انتقاد شدید به «خداحافظ بچه»

به گزارش  خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی سازمان بهزیستی کشور، اینکه در ماه رمضان محتوای سریال باید معنوی و متناسب با حال و هوای روزهای این ماه مبارک باشد، هیچ تردیدی نیست و حتی لازم است برنامه‌سازان در رسانه ملی سعی کنند با تولیدات خود هرچه بیشتر مخاطبان را با موضوعات دینی و مذهبی آشنا کنند. اما اطلاع‌رسانی دقیق و صحیح، آگاه‌سازی، هدایت افکار عمومی نسبت به واقعیات موجود در جامعه وظیفه مهم رسانه‌هاست و نمایش مباحث خلاف واقع نه تنها گمراهی آحاد جامعه را موجب می‌شود، بلکه صدمات جبران‌ناپذیری به پیکره ساختارهای مورد بحث وارد می‌کند.

مشکل درست همین‌جا شروع می‌شود که اکثر سریال‌هایی که در ماه مبارک رمضان به نمایش در می‌آید هدف درست و نیت خیر دارند، اما متأسفانه به علت بیان غلط و اشتباه کم‌اثر و گاهی بی‌اثر هستند و حتی در مواردی نتیجه معکوس دارند. سریال «خداحافظ بچه» از ابتدای ماه مبارک رمضان از شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی ظاهراً توانسته نسبت به دیگر سریال‌های این ماه مخاطبان بیشتری را جذب کند، دقیقاً مصداق همان مطلب فوق است؛ سریالی با موضوعی به‌روز و هدفی درست، اما بیانی اشتباه.

بر این اساس دفتر امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور به عنوان متولی امر سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و نظارت بر اجرای امور کودکان تحت سرپرستی بر خود لازم می‌داند نسبت به جریاناتی که این مدت در سریال «خداحافظ بچه» مبنی بر فرزندخواندگی اتفاق افتاده است، نکات قابل تأملی را متذکر شود.

براساس دستورالعمل تخصصی مراقبت و پرورش کودکان تحت سرپرستی سازمان بهزیستی کشور، سپردن دائم کودکان به خانواده‌های واجد شرایط به عنوان فرزندخوانده از حساسیت ویژه‌ای برخوردار و منوط به هماهنگی‌های سازمان بهزیستی، اداره سرپرستی قوه قضائیه، نیروی انتظامی، سازمان پزشکی قانونی، وزارت بهداشت و ... است و مرجع وحدت‌رویه کارشناسان آئین‌نامه اجرایی فرزندخواندگی است که در آن با اشاره به مراحل انجام، شرایط زوجین منقاضی را تشریح کرده است.

مطابق فرآیند انجام کار، مسئولان و کارشناسان خانه‌های نوزادان، نونهالان و نوباوگان ضمن ارائه خدمت به کودکان تحت مراقبت صرفاً پس از معرفی کمیته فرزندخواندگی ملزم به راهنمایی زن و شوهر منقاضی برای انتخاب و نهایتاً تحویل کودک هستند و هرگونه فعالیت در زمینه فرزندخواندگی بدون اطلاع کمیته مذکور ممنوع می‌باشد که در این سریال لحاظ نشده و تمامی مراحل متمرکز در شیرخوارگاه بوده است.

پس از انجام مصاحبه اولیه با متقاضیان به منظور بررسی اجمالی وضعیت قانونی و اجتماعی متقاضیان مبنی بر فرزندپذیری و در صورت تأیید معرفی به دادگاه برای تشکیل پرونده قضایی و سپس معرفی به مرجع انتظامی جهت اخذ گواهی عدم سوء پیشینه و سازمان پزشکی قانونی جهت آزمایشات مبنی بر تأیید صحت جسمانی و روانی آنان صورت می‌گیرد؛ در حالی که در سریال «خداحافظ بچه» مصاحبه‌ای که در شیرخوارگاه صورت گرفت شباهتی به مصاحبه اولیه نداشته و صرفاً اخذ اطلاعات در خصوص مراحل فرزندخواندگی از جانب متقاضیان بود.

مطابق ماده 62 قانون مجازات اسلامی افرادی که دارای سوء پیشینه کیفری می‌باشند، محرومیت از حقوق اجتماعی به مدت زمان معینی دارند که تشخیص آن بر عهده اداره تشخیص هویت است نه مددکار و یا مشاور مصاحبه‌کننده.

همچنین در شیرخوارگاه‌ها ورود افراد تحت عنوان متقاضی فرزندپذیری، افراد خیر به محل زندگی کودکان ممنوع است. حتی در صورت طی مراحل انجام کار و تأیید صلاحیت‌های تخصصی و اجتماعی اولین دیدار با کودک موردنظر خارج از شیرخوارگاه معمولاً در بخشی مجزا از سایر کودکان صورت می‌پذیرد و حضور افراد مجاز حتی کارشناسان ناظر در شیرخوارگاه به منظور رعایت نکات بهداشتی با پوشش استریل امکان‌پذیر می‌شود.حضور افراد غیر حتی نیروهای داوطلب مستلزم اخذ تأییدیه از حراست سازمان بهزیستی کشور می‌باشد چه رسد به ورود منقاضی که به داشتن سوء پیشینه کیفری مورد تردید قرار دارد.

از طرفی اکنون که حدود 87 درصد از کودکان به علت داشتن پدر و مادر و جدپدری غیرقابل واگذاری هستند و مدت توقف کودکان واجد شرایط فرزندخواندگی بسیار محدود می‌باشد، حال چگونه متقاضی فرزندپذیری در سریال موصوف به راحتی وارد شیرخوارگاه شده، تمامی کودکان را مشاهده و به مراقب مربوطه کودک چشم آبی را شناسایی و سفارش می‌دهد.

تمامی مراکز مراقبت از کودکان کمتر از 6 سال در سراسر کشور مجهز به دوربین مداربسته است در حالی که در سریال مذکور ورود و خروج به شیرخوارگاه بسیار آسان به نمایش گذاشته شده است.

با عنایت به موارد فوق بدیهی است که پخش سریال و فیلم‌هایی به ویژه در زمینه مسائل اجتماعی با نگاهی به آینده طراحی شود، بطوری که بتواند ساز و کارهای لازم را در راستای تقویت رفتارهای مثبت و اصلاح فرآیندها را موجب گردد؛ قطعاً سریال‌هایی این چنین که در آن نظرات، سیاست‌ها و اهداف تخصصی و کارشناسی افراد صاحب‌نظر لحاظ نشده باعث تشویش افکار و اذهان عمومی و مخدوش کردن سیاست‌های حاکم را پی خواهد داشت.