده اند و بعد از ما هم فراوان خواهند آمد و به جز كره خاكي ما در جاهاي ديگر هم خدا بندگان و عوالمي دارد. روايت مي فرمايد در آسمان ها «مدن كمدنكم». يعني شهرها و موجوداتي در عالم هست كه مانند شما آن ها هم زندگي مي كنند و آنها بيشتر از شما حرف هاي ما (خداوند) را گوش مي دهند. عالم خلقت خيلي گسترده است ما كه در محضر خدا كوچكيم.
پس در اين دنياي عظيم از موجودات ديگر عقب نمانيم و عمر خود را درست و به جا مصرف كنيم كه روزي كه همه انسان ها انگشت خود را به نشانه پشيماني مي گزند، سربلند و سرفراز به پيشگاه خداوند حاضر شويم.
قسم به زمان! كه انسان ها همه در زيانند مگر آنها كه ايمان آورده و اعمال شايسته كردند و يكديگر را به حق سفارش نمودند و به صبر توصيه كردند.
اهميت زمان در قرآن
قرآن كريم، به زمان قسم ياد مي كند. قرآن، اين هميشه ترين كتاب هستي، توجه بشر را هم به كميت زمان جلب نموده و هم به كيفيت آن. در ابتدا، با قسم ياد دادن به آن، توجه به كميت، كه طول آن و محدوده برداري است و در انتها، توجه به كيفيت كه پهناي آن است و اينكه شتاب زده عمل نشود (و... بالصبر). از آنجا كه مفهوم زمان مقدار حركت است و با مفهوم عمل، يكجا در ذهن متبادر مي شود از اين رو آن را بعد چهارم خوانده اند.
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود
رهرو آن است كه آهسته و پيوسته رود
خداوند در قرآن، به همه مقاطع زماني سوگند ياد كرده است. فجر، صبح، روز، شب، چاشت، سحر، عصر. گرچه به سحر چندبار سوگند ياد كرده است.
1- دوران تاريخ بشر، ارزش دارد و خداوند به آن سوگند ياد كرده است. پس، از عبرت هاي آن پند بگيريم: «والعصر»
2- انسان از هر سو در خسارت است: «لفي خسر»
3- تنها راه جلوگيري از خسارت، ايمان و عمل است: «آمنوا و عملوا الصالحات»
در روايت آمده در روز قيامت پرونده عمر انسان را كه باز مي كنند، ساعتي هست كه در آن ساعت اطاعت خدا را انجام داده و كار خيري انجام داده است. وقتي آن مرحله را بررسي مي كنند آن قدر به اين بنده خوشي و راحتي و لذت دست مي دهد كه قابل مقايسه با هيچ سروري در اين عالم نيست.
هر لحظه، گنج بزرگ
بطور مسلم همه انسان ها در زيانند (ان الانسان لفي خسر). سرمايه هاي وجودي خود را چه بخواهند يا نخواهند از دست مي دهند، ساعات و ايام و ماه ها و سال هاي عمر به سرعت مي گذرد، نيروهاي معنوي و مادي تحليل مي رود و توان و قدرت كاسته مي شود. آري انسان، همانند كسي است كه سرمايه عظيمي در اختيار داشته باشد و بي آنكه بخواهد هر روز بخشي از آن سرمايه ها را از او بگيرند، اين طبيعت زندگي دنياست.
تصور كنيد حساب بانكي داريد كه در آن هر روز صبح 86400 ميليون به حساب شما واريز مي شود و شما فقط تا آخر شب فرصت داريد تا همه پول ها را خرج كنيد چون آخر وقت حساب شما خود به خود خالي مي شود. در اين صورت شما چه خواهيد كرد؟ البته سعي مي كنيد تا آخرين ريال را خرج كنيد!
ارزش لحظات را چه كسي مي داند؟
هر يك از ما يك چنين حساب بانكي داريم؛ حساب بانكي زمان!
هر روز صبح در بانك زمان شما 86400 ثانيه واريز و تا پايان شب به پايان مي رسد. هيچ برگشتي در كار نيست و هيچ مقداري از اين زمان به فردا اضافه نمي شود.
ارزش يك سال را دانش آموزي كه مردود شده، مي داند.
ارزش يك ماه را مادري كه فرزند نارس به دنيا آورده، مي داند.
ارزش يك هفته را سردبير يك هفته نامه مي داند.
ارزش يك ساعت را عاشقي كه انتظار معشوق را مي كشد.
ارزش يك دقيقه را شخصي كه از قطار جا مانده مي داند.
و ارزش يك ثانيه را آن كه از تصادفي مرگبار جان به در برده، مي داند.
باور كنيد هر لحظه گنج بزرگي است! گنج تان را آسان از دست ندهيد!
از اين 86400 ثانيه چند ثانيه به ياد خداوند هستيم و چند ثانيه با او راز و نياز مي كنيم؟
اگر روزانه فقط 10 صفحه مطالعه كنيم كه چند دقيقه بيشتر وقت نمي گيرد درسال ما 3600 صفحه كتاب خوانده ايم.
اگر روزي يك آيه قرآن بخوانيم در يك سال 360 آيه از قرآن را قرائت كرده ايم.
و بسياري از كارهاي مفيد ديگر...
آيا تا به حال اين گونه انديشيده ايم و براي ساعات و لحظات عمر و گنجينه وجودي مان برنامه ريزي كرده ايم؟!
به قول شاعر كه مي گويد:
اين قافله عمر عجب مي گذرد... درياب دمي كه با طرب مي گذرد
ساقي غم فرداي حريفان چه خوري... پيش آر پياله را كه شب مي گذرد
اينجاست كه وقتي در سخن هاي بزرگان و معصومين كمي تأمل مي كنيم، اهميت اين گنجينه عظيم را خواهيم ديد.
عمر سريع خواهد گذشت
وقت را غنيمت دان هر قدر كه بتواني... حاصل از حيات اي جان يك دم است تا داني اميرالمؤمنين(ع) فرمودند: من يك ساعت عمر دنيا را با آخرت عوض نمي كنم چون در دنيا محل كاشت است و در آخرت محل برداشت: «فان اليوم عمل و لاحساب و غدا حساب و لاعمل» (بحار الأنوار/ ج 74 ص 419)
ايشان در جاي ديگر مي فرمايد: براي من نشستن در مسجد بهتر از نشستن در بهشت است. چون مسجد بهشت ساز است. اصلا مؤمن و كار مؤمن از بهشت مهم تر است چون كار اوست كه بهشت را مي سازد: «فاعل الخير خير منه و فاعل الشر شر منه» (بحارالأنوار ج 68/ ص 217)
به عبارتي انجام دهنده كار خوب بهتر از خود كار خير است. يعني مؤمن از كار خير و بهشت خيلي بهتر است و كسي كه كار شري را مي كند از خود كار شر بدتر است. يعني كافر كه جهنم را مي سازد از خود جهنم هم بدتر است.
روايت مي فرمايد خداوند متعال هزاران آدم و هزاران عالم خلق كرده است كه قبل از فرزندان حضرت آدم(ع) بوده اند و بعد از ما هم فراوان خواهند آمد و به جز كره خاكي ما در جاهاي ديگر هم خدا بندگان و عوالمي دارد. روايت مي فرمايد در آسمان ها «مدن كمدنكم». يعني شهرها و موجوداتي در عالم هست كه مانند شما آن ها هم زندگي مي كنند و آنها بيشتر از شما حرف هاي ما (خداوند) را گوش مي دهند. عالم خلقت خيلي گسترده است ما كه در محضر خدا كوچكيم.
پس در اين دنياي عظيم از موجودات ديگر عقب نمانيم و عمر خود را درست و به جا مصرف كنيم كه روزي كه همه انسان ها انگشت خود را به نشانه پشيماني مي گزند، سربلند و سرفراز به پيشگاه خداوند حاضر شويم.
اخبار ویژه
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار میشود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
