سيدمحمد خاتمي در ديدار چند تن از روزنامه نگاران زنجيره اي گفته است: ما بايد
جمهوري اسلامي را به گونه اي بفهميم و ترويج كنيم و براي استقرارش تلاش كنيم كه نه
تنها با دو پايه اصلي انقلاب يعني آزادي و استقلال سازگار باشد بلكه بر آن مبتني
باشد.
وي درباره اظهارات يكي از حاضران اظهار داشت: گفته شد كه بايد به توده هاي مردم
توجه كرد. من هم قبول دارم كه هر چند بخش نخبه و اليت جامعه مهم است، ولي غفلت از
زندگي، احساسات و نيازهاي توده مردم هم غلط است. توجه به آن ها و تلاش براي حل آن
ها لازم است. ممكن است كساني داراي آرمان هاي بلند سياسي باشند كه در جاي خود محترم
است ولي رسيدگي به وضع مردم و جلوگيري از خطراتي كه كشور و ميهن را از جمله از
بيرون تهديد مي كند نبايد مورد غفلت باشد. اگر گراني و تورم هست، اگر توليد لطمه
خورده است، اگر اميد به آينده كم رنگ تر شده است، پرداختن به اين امور در كنار
مسائل سياسي و رسيدن به راه حل هايي كه هم وضع كشور بهتر شود و هم وضع مردم و
مديريت جامعه بهبود يابد و از امكانات به نفع مردم و حل تنگناها و مشكلات روزمره
آنان بهره برداري شود نيز لازم است.
خاتمي با ادعاي اينكه وضع خوب نيست، گفت: البته منظور من مچ گيري نيست، بلكه كمك
كردن براي حل مشكلات كشور و مردم است. خوب اگر لازم باشد ما بايد از برخي خواسته
هايمان صرف نظر كنيم و اولويت ها را آن گونه در نظر بگيريم كه در مسير رفع مشكلات
مردم و رفع خطرات خارجي و بهبود مديريت جامعه باشد. حاكميت هم بايد از سرمايه هاي
ارزنده اي كه هدر مي رود استفاده كند و به هر حال طرفين بايد به سوي فضاي باز و
سالم بروند.
اظهارات اين عضو مجمع روحانيون، در ادامه مقدمه چيني چند ماه گذشته براي دور زدن
ادعاي تقلب در انتخابات و بازگشت محترمانه و بدون هزينه به عرصه سياست ارزيابي مي
شود. خاتمي اين اقدام را با شركت مخفيانه در انتخابات مجلس نهم (12 اسفند در روستاي
وادان دماوند) كليد زد و با اعتراض گسترده محافل اپوزيسيون و افراطيوني مواجه شد كه
قائل به تحريم انتخابات بودند.
اقدام جريان متبوع خاتمي براي خروج از بن بست خودساخته در حالي است كه وي براي
چندمين بار از تعبير «اگر لازم باشد بايد كوتاه بياييم» استفاده مي كند اما دقيقا
توضيح نمي دهد كه قرار است از چه چيزي تنازل كنند و كوتاه بيايند؟ در مقابل، مردم و
نظام به درستي توقع دارند جريان آلوده به فتنه و آشوبگري 3سال پيش، به جرم بزرگ خود
و خيانت به كشور اعتراف كرده و عذر تقصير بياورند نه اينكه در جايگاه ورشكسته ها،
ژست ايثار و مصلحت انديشي(؟!) براي كشور را بگيرند. آنها به طور مشخص بايد روشن
كنند آيا ادعاي تقلب را دروغ مي دانند كه در آن صورت بايد رسما به خاطر تمام عواقب
آن دروغ بزرگ عذرخواهي و ابراز ندامت كنند و اگر همچنان مدعي تقلب هستند پس چرا باز
هم مي خواهند به فضاي انتخابات برگردند؛ براي مقدمه چيني آشوبگري دوباره به نيابت
از آمريكا واسرائيل؟!
از سوي ديگر جاي سوال است كه جريان متبوع خاتمي با «جمهوري اسلامي» و «استقلال»
كشور چه معامله اي كردند؟ آيا شعار منافقانه و ضداسلامي «جمهوري ايراني» از بساط
حاميان آشوب طلب آنها بلند نشد و اگر شد پس چه داعيه جمهوري اسلامي دارند؟ آيا
رفتار منافقانه و ساختارشكنانه آنها باعث گستاخ شدن بيگانگان و دشمنان و تهديد حريم
استقلال كشور نشد و آيا طيف هاي اصلي فعال در فتنه سبز بارها خواستار فشار بيگانگان
به جمهوري اسلامي براي غواصي سياسي اين طيف ها در داخل نشد؟!
درباره مدعاي آزادي نيز روشن است كه اين واژه، كلمه كشداري است و به هر نحو مي توان
آن را تأويل و تفسير و حتي تحريف كرد چنان كه آشوب طلبان به خود اجازه دادند آزادي
و حق انتخاب اكثريت ملت ايران را نقض كنند. به عبارت ديگر مدعاي آزادي را بايد با
نظم مستقر و دموكراتيك و قانوني جمهوري اسلامي سنجيد و به چارچوب هاي حقوقي تن داد.
آيا مي توان نام آشوب طلبي، ساختارشكني، مسجدسوزي، حمله به مقدسات اسلامي (از جمله
در روز عاشورا) و ايجاد اغتشاش به نيابت از آمريكا و رژيم صهيونيستي و آل سعود را
آزادي نهاد و در پناه آن مسجد ضرار درست كرد؟! چرا آقاي خاتمي آن قدر كه تظاهر به
نگراني براي بازداشت شدگان مي كند- و البته به وقتش آماده است از شروط خود درباره
آنها بگذرد- حاضر نيست نسبت به فجايع بزرگي كه همين شبكه سازمان يافته معارضه با
جمهوري اسلامي ايجاد كردند، موضع بگيرد؟!
کیهان