فردی از اصحاب حضرت صادق (علیه السلام) خدمت امام رسیدند و حضرت فرمودند شب بیست و یکم و شب بیست و سوم چکار می کردی؟ عرض کرد خواب بودم. مگر خبری بود؟ حضرت فرمودند خوب این شب ها، شب بیداری و عبادت است. عرض کرد من خواب بودم. حضرت فرمودند نه تو یک کاری کردی که از همه برتر بود. گفت یادم نیست. فرمودند تشنه بودی و از خواب بیدار شدی. ظرف آب را که برداشتی یاد تشنگی امام حسین (علیه السلام) افتادی. یک قطره اشک از چشمت چکید. آن یک قطره اشکی که از سر اخلاص تمام و بی هیچ چشمداشتی از چشمانت چکید از تمام اعمالی که آن شب دیگران انجام دادند برتر بود. این بسیار قیمتی است. امشب صد رکعت نماز وارد است که بسیار خوب است و آثار مفصلی دارد. اما ممکن است اگر کسی یک لحظه ای دلش واقعا به خدا متصل شود، از صد هزار رکعت برتر باشد. اگر کسی دلش برای امام حسین علیه السلام سوخت بسیار قیمتی است. هر کاری برای امام حسین علیه السلام انجام دهید به درد می خورد. قدیمی ها در روضه بر پیشانی شان می زدند. حالا این رسم برداشته شده. حالا مثلا در یک روضه ای دو مشت بر سینه ات زدی. قیمتی است. فقط با اخلاص باشد. اگر اخلاصش درست باشد بسیار قیمتی است. اگر در ترازو بگذاریم ممکن است از همه اعمال ما برتر باشد. در این شب به لطف و مرحمت خدا زیارت امام حسین را بخواندید. امیدواریم خدا از همه بپذیرد. مرحمت کند. قبلش هم توبه بکند و العفو گوید و مناجات خواند که امیدواریم انشاء الله همه این کارها برایتان تا فردای محشر باقی بماند.