تحلیل مجله فرانسوی از قدرت موشکهای ایران

11 سال ناكامي در افغانستان بس است زمان آن رسيده كه از ايران كمك بخواهيم

نيروهاي خارجي همان گونه كه عملكرد جبهه ائتلاف از سال 2001 نشان داده قادر به ايجاد ثبات در افغانستان نيستند و براي ثبات در اين كشور بايد از همسايه قدرتمندي به نام ايران كمك گرفت.

اين مطلب را شبكه لوهافينگتون پست ضمن تحليل خبر خروج نيروهاي فرانسوي از افغانستان منتشر كرد. «ديديه شدت» متخصص امور امنيتي و ديپلماتيك در امور منطقه در اين تحليل نوشت: نيروهاي نظامي فرانسه 10 روز پيش رسما دره سوردبي را ترك كردند. همچنين قرار است پس از 2014 ميلادي حضور نظاميان بيگانه در افغانستان پايان يابد و حتي اگر آمريكايي ها هم بخواهند نيروهاي خود را در اين ناحيه نگه دارند آنها را محدودتر خواهند كرد. نيروهاي خارجي نمي توانند كاري كه ائتلاف از سال 2001 تاكنون از انجام آن عاجز بوده را عملي كرده و ثبات را به افغانستان برگردانند.

رسانه فرانسوي خاطرنشان مي كند: اين كار بايد توسط خود افغان ها به ثمر برسد و ديگر اين كه چه بخواهيم يا نخواهيم كشورهاي همسايه نيز در اين امر دخيل مي باشند. يكي از اين همسايگان كه مي تواند با قدرت زيادي به ثبات افغانستان كمك كند كسي نيست جز ايران. بدون كمك ايران، اتحاد شمال نمي توانست در سال هاي دهه 1990 خود را سرپا نگه دارد. ايراني ها همچنين در طول دهه اخير در خط مقابله با قاچاق مواد مخدر قرار داشته و 3700 نفر كشته داده اند و از سوي ديگر، هرج و مرج و ناآرامي در افغانستان بر ايران اثر مي گذارد. حدود 2 ميليون افغاني به ايران پناه برده اند.

در ادامه اين تحليل آمده است: ايران يك متغير مهم براي رسيدن به ثبات در افغانستان است اين كه خيلي ها در غرب ايران را دوست ندارند بايد از چالش ما در افغانستان جدا شود. تهران تلاش مي كند افغانستان را پس از سه دهه جنگ خانگي و بازي هاي قدرت هاي بزرگ به آرامش و ثبات برساند. زمان آن فرا رسيده كه ما هم با جديت پرونده افغانستان را مجددا بررسي كنيم.

اكونوميست: اروپا قادر نيست از بدترين كابوس اقتصادي رها شود

نشريه معتبر اكونوميست با هشدار نسبت به بحران اقتصادي فراگير در منطقه يورو نوشت: رهبران اروپايي در اين بحران به ويلاها و قصرهاي خود رفته اند و اعتماد نسبت به آنها در حال فرو ريختن است.

اكونوميست با مرور اوضاع وخيم اقتصادي در كشورهاي مختلف اروپايي نوشت: بدترين كابوس ها آنهايي هستند كه نمي توانيد از دست آنها رها و بيدار شويد. اين را مي شود از اوضاع اسپانيا سراغ گرفت كه يك سال پيش ميزان بدهي هايش اوج گرفت. اين بحران مثل يك بيماري واگير از يونان و ايرلند و پرتغال شروع شده بود و حال به ايتاليا و فرانسه و آلمان رسيده است. اسپانيا عليرغم همه تلاشها و دردش هنوز نمي تواند از احساس زلزله و سرنوشت شوم بر خود نلرزد. در 25 جولاي نتيجه وام و قرضه هاي ده ساله به ركورد 5/7% دوره يورو دست يافت. قرضه هاي دو ساله به بالاي 7% صعود كردند. اين نشريه اقتصادي مي افزايد: كابوس اسپانيا يك علامت بيماري از آنچه است كه در مورد تمامي منطقه يورو نادرست مي باشد. همچنان كه ماهها پشت سر هم سخت مي گذرند، بحران عميق تر مي شود. رهبران اروپا از تمام جهان تقاضاي اعتماد داشته اند مبني بر اينكه آنها براي نجات يورو كاري خواهند كرد. آنان همچنين خواستار دادن فرصت بيشتري براي جمع و جور كردن آشفتگي شده اند. وظيفه شان واقعا سنگين است، اما آنها در قصرهاي ييلاقي و ويلاهاي ساحلي خود ناپديد و پنهان مي شوند، اعتماد در حال فرو ريختن است و زمان به نفع آنها نيست.

اكونوميست با تصريح اينكه دولت ها بيشتر دنبال به تاخير انداختن بحران و خريدن زمان هستند تا درمان آن، نوشت: «دردسر آن است كه 17 عضو منطقه يورو، صرفنظر از 333 ميليون شهروند خود، نمي توانند با هم به توافق برسند كه چه كسي بايد قرباني آنچه اجازه ظهور اروپايي جديد را مي دهد باشد. آلمان كه اين هفته پائين آمدن احتمالي ميزان وام را هشدار داده بود، كاملا وحشت كرده است. هلندي ها و فنلاندي ها هم دارند كنار مي كشند. فرانسه با آلمان بر سر اينكه چه تغييراتي در راه ادامه كاري اتحاديه اروپا ضروري است با هم اختلاف نظر دارند. در يونان رأي دهندگان بمثابه بدهكاران دارند از حد وسط به سمت افراط گريهاي سياسي رانده مي شوند. در ايتاليا «ماريو مونتي» دهها سال در معرض عدم محبوبيت رو به رشد است منطقه يورو در حال ركود است و بريتانيا را نيز با خود به زير مي كشد. بحران آبستن تركيبي از رياضت بخش عمومي و عدم قطعيت بخش خصوصي است. سرمايه گذاران عقب مي كشند زيرا آنها ريسك باخت بزرگي را ملاحظه مي كنند. تا زماني كه موضوع فروپاشي فاجعه بار منطقه يورو بعنوان يك احتمال واقعي باقي است، بسيار مشكل به نظر مي رسد كه شاهد تغيير آن باشيم.»

اين نشريه در پايان نوشت: براي مقامات اروپايي بسيار سخت شده كه مردم را با خود همراه كنند. اين ژرف ترين كابوس هاست و بقاي يورو هر روز سخت تر مي شود.

ناوهاي آمريكا مقابل موشك هاي ايران خلع سلاح هستند

ايران با قدرت موشكي پيشرفته اي كه در اختيار دارد قادر است تنگه هرمز را ببندد و ناوهاي رزمي سه تني را منهدم كند.

يك پايگاه خبري فرانسوي ضمن انتشار اين مطلب نوشت: ايران چگونه مي تواند تنگه هرمز را در صورت درگيري با آمريكا ببندد و به حضور آمريكايي ها پايان دهد؟ كدام موشك هاي ايران قادرند به ناوهاي جنگي آمريكا حمله كنند؟

پايگاه آتلانتيكو با مرور برخي ابعاد قدرت موشكي ايران نوشت: موشك هاي ظفر موشك هايي كوچك اما قدرتمند هستند. اين موشك ها مجهز به ضدرادار بوده و مي توانند به چشم نيايند. موشك هاي مذكور روي ناو موتوري ايران سوار شده اند.

اين گزارش مي افزايد: موشك هاي نصر نيز قادرند ناوهايي به وزن سه تن را منهدم كنند. اين سامانه ها معمولا از كشتي هاي كوچك پرتاب مي شوند. نصر مي تواند از چرخبال يا زيردريايي نيز شليك شود.

اين پايگاه خبري فرانسوي تاكيد مي كند: موشك كوثر موشكي ضدناو با برد متوسط تا 20 كيلومتر است. روي زمين نصب مي شود و قادر است سيستم راداري را مخدوش كند تا بتواند در مسير هدف خود باقي بماند. بنا به گفته برخي منابع اين موشك توسط حزب الله در سال 2006 برگزيده شد و با آن دو ناو اسرائيلي هدف قرار داده شد كه منجر به كشته شدن چهار افسر اسرائيلي شد.

در ادامه اين گزارش آمده است موشك نور بردي معادل 160 كيلومتر دارد. موشك قادر قوي ترين موشك آرسنال ايران است و بردي برابر با 200 كيلومتر دارد. همچنين موشك صاعقه قادر است ناوهاي دريايي مستقر در 300 كيلومتري خود را هدف قرار دهد.

درخواست كمك از ايران

پيشنهاد رئيس ناظران سازمان ملل در سوريه

رئيس ناظران سازمان ملل تأكيد كرد بدون همراهي و كمك ايران، حل بحران سوريه ممكن نيست.

ژنرال رابرت مود در مصاحبه با روزنامه اسپانيايي ال پائيس تصريح كرد: از نگاه من دخالت نظامي راه مناسبي براي حل بحران سوريه نيست بلكه بايد سياستمداران براي يافتن راه حلي با حضور قدرتهاي منطقه نظير ايران فعال شوند زيرا حضور اين كشورها در روند مذكور حياتي است.

مود افزود: راهكار ديگر حمايت از روند حل بحران در درون سوريه است چون خود سوريها بايد درباره آينده خود و زندگي با يكديگر تصميم بگيرند. به اين دلايل معتقدم دخالت خارجي راه حلي خوب براي بحران سوريه نيست و بايد حمايت داخلي براي آن پيدا كرد.

رئيس ناظران سازمان ملل در سوريه درباره استحكام دولت دمشق گفت: نيروهاي مسلح سوريه به همبستگي خود ادامه مي دهند و قوي هستند.

وي در پاسخ به اين سؤال كه آيا اساساً امكان حل بحران سوريه از راههاي بدون خشونت وجود دارد؟ گفت: بله همواره چنين امكاني وجود دارد اما در شرايط كنوني سوريه همه چيز بسيار مشكل است زيرا خشونت خشونت مي آورد.

وي افزود: در عين حال نبايد فراموش كنيم كه كوفي عنان خواستار توجه جدي قدرتهاي اصلي منطقه اي و شوراي امنيت براي تقويت تلاشها و استفاده از همه توان خود براي حل اين بحران شده است.

ژنرال مود درباره تفاوت بحران ليبي و سوريه اظهار داشت: در سوريه از يك سو شورشيان بخش بزرگي از خاك كشور را كنترل نمي كنند و از سوي ديگر در حالي كه آنها يك نيروي ضعيف و شكننده هستند يك نيروي بسيار قدرتمند دولتي در مقابل آنها قرار دارد.

اظهارات رئيس ناظران سازمان ملل از آن نظر اهميت دارد كه كوفي عنان فرستاده ويژه سازمان ملل نيز ماه گذشته قبل از استعفا از سمت خود تصريح كرده بود تمام تلاش هاي غرب براي حل و فصل بحران سوريه شكست خورده و براي حل آن بايد با ايران رايزني و مذاكره شود.

در همين حال روزنامه نيويورك تايمز در گزارشي خاطرنشان كرد ايران به طور قاطع از سوريه حمايت مي كند و لحني آشتي ناپذير در مقابل غرب دارد.

اين روزنامه با مهم ارزيابي كردن سفر دبير شوراي عالي امنيت كشورمان به دمشق نوشت: اين سفر اعلام نبرد وسيع تر با آمريكاست. سفر سعيد جليلي به عنوان نماينده رهبر عالي ايران، به نوعي اعلام همبستگي جمهوري اسلامي با سوريه است. جليلي صراحتاً در سوريه اعلام كرد هرگز مداخله قدرت هاي بيگانه در بحران سوريه را تحمل نخواهد كرد و به هيچ وجه شكسته شدن محور مقاومت در سوريه را نمي پذيرد.

اين روزنامه مي افزايد: از سه دهه قبل كه انقلاب اسلامي در ايران پا گرفت سوريه بخشي از جبهه ايران در خاورميانه به شمار آمده است. ايران هم در حرف و عمل در حال بازسازي نقش سوريه در منطقه است با همان لحن آشتي ناپذير كه در نبردش با غرب و برنامه هسته اي اش دارد. نيويورك تايمز افزود: ايران با وجود آنكه زير فشار تحريمها قرار دارد، نبرد سوريه را نبرد خود تلقي مي كنند و به غرب هشدار مي دهند كه از مداخله در امور داخلي سوريه جداً اجتناب كنند.

نشريه آمريكايي المانيتور نيز در تحليلي خاطرنشان كرد سفر دبير شوراي عالي امنيت ملي ايران به دمشق و بيروت و بغداد نشان مي دهد ايران در ماجراي سوريه از موضع دفاعي خارج شده و به موضع ضد حمله و تهاجم روي آورده است.

اسرائيل در حال نابودي است اما مي كوشد اوضاع را عادي نشان دهد

سفير انگليس در فلسطين اشغالي هشدار داد: در حالي كه تل آويو مي كوشد همه چيز را در داخل اسرائيل براي جهانيان خوب نشان دهد، اين رژيم در حال فروپاشي كامل است.

متيو گولد كه خود يك صهيونيست افراطي است، مي گويد: دولت اسرائيل سرمايه گذاري هاي بسياري در حوزه رسانه مي كند اما مردم نه اعتنايي به آنها مي كنند و نه به رسانه هاي اسرائيلي اهميت مي دهند. اگرچه آنها كارشناس نيستند ولي خوب را از بد به خوبي تشخيص مي دهند و به راحتي تبليغات اسرائيل را نمي پذيرند. آنها به روشني مي بينند كه هر روز در زمين هاي غيرقانوني و اشغالي شهرك سازي مي شود و به خوبي هر روز از اتفاقاتي كه در كرانه باختري و غزه رخ مي دهد، آگاهند و همه امور مرتبط به آن مناطق را به طور روزانه مي خوانند.

به گزارش شبكه 10 تلويزيون اسرائيل، سفير انگليس در تل آويو اظهار داشت: اسرائيل سختي هاي بسياري را متوجه شهروندان فلسطيني در كرانه باختري و نوار غزه كرده است و همچنان به طور غيرقانوني در حال ساخت شهرك هاي مسكوني در زمين هايي است كه واقعا مالك آنها فلسطيني هاي كرانه باختري هستند.

وي مي افزايد: هر كس در دنيا كه نگران جايگاه اسرائيل است بايد دريابد جايگاه اين رژيم روز به روز در حال ضعيف شدن است و لحظه به لحظه از تاييد آن نزد جهانيان كاسته مي شود. به نظر من اين روند سرعت تازه اي به خود گرفته است. منظور من افراد عادي نيستند بلكه نمايندگان پارلمان و شخصيت مهم جهاني هستند كه يك به يك از تاييد اسرائيل منصرف مي شوند.

براساس اين گزارش، «گولد» همچنين گفته است: من نمي توانم اين حقيقت را كتمان كنم كه اسرائيلي كه با تلاش هاي بسيار پس از سال ها توانست مواضع جهانيان را نسبت به خود تغيير دهد اكنون شاهد است كه صبر جهانيان از رفتارهاي او به سر آمده است.

وي به عنوان نمونه مي گويد: شبكه بي بي سي براي هر كشوري كه در بازي هاي المپيك لندن شركت كرده است صفحه جديدي در وبسايت خود باز كرده و ضمن نام بردن از پايتخت آن كشور توصيفاتي درباره آن نوشته است، اما درباره اسرائيل نه تنها نامي از پايتخت آن نياورده بلكه تصويري را نيز منتشر كرده است كه در آن يك سرباز اسرائيلي با يك جوان فلسطيني درگير مي شود. اين نشان مي دهد كه افكارعمومي بريتانيا نيز نسبت به اسرائيل بدبين هستند و ديگر رفتارهاي خصمانه، تبعيض آميز و نژادپرستانه آن را نمي پذيرند.