عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
ها آرتص:
نويسنده سرشناس اسرائيلي با انتشار مقاله اي ضمن مخالفت شديد با حمله احتمالي به ايران، خواستار ايستادگي صهيونيست ها در قبال چنين ماجراجويي هايي شد.
کیهان نوشت:
«ديويد گراسمن» نويسنده معروف اسرائيلي با انتشار مقاله اي در روزنامه صهيونيستي هاآرتص، به مخالفت با بحث در مورد حمله با ايران پرداخته و از همه اسرائيلي ها خواسته است در برابر ماجراجويي هاي احتمالي «بنيامين نتانياهو» نخست وزير رژيم صهيونيستي بايستند.
به گزارش فارس، گراسمن در ابتداي مقاله خود عنوان مي كند كه تمام تحركات جنگ طلبانه بنيامين نتانياهو براساس يك چارچوب فكري تاريخي شكل گرفته است. چارچوب فكري كه قوم يهود را «ملتي فناناپذير» و ابدي و ديگران را قدرت هاي گذرا و موقتي مي داند.
وي مي نويسد كه كساني نظير بنيامين نتانياهو زماني كه به حمله به ايران فكر مي كنند، «تنها به تبعات سياسي موقت و دغدغه هاي اقتصادي مي انديشند: آن ها نگران آن هستند كه حمله به ايران بر قيمت نفت و نتايج انتخابات تاثير بگذارد، و اين در حالي است كه (در نظر آن ها) ما (اسرائيل) در قلمرو اسرائيل جاويد همواره وجود خواهيم داشت.»
اين نويسنده اسرائيلي نامزد دريافت جايزه نوبل اين گونه رفتارهاي خودمحورانه نتانياهو را نمونه اي از يك عملكرد مستبدانه خوانده و اشاره مي كند كه حتي مجله «تايم» نيز به بنيامين نتانياهو لقب «بنيامين شاه» داده است. به عقيده گراسمن اين بدان معناست كه هرگاه بحث در مورد سرنوشت و تصميمات مهم اسرائيلي ها مطرح مي شود، اين جهان بيني افراطي، تنگ نظرانه و محدود نتانياهو است كه بايد قضاوت كرده و تصميم گيري كند.
در بخشي ديگر از اين مقاله مي خوانيم: به بيان ديگر، حتي بسياري از اسرائيلي ها از تمام نقاط نقشه سياسي كه مخالف حمله به ايران هستند، به طرز شومي در تله جهان بيني سحرآميز نخست وزير گرفتار شده اند.
پرسش هاي بي جواب
گراسمن اين نكته را نيز متذكر مي شود كه «اسرائيلي ها از تجربيات سخت خود آموخته اند كه رهبرانشان در برابر ارتكاب به اشتباهات مهم و جدي مصون نيستند.»
او ادامه مي دهد: بنابراين، از آنجا كه چنين موضوع مهمي مطرح است، ما حق و اجازه داريم كه بپرسيم و بپرسيم، يا حداقل درخواست كنيم كه تصميم گيران از خود بپرسند و صادقانه پاسخ دهند: آيا افراد مطلع واقعا آنچه را كه بايد، مي دانند؟ آيا واقعا كسي قادر به اتخاذ چنين تصميمي هست؟ آيا واقعا كسي قادر به سنجش و ارزيابي تمام وقايع و ملاحظات مرتبط با چنين رفتاري، هست؟
آيا آن ها كاملا مطمئن هستند كه در مورد قابليت هاي نيروهاي نظامي اسرائيل در حل يكباره و هميشگي مسئله بمب هسته اي ايران اغراق نكرده اند، و آيا آن ها قابليت هاي ايرانيان را دست كم نگرفته اند؟ آيا آن ها كاملا مطمئن هستند كه اگر اسرائيل به ايران حمله كند، ايران ديگر قادر به ساخت بمب هسته اي نيست، و آيا اگر آن ها به بمب دست يابند، آن را عليه اسرائيل استفاده خواهند كرد؟
آيا آن ها كاملا متوجه مي شوند كه تصميم حمله به ابرقدرتي نظير ايران، آن هم بر خلاف نظر آمريكا در اين موضوع، مي تواند نهايتا به بزرگترين مشكل تاريخ كابينه اسرائيل بدل شود؟
چرا مخالفان برنمي خيزند؟
گراسمن در ادامه با اشاره به اظهارات سران صهيونيست كه همواره عنوان مي كنند كه يا بمباران كنيد يا به بمب مي رسند، مي گويد اين مسير و خط مشي است كه رهبران اسرائيل همواره اسير آن بوده اند و در هر مشكلي اسرائيل را محكوم به برگزيدن ميان دو گزينه حمله كردن و يا مورد حمله قرار گرفتن، قرار مي دهند.
اين نويسنده اسرائيلي كه فرزند او آخرين سرباز اسرائيلي بود كه در جنگ 33 روزه كشته شد، عنوان مي كند كه حالا بايد اين سوال پرسيده شود كه چرا وزرا و مقامات دفاعي، برنمي خيزند و نظرات خود را بيان نمي كنند؟ «اين ها كساني هستند كه در مجالس خصوصي مخالفت خود با يك حمله به ايران را مطرح مي كنند؛ كساني كه بر اين باورند كه حمله به ايران روند هسته اي شدن ايران را تنها براي مدت اندكي به عقب مي اندازد. آن ها از تبعات عميقي كه چنين حمله اي براي موقعيت اسرائيل و بقا آن به بار مي آورد، واهمه دارند. چرا آن ها همين حالا كه هنوز زمان باقي است، برنمي خيزند و نمي گويند: ما بخشي از اين نگرش توهمي و جهان بيني مصيبت بار آخرالزماني نمي پيونديم؟»
گراسمن در پايان اسرائيلي ها را به تظاهرات عليه چنين تصميمات و اظهاراتي تشويق كرده و عنوان مي كند: ما چطور با خود و فرزندان خود روبرو مي شويم زماني كه مورد سوال قرار مي گيريم كه چرا ساكت مانديم؟ چرا در برابر احتمال درگير شدن در يك جنگ ديگر به خيابان ها نيامديم؟ چرا ما حتي يك تظاهرات سمبليك نيز در برابر دفتر نخست وزيري براي هشدار دادن نسبت به مشكلات بالقوه اي كه در اين مسير وجود دارد، برگزار نكرديم؟
اظهارات جنگ طلبانه بنيامين نتانياهو و برخي ديگر از مقامات صهيونيست نظير «ايهود باراك» وزير جنگ اين رژيم، با مخالفت هاي گسترده اي در داخل رژيم صهيونيستي و در ميان اسرائيلي ها روبرو شده است. اين اظهارات در حالي مطرح مي شود كه اولا خود اسرائيل ديگر مشكلات اقتصادي شديدي است كه نه تنها اين رژيم را به سياست هاي رياضتي واداشته، بلكه موجب شده تا تظاهرات هاي گسترده اي در تل آويو و ديگر شهرهاي اسرائيل شكل بگيرد. ثانيا بسياري از مقامات سابق و سران اطلاعاتي پيشين رژيم صهيونيستي تاكنون در مورد ناتواني اين رژيم در نبرد با ايران و تبعات وحشتناكي كه چنين درگيري مي تواند براي اسرائيل داشته باشد، هشدار داده اند.
«ديويد گراسمن» نويسنده معروف اسرائيلي با انتشار مقاله اي در روزنامه صهيونيستي هاآرتص، به مخالفت با بحث در مورد حمله با ايران پرداخته و از همه اسرائيلي ها خواسته است در برابر ماجراجويي هاي احتمالي «بنيامين نتانياهو» نخست وزير رژيم صهيونيستي بايستند.
به گزارش فارس، گراسمن در ابتداي مقاله خود عنوان مي كند كه تمام تحركات جنگ طلبانه بنيامين نتانياهو براساس يك چارچوب فكري تاريخي شكل گرفته است. چارچوب فكري كه قوم يهود را «ملتي فناناپذير» و ابدي و ديگران را قدرت هاي گذرا و موقتي مي داند.
وي مي نويسد كه كساني نظير بنيامين نتانياهو زماني كه به حمله به ايران فكر مي كنند، «تنها به تبعات سياسي موقت و دغدغه هاي اقتصادي مي انديشند: آن ها نگران آن هستند كه حمله به ايران بر قيمت نفت و نتايج انتخابات تاثير بگذارد، و اين در حالي است كه (در نظر آن ها) ما (اسرائيل) در قلمرو اسرائيل جاويد همواره وجود خواهيم داشت.»
اين نويسنده اسرائيلي نامزد دريافت جايزه نوبل اين گونه رفتارهاي خودمحورانه نتانياهو را نمونه اي از يك عملكرد مستبدانه خوانده و اشاره مي كند كه حتي مجله «تايم» نيز به بنيامين نتانياهو لقب «بنيامين شاه» داده است. به عقيده گراسمن اين بدان معناست كه هرگاه بحث در مورد سرنوشت و تصميمات مهم اسرائيلي ها مطرح مي شود، اين جهان بيني افراطي، تنگ نظرانه و محدود نتانياهو است كه بايد قضاوت كرده و تصميم گيري كند.
در بخشي ديگر از اين مقاله مي خوانيم: به بيان ديگر، حتي بسياري از اسرائيلي ها از تمام نقاط نقشه سياسي كه مخالف حمله به ايران هستند، به طرز شومي در تله جهان بيني سحرآميز نخست وزير گرفتار شده اند.
پرسش هاي بي جواب
گراسمن اين نكته را نيز متذكر مي شود كه «اسرائيلي ها از تجربيات سخت خود آموخته اند كه رهبرانشان در برابر ارتكاب به اشتباهات مهم و جدي مصون نيستند.»
او ادامه مي دهد: بنابراين، از آنجا كه چنين موضوع مهمي مطرح است، ما حق و اجازه داريم كه بپرسيم و بپرسيم، يا حداقل درخواست كنيم كه تصميم گيران از خود بپرسند و صادقانه پاسخ دهند: آيا افراد مطلع واقعا آنچه را كه بايد، مي دانند؟ آيا واقعا كسي قادر به اتخاذ چنين تصميمي هست؟ آيا واقعا كسي قادر به سنجش و ارزيابي تمام وقايع و ملاحظات مرتبط با چنين رفتاري، هست؟
آيا آن ها كاملا مطمئن هستند كه در مورد قابليت هاي نيروهاي نظامي اسرائيل در حل يكباره و هميشگي مسئله بمب هسته اي ايران اغراق نكرده اند، و آيا آن ها قابليت هاي ايرانيان را دست كم نگرفته اند؟ آيا آن ها كاملا مطمئن هستند كه اگر اسرائيل به ايران حمله كند، ايران ديگر قادر به ساخت بمب هسته اي نيست، و آيا اگر آن ها به بمب دست يابند، آن را عليه اسرائيل استفاده خواهند كرد؟
آيا آن ها كاملا متوجه مي شوند كه تصميم حمله به ابرقدرتي نظير ايران، آن هم بر خلاف نظر آمريكا در اين موضوع، مي تواند نهايتا به بزرگترين مشكل تاريخ كابينه اسرائيل بدل شود؟
چرا مخالفان برنمي خيزند؟
گراسمن در ادامه با اشاره به اظهارات سران صهيونيست كه همواره عنوان مي كنند كه يا بمباران كنيد يا به بمب مي رسند، مي گويد اين مسير و خط مشي است كه رهبران اسرائيل همواره اسير آن بوده اند و در هر مشكلي اسرائيل را محكوم به برگزيدن ميان دو گزينه حمله كردن و يا مورد حمله قرار گرفتن، قرار مي دهند.
اين نويسنده اسرائيلي كه فرزند او آخرين سرباز اسرائيلي بود كه در جنگ 33 روزه كشته شد، عنوان مي كند كه حالا بايد اين سوال پرسيده شود كه چرا وزرا و مقامات دفاعي، برنمي خيزند و نظرات خود را بيان نمي كنند؟ «اين ها كساني هستند كه در مجالس خصوصي مخالفت خود با يك حمله به ايران را مطرح مي كنند؛ كساني كه بر اين باورند كه حمله به ايران روند هسته اي شدن ايران را تنها براي مدت اندكي به عقب مي اندازد. آن ها از تبعات عميقي كه چنين حمله اي براي موقعيت اسرائيل و بقا آن به بار مي آورد، واهمه دارند. چرا آن ها همين حالا كه هنوز زمان باقي است، برنمي خيزند و نمي گويند: ما بخشي از اين نگرش توهمي و جهان بيني مصيبت بار آخرالزماني نمي پيونديم؟»
گراسمن در پايان اسرائيلي ها را به تظاهرات عليه چنين تصميمات و اظهاراتي تشويق كرده و عنوان مي كند: ما چطور با خود و فرزندان خود روبرو مي شويم زماني كه مورد سوال قرار مي گيريم كه چرا ساكت مانديم؟ چرا در برابر احتمال درگير شدن در يك جنگ ديگر به خيابان ها نيامديم؟ چرا ما حتي يك تظاهرات سمبليك نيز در برابر دفتر نخست وزيري براي هشدار دادن نسبت به مشكلات بالقوه اي كه در اين مسير وجود دارد، برگزار نكرديم؟
اظهارات جنگ طلبانه بنيامين نتانياهو و برخي ديگر از مقامات صهيونيست نظير «ايهود باراك» وزير جنگ اين رژيم، با مخالفت هاي گسترده اي در داخل رژيم صهيونيستي و در ميان اسرائيلي ها روبرو شده است. اين اظهارات در حالي مطرح مي شود كه اولا خود اسرائيل ديگر مشكلات اقتصادي شديدي است كه نه تنها اين رژيم را به سياست هاي رياضتي واداشته، بلكه موجب شده تا تظاهرات هاي گسترده اي در تل آويو و ديگر شهرهاي اسرائيل شكل بگيرد. ثانيا بسياري از مقامات سابق و سران اطلاعاتي پيشين رژيم صهيونيستي تاكنون در مورد ناتواني اين رژيم در نبرد با ايران و تبعات وحشتناكي كه چنين درگيري مي تواند براي اسرائيل داشته باشد، هشدار داده اند.
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار می‌شود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
