سرویس ورزشی بولتن نیوز؛ سعید ساداتی- روزهای پایانی المپیک طبق پیش بینی ها روزهای خاطره انگیزی برای کاروان ورزشی ایران بود تا آنجا که بی سابقه ترین نتایج تاریخ ایران در ورزشهای المپیک در شبهای قدر رقم خورد.
حمید سوریان قهرمان کشتی فرنگی کشور پس از 40 سال در این رشته ،چراغ طلایی کاروان ورزشی ایران را روشن کرد تا پس از او، امید حاجی نوروزی و قاسم رضایی نیز موفق شوند طلایی شوند تا محمد بنا معمار کشتی فرنگی ایران لقب بگیرد.
اما از سوی دیگر هرچند مدال طلای قویترین مرد جهان برای ایرانیان مسجّل بود اما مدال های نقره سجاد انوشیروانی و نواب نصیرشلال و مدال برنز کیانوش رستمی باعث شد، برای نخستین بار، وزنه برداری ایران در یک دوره رقابت های المپیک صاحب 4 مدال رنگانگ شود.
اما شب گذشته احسان حدادی نیز برای اولین بار ورزش ایران را در رقابت های دومیدانی المپیک صاحب مدال کرد، تا المپیک سی ام خاطره ای جاودان شود در اذهان ملت غیور ایران.
این 8 مدال در حالی برای کاروان ورزشی ایران به ارمغان آمده است که هنوز کشتی گیران آزاد و تکواندو کاران ایرانی مسابقات خود را آغاز نکرده اند. هرچند شاید از کشتی گیران آزاد توقع زیادی برای کسب مدال نباشد اما یوسف کرمی و باقری معتمد شانس بسیاری برای کسب مدال دارند تا شاید جایگاه ایران در رده بندی تیم های المپیک تک رقمی شود.
اما این افتخارات در شرایطی برای ورزش ایران کسب شده است که متاسفانه مسئولان ورزش هزینه های کلان را به سمت فوتبال می برند و از رشته های حماسه آفرینی چون کشتی، تکواندو، وزنه برداری و دومیدانی غافل می شوند.
مقایسه ای سطحی بین دستمزد بازیکنان تیم های لیگ برتری فوتبال با قهرمانان المپیک لندن خبر از اختلاف فاحش این درآمدها دارد و نکته جالب آنجاست که مسئولین ورزش چندین سال است که بودجه بیت المال را در مقاصد بیهوده ای چون فوتبال خرج می کنند.
200 مدال طلا که از سوی مسئولین ورزش برای قهرمانان طلایی المپیک وعده داده شده است، یک ششم مبلغ قرارداد برخی از بازیکنان میلیاردی فوتبال کشور هم نیست. اگر هزینه های میلیاردی که از جیب بیت المال برای فوتبالی که پس از سال 2006 هیچ عملکرد درخشانی را نیز در کارنامه خود مشاهده نمی کنند را، برای پایه سازی در رشته های مدال آوری چون کشتی، تکواندو، وزنه برداری، دومیدانی و پینگ پنگ و ... هزینه می کردند؛ مطمئنا امروز جایگاه ورزش ایران در بین رشته های مدال آور المپیک به مراتت بالاتر از اینها بود.
جوانان ایرانی که با کمبود امکانات و تنها با غیرت، همت و مرام پهلوانی خود توانستند چنین شاهکاری را رقم بزنند؛ عملا به بازیکنان میلاردی فوتبال ثابت کردند، پول تنها عامل موفقیت و درخشش در عرصه های بین المللی نیست که اگر بود، با اینهمه هزینه ای که در فوتبال می شود، تا کنون فوتبال ایران باید در رده های بالای رنکینگ فیفا قرار می گرفت که متاسفانه هر روز شاهد نزول بیشتر تیم ملی فوتبال کشورمان هستیم.
هر چند سالیان سال است که همه کارشناسان زبده ورزشی از عدم توجه مسئولان به سایر رشته های ورزشی و مخارج میلیاردی و بیهوده در فوتبال می نالند اما متاسفانه تا امروز همچنان ورزشهای افتخار آفرین المپیک در سایه نگاه مسئولین قرار گرفته اند و آنگونه که در فوتبال سرمایه گزاری می کنند به رشته های دیگر توجهی نمی نمایند.
امیدواریم پس از کسب نتایج درخشان غیورمردان ایرانی در المپیک سی ام، مسئولان محترم از خواب غفلت بیدار شوند و به جای پرداخت هزینه های میلیادری به بازیکنان بی ثمر فوتبال، بیش از پیش به سایر رشته های ورزشی توجه نمایند.