کلکسیون توهمات در پیشنهاد اخیر 1+5

" کلکسیون مسایل غیرواقعی " این اصطلاحی است که روزنامه فرانسوی فیگارو در تحلیل سخنان فرانسوا نیکولو و به نقل از وی نسبت به خواسته های غرب در برابر ایران در مذاکرات هسته ای مطرح می کند.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه فیگارو اساس مطلب خود تحت عنوان "واقعیت برنامه هسته ای ایران از دید نزدیک "  را مقاله فرانسوا نیکولو، سفیر فرانسه در ایران بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ قرار داده و علنا در ابتدای مطلب خود اشاره می کند که بر خلاف القای آمریکا اکنون اسرائیل ایران را تهدید به حمله نطامی می کند.

فرانسوا نیکولو می گوید:«بسته پیشنهادی مسکو که توسط گروه ۵+۱ ارائه شد، هیچ گزینه ای مبنی بر متقاعد ساختن ایران دربر نداشت. این بسته که هدف آن متقاعد ساختن ایران به توقف فعالیت های غنی سازی اورانیوم تا میزان ۲۰ درصد بود، شامل مشوق ها و اقدامات جبران کننده به شکلی بلند مدت نمی شد. ازطرف دیگر، دو درخواست از سه درخواست آن برای مقامات ایرانی غیرقابل قبول بود و هیچ ارتباطی با مبارزه علیه تکثیر اتمی که به عنوان هدف این پروژه ذکر شده بود نداشت.»

روزنامه فیگارو در ادامه گزارش خود به منطقی نبودن پیشنهادات کاترین اشتون اشاره می کند و می گوید:« ازطرف دیگر خانم اشتون از مقامات ایرانی خواست که قبل از تحویل سوخت مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی، بدون معطلی از ذخیره اورانیوم ۲۰ درصدی خود که ماه ها برای تولید آن زمان لازم بود چشم پوشی کنند. این درحالی است که تهران در پاییز ۲۰۰۹ درخواست مشابه دیگری را قاطعانه رد کرده بود. در راستای مسایل مربوط به عدم تکثیر اتمی، این درخواست دوم به هیچ وجه منطقی نبود، زیرا یک ذخیره ۱۰۰ کیلوگرمی از اورانیوم غنی شده به این میزان برای تولید بمب کافی نیست و به علاوه این ذخیره تحت کنترل آژانس اتمی قرار دارد.»

این تحلیلی گر سیاسی خواسته غرب از ایران در مسکو را بهانه ای برای بمباران تاسیسات اتمی ایران می داند که خود ایران آن را در اختیار غرب قرار می دهد و می نویسد:«اگر حکومت تهران می خواست این ذخیره را نابود کند یا برعکس غنی سازی را تا بیش از ۲۰ درصد ادامه دهد، بلافاصله ازسوی بازرسان آژانس اتمی مورد مؤاخذه قرار می گرفت و فرضیه بمباران تأسیسات اتمی را مجدداً بر زبان ها می انداخت.»

یکی از درخواست های عجیب اشتون در مذارکرات مسکو بسته شدن تاسیسات فردو بود. تاسیساتی که بنابر نوشته فیگارو تنها علت مخالفت غرب با آن راه نیافتن موشک های اسرائیل و آمریکا به آنجاست:«سومین درخواست به بسته شدن تأسیسات زیرزمینی فوردو مربوط می شد. قبل از اینکه فردو مجهز به سانتریفوژ شود، این تأسیسات به مانند کارخانه غنی سازی نطنز تحت کنترل آژانس اتمی قرار گرفت. اگر قرار بود فوردو بسته شود، مسؤولان ایرانی می توانستند این ۳۰۰۰ سانتریفوژ را به کارخانه اصلی نطنز منتقل کنند. بدین تریب این سانتریفوژها در کنار ۹۰۰۰ سانتریفوژی که تا میزان ۵ درصد غنی سازی می کنند نصب می شدند. درخواست خانم اشتون در نظر مقامات ایرانی صرفاً به این صورت تعبیر شد که این سانتریفوژها نباید در محلی غیرقابل نفوذ باشند، بلکه مجموع سانتریفوژهای ایران باید در تأسیساتی نصب شوند که بمب و موشک های اسراییل و آمریکا بتوانند به راحتی به آنجا نفوذ کند.»

نداشتن مشوق های لازم در بسته 5+ 1 یکی دیگر از جنبه های ضعف غرب با ایران از نگاه فیگارو است:«هیچ اشاره ای به لغو یا کاهش تحریم ها حتی به صورت جزئی یا موقت نشد و صرفاً پیشنهاد گردید که از تشدید تحریم های اعمال شده چشم پوشی خواهد شد.»

روزنامه فیگارو و سفیر سابق فرانسه در ایران به خوبی به این نکته واقف هستند که مشوق افزایش پروژه های همکاری فنی میان آژانس و ایران تنها به در اختیار قرار گرفتن لیست بیشتری از دانشمندان ایرانی در اختیار جوخه های ترور موساد و سیا است و می نویسد:«درنهایت چند پروژه همکاری فنی میان آژانس اتمی و ایران و همچنین تأسیس یک رآکتور جدید تحقیقاتی مطرح شد. ولی درحالی که هنوز فضای قابل اطمینانی بین طرفین به وجود نیامده، این پیشنهادات صرفاً باعث ظن و تردید بیشتر مقامات ایرانی شد.»

در قسمت دیگری از این مقاله به نوعی پنهان نقش مذاکرات ایران با غرب در مساله هسته ای در خصوص نفوذ ویروس های خطرناک کامپیوتری و ترور دانشمندان ایرانی از سوی فیگارو تأیید می شود.
فیگارو به بن بست کشاننده را غرب می داند و ضمن انتقاد از پیشنهاد های غیرواقع غرب که می خواهد وجهه دیپلماتیک خود را حفظ کند می نویسد:«اگر نزدیک تر به مسأله بنگریم، آنها بدشان نمی آمد بگویند ایران مایل به انجام مذاکرات جدی نیستدرواقع می توان گفت که در مسکو شاهد کلکسیون مسایل غیرواقعی بودیم.»

فیگارو با طرح مساله و سئوالی اساسی وقت کشی غرب و یا به قولی کلکسیون پیشنهاد های غیر واقع غرب را اینگونه به چالش می کشد:«حال سؤال این است که آیا کشورهای غربی نیز به دنبال "خرید زمان" نیستند؟»

"خرید زمان" کلید وازه ای است که 3 راهبر را بنابر گفته فیگارو پی می گیرد:

1- رئیس جمهور آمریکا _اوباما_ نیازمند زمان تا نوامبر برای شرکت در انتخابات است

2-نتیجه دادن تحریم های نفتی و اقتصادی آمریکا

3 ایجاد جو نا امن اقتصادی و بلوایی مشابه فتنه 88 در ایران برای تضعیف حکومت

البته اوباما برای ادامه حیات سیاسی خود نیازمند به خریدن زمان است حال آنکه در تحلیل های فاکس نیوز هم که رسانه نزدیک به پنتاگون است اقبال نداشتن مردم آمریکا به اوباما مشهود است.

از سوی دیگر فشارهای دولت های بحران زده اروپایی برای آزاد سازی و عتدی سازی رابطه با ایران در حالی بیشتر می شود که شرکت هایی مانند اپل و جنرال موتورز آمریکا در حال دور زدن تحریم ها علیه ایران هستند.

جو نا امن اقتصادی و ایجاد فتنه ای مشابه سال 88 اگر چه با فضای رقابتی و دلالی خرید و فروش سکه در سال گذشته کلید خورد ولی تمام کارشناسان تحلیلگر غربی معترفند که فرموده آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب در خصوص واکسینه شدن نطام پس از فتنه 88 در برابر ناملایمات سیاسی کاملا درست و واقع است.