بشار اسد 2012 تا حد زيادي همانند
عبدالناصر 1956 است و روشن است كه موج ملي آزاديخواهي با پيروزي عبدالناصر عليه
تجاوز خارجي، كشورهاي عربي را فراگرفت و اين بار هم همين مساله با نمود بيشتري در
مورد سوريه در حال رخ دادن است.
غالب قنديل تحليلگر خبرگزاري الشرق الجديد، در مقاله اي با اشاره به جنگ بي سابقه جهاني عليه سوريه، مي نويسد: سوريه هم اكنون به محور كش و قوس هاي دنيا تبديل شده و هر روز، بيانيه ها ، اظهارات، تهديدات و مواضع مختلفي در قبال اين كشور اتخاذ مي شود.
وي در ادامه مي نويسد: بحران سوريه در اصل، جنگ ميان كشور، ارتش و ملت سوريه در برابر ائتلاف غربي- صهيونيستي به سركردگي آمريكاست و از همين رو مساله اساسي، مساله استقلال، عزت و حاكميت سوريه در رويارويي با طرح هاي سلطه طلبانه و استعماري اسرائيل بوده و اكثريت مطلق ملت سوريه از استقلال و نظام خود دفاع مي كنند.
در حالي كه اپوزيسيون هاي داخل و خارج سوريه، گفت وگو را رد كرده و از اصلاحات عقب نشسته اند، اما حكومت سوريه حامي عملي اصلاحات است و هرگز دست از ايده گفت وگو برنخواهد داشت. بنابراين، استقلال و مقاومت در برابر تجاوز خارجي به سركردگي آمريكا با استفاده از خاك تركيه و لبنان، پول قطر و عربستان و بسيج تروريست هاي دنيا، مساله اصلي اين روزهاي سوريه است. هزاران تروريست خارجي در خاك سوريه حضور دارند و برخي از آنها در جريان پاكسازي مناطق دمشق، كشته شده و تصاوير اجسادشان در تلويزيون سوريه پخش شده است. جالب اينكه در نبردهاي منطقه الميدان ميان ارتش و گروه هاي تروريست، حتي يك نفر از ساكنان اين منطقه هم در درگيري ها حضور نداشته و براساس اطلاعات واصله، اكثريت افراد مسلح، غيرسوري بوده اند، همچنين بقيه تروريست ها نيز از حومه حمص و ادلب آورده شده بودند يعني جايي كه عمليات ارتش عليه گروه هاي مسلح در آنجا با پيشرفت همراه است.
شهروندان عادي سوريه هم اندك اندك حقايق را دريافته اند و براساس گزارش هاي مطبوعاتي، افكار عمومي سوريه در بدترين وضعيت به سه گروه عمده تقسيم مي شوند:
طرفداران حكومت و ارتش سوريه كه بيش از 50 درصد مردم را تشكيل مي دهند و به بشاراسد و روند اصلاحات وي اعتماد دارند و مخالف تروريسم و هرگونه دخالت خارجي هستند.
گروه دوم كه تقريباً 35درصد سوري ها را تشكيل مي دهند، خواستار اصلاحاتند و انتقادات زيادي از حكومت و نهادهاي آن به ويژه در مسائل داخلي دارند، اينان به شدت مخالف مظاهر فساد هستند و در اين راه با بشار اسد هم عقيده اند. اين گروه با قدرت از سياست آزاديخواهانه بشاراسد در مسائل ملي و عربي حمايت مي كنند و شيوه سوريه در پشتيباني از مقاومت را موجب عزت و افتخار همه سوري ها مي دانند.
كارشناسان معتقدند كه اين دو گروه، منتظر شكست تروريست ها و كاهش رنج هاي مردم هستند تا بار ديگر آرامش به كشور بازگردد و قتل، تجاوزات تروريستي و ناامني هاي موجود از ميان برود.
دسته سوم كه حدوداً 15درصد افكار عمومي را شامل مي شوند، خود به چند گروه تقسيم مي شوند و اخوان المسلمين، تكفيري ها و برخي جريانات چپ گراي كوچك كه به زحمت مي توان آمار طرفدارانش را به دست آورد، قوي ترين اين گروه ها هستند.
دولت ميهني سوريه از حمايت اكثريت مطلق سوري ها بهره مي برد و هرگاه روشن مي شود كه بحران كنوني به مثابه مقاومت ملي عليه تجاوز خارجي است، اين اكثريت متحدتر شده و ميزان حمايت و شور و شوق آنها براي پايين يافتن بحران به نفع دولت ملي، بيشتر مي گردد. الان نگاه ها متوجه نبرد حلب است و تهديد به دخالت خارجي، هر روز تكرار مي شود، اما معادلات داخلي و خارجي با اطمينان، از پيروزي سوريه بر شورش و تروريسم و پاكسازي مناطق حضور گروه هاي مسلح، حكايت دارد.
دولت ملي سوريه برآمده از استقلال طلبي و حمايت مردم از مقاومت است و خواسته بحق مردم براي پايان دادن به شورش و تروريسم را برآورده مي سازد، بنابراين گروه هاي اساساً مزدور، راهزن و مورد حمايت دولت هاي استعمارگر و مرتجع نمي توانند اين حكومت را شكست دهند. بسياري از شهروندان سوريه معتقد بودند كه رهبران اين كشور، در نابودي تروريسم كند عمل كرده اند، اما حقيقت اين است كه رهبران سوريه مي خواستند بيشترين فرصت را براي افراد مسلح در جهت بازگشت به آغوش وطن، فراهم كنند و قبل از آغاز عمليات بزرگ و بي امان- همانند عمليات دمشق و حلب- شاهد توبه آنها باشند. رهبران سوريه از همه مهلت ها و فرصت ها براي راهكارهاي كم هزينه تر استفاده كردند و سرانجام مجبور به انتخاب گزينه تلخ و هزينه بر شدند. اكنون هيچ يك از سوري هاي طرفدار بازگشت ثبات، اقدامات دولت براي نجات كشور را سرزنش نمي كنند و هزينه هاي بزرگ آن را تحمل خواهند كرد.
واقعيت ها نشان داد كه ارتش سوريه، محكم و استوار بوده و بر بيعت خود با بشار اسد و حكومت ملي سوريه پابرجاست، همچنين انتصاب فرماندهان و وزراي جديد از سوي رئيس جمهور نشان داد كه وي همه توهمات غربي ها مبني بر سست شدن وحدت رهبران سوريه و ضعف آنها در تحرك و اقدام هجومي را نقش بر آب ساخته است. واضح است كه جدا شدن برخي عناصر از صف دولت و ارتش سوريه، معادله قدرت را به هم نمي زند بلكه اين امر در واقع، سقوط افراد ضعيف النفسي است كه قبلا باري سنگين بر دوش حكومت سوريه و گزينه مقاومت آن بوده اند.
سوريه توانست فشارهاي اقتصادي و تحريم ها را به لطف شراكت با هم پيمانان بزرگش يعني ايران، روسيه، چين، هند و بقيه كشورهاي عضو بريكس، كنترل كند؛ ضمن اينكه اين كشور از بدهي هاي خارجي رنج نمي برد و با شعار خودكفايي، متكي بر توليد ملي و توانايي هاي داخلي خود است.
كاملا روشن است كه دوران كنوني مقاومت سوريه در برابر تجاوز خارجي، سخت و دشور است اما بي ترديد پيروز خواهد شد و از نظر اخلاقي هم در نبرد عليه تروريسم و تجاوز خارجي، سربلند است. حكومت ملي سوريه، به اراده مردم لبيك گفته و همين امر، پيروزي اش را تضمين خواهد كرد. اين در حالي است كه آمريكا تلاش دارد اقرار به شكست را به تعويق انداخته و وقت بخرد، زيرا اقرار نظام بين المللي به پيروزي سوريه، به منزله فروپاشي همه اركان سلطه طلب دنيا و ابزارهاي آن در تركيه و خليج فارس است، موضوعي كه هم اكنون لرزه بر اندام اسرائيل انداخته است زيرا منظومه مقاومت در سوريه، وضعيت اعراب را تغيير خواهد داد و بشار اسد را كه از يك حمله پرخطر و توطئه گسترده استعمار جهاني، سربلند بيرون آمده، به نماد جنبش آزاديخواه تبديل خواهد كرد. بشاراسد 2012 تا حد زيادي همانند عبدالناصر 1956 است و روشن است كه موج ملي آزاديخواهي با پيروزي عبدالناصر عليه تجاوز خارجي، كشورهاي عربي را فراگرفت و اين بار هم همين مساله با نمود بيشتري در مورد سوريه در حال رخ دادن است.
منبع: خبرگزاري فارس
غالب قنديل تحليلگر خبرگزاري الشرق الجديد، در مقاله اي با اشاره به جنگ بي سابقه جهاني عليه سوريه، مي نويسد: سوريه هم اكنون به محور كش و قوس هاي دنيا تبديل شده و هر روز، بيانيه ها ، اظهارات، تهديدات و مواضع مختلفي در قبال اين كشور اتخاذ مي شود.
وي در ادامه مي نويسد: بحران سوريه در اصل، جنگ ميان كشور، ارتش و ملت سوريه در برابر ائتلاف غربي- صهيونيستي به سركردگي آمريكاست و از همين رو مساله اساسي، مساله استقلال، عزت و حاكميت سوريه در رويارويي با طرح هاي سلطه طلبانه و استعماري اسرائيل بوده و اكثريت مطلق ملت سوريه از استقلال و نظام خود دفاع مي كنند.
در حالي كه اپوزيسيون هاي داخل و خارج سوريه، گفت وگو را رد كرده و از اصلاحات عقب نشسته اند، اما حكومت سوريه حامي عملي اصلاحات است و هرگز دست از ايده گفت وگو برنخواهد داشت. بنابراين، استقلال و مقاومت در برابر تجاوز خارجي به سركردگي آمريكا با استفاده از خاك تركيه و لبنان، پول قطر و عربستان و بسيج تروريست هاي دنيا، مساله اصلي اين روزهاي سوريه است. هزاران تروريست خارجي در خاك سوريه حضور دارند و برخي از آنها در جريان پاكسازي مناطق دمشق، كشته شده و تصاوير اجسادشان در تلويزيون سوريه پخش شده است. جالب اينكه در نبردهاي منطقه الميدان ميان ارتش و گروه هاي تروريست، حتي يك نفر از ساكنان اين منطقه هم در درگيري ها حضور نداشته و براساس اطلاعات واصله، اكثريت افراد مسلح، غيرسوري بوده اند، همچنين بقيه تروريست ها نيز از حومه حمص و ادلب آورده شده بودند يعني جايي كه عمليات ارتش عليه گروه هاي مسلح در آنجا با پيشرفت همراه است.
شهروندان عادي سوريه هم اندك اندك حقايق را دريافته اند و براساس گزارش هاي مطبوعاتي، افكار عمومي سوريه در بدترين وضعيت به سه گروه عمده تقسيم مي شوند:
طرفداران حكومت و ارتش سوريه كه بيش از 50 درصد مردم را تشكيل مي دهند و به بشاراسد و روند اصلاحات وي اعتماد دارند و مخالف تروريسم و هرگونه دخالت خارجي هستند.
گروه دوم كه تقريباً 35درصد سوري ها را تشكيل مي دهند، خواستار اصلاحاتند و انتقادات زيادي از حكومت و نهادهاي آن به ويژه در مسائل داخلي دارند، اينان به شدت مخالف مظاهر فساد هستند و در اين راه با بشار اسد هم عقيده اند. اين گروه با قدرت از سياست آزاديخواهانه بشاراسد در مسائل ملي و عربي حمايت مي كنند و شيوه سوريه در پشتيباني از مقاومت را موجب عزت و افتخار همه سوري ها مي دانند.
كارشناسان معتقدند كه اين دو گروه، منتظر شكست تروريست ها و كاهش رنج هاي مردم هستند تا بار ديگر آرامش به كشور بازگردد و قتل، تجاوزات تروريستي و ناامني هاي موجود از ميان برود.
دسته سوم كه حدوداً 15درصد افكار عمومي را شامل مي شوند، خود به چند گروه تقسيم مي شوند و اخوان المسلمين، تكفيري ها و برخي جريانات چپ گراي كوچك كه به زحمت مي توان آمار طرفدارانش را به دست آورد، قوي ترين اين گروه ها هستند.
دولت ميهني سوريه از حمايت اكثريت مطلق سوري ها بهره مي برد و هرگاه روشن مي شود كه بحران كنوني به مثابه مقاومت ملي عليه تجاوز خارجي است، اين اكثريت متحدتر شده و ميزان حمايت و شور و شوق آنها براي پايين يافتن بحران به نفع دولت ملي، بيشتر مي گردد. الان نگاه ها متوجه نبرد حلب است و تهديد به دخالت خارجي، هر روز تكرار مي شود، اما معادلات داخلي و خارجي با اطمينان، از پيروزي سوريه بر شورش و تروريسم و پاكسازي مناطق حضور گروه هاي مسلح، حكايت دارد.
دولت ملي سوريه برآمده از استقلال طلبي و حمايت مردم از مقاومت است و خواسته بحق مردم براي پايان دادن به شورش و تروريسم را برآورده مي سازد، بنابراين گروه هاي اساساً مزدور، راهزن و مورد حمايت دولت هاي استعمارگر و مرتجع نمي توانند اين حكومت را شكست دهند. بسياري از شهروندان سوريه معتقد بودند كه رهبران اين كشور، در نابودي تروريسم كند عمل كرده اند، اما حقيقت اين است كه رهبران سوريه مي خواستند بيشترين فرصت را براي افراد مسلح در جهت بازگشت به آغوش وطن، فراهم كنند و قبل از آغاز عمليات بزرگ و بي امان- همانند عمليات دمشق و حلب- شاهد توبه آنها باشند. رهبران سوريه از همه مهلت ها و فرصت ها براي راهكارهاي كم هزينه تر استفاده كردند و سرانجام مجبور به انتخاب گزينه تلخ و هزينه بر شدند. اكنون هيچ يك از سوري هاي طرفدار بازگشت ثبات، اقدامات دولت براي نجات كشور را سرزنش نمي كنند و هزينه هاي بزرگ آن را تحمل خواهند كرد.
واقعيت ها نشان داد كه ارتش سوريه، محكم و استوار بوده و بر بيعت خود با بشار اسد و حكومت ملي سوريه پابرجاست، همچنين انتصاب فرماندهان و وزراي جديد از سوي رئيس جمهور نشان داد كه وي همه توهمات غربي ها مبني بر سست شدن وحدت رهبران سوريه و ضعف آنها در تحرك و اقدام هجومي را نقش بر آب ساخته است. واضح است كه جدا شدن برخي عناصر از صف دولت و ارتش سوريه، معادله قدرت را به هم نمي زند بلكه اين امر در واقع، سقوط افراد ضعيف النفسي است كه قبلا باري سنگين بر دوش حكومت سوريه و گزينه مقاومت آن بوده اند.
سوريه توانست فشارهاي اقتصادي و تحريم ها را به لطف شراكت با هم پيمانان بزرگش يعني ايران، روسيه، چين، هند و بقيه كشورهاي عضو بريكس، كنترل كند؛ ضمن اينكه اين كشور از بدهي هاي خارجي رنج نمي برد و با شعار خودكفايي، متكي بر توليد ملي و توانايي هاي داخلي خود است.
كاملا روشن است كه دوران كنوني مقاومت سوريه در برابر تجاوز خارجي، سخت و دشور است اما بي ترديد پيروز خواهد شد و از نظر اخلاقي هم در نبرد عليه تروريسم و تجاوز خارجي، سربلند است. حكومت ملي سوريه، به اراده مردم لبيك گفته و همين امر، پيروزي اش را تضمين خواهد كرد. اين در حالي است كه آمريكا تلاش دارد اقرار به شكست را به تعويق انداخته و وقت بخرد، زيرا اقرار نظام بين المللي به پيروزي سوريه، به منزله فروپاشي همه اركان سلطه طلب دنيا و ابزارهاي آن در تركيه و خليج فارس است، موضوعي كه هم اكنون لرزه بر اندام اسرائيل انداخته است زيرا منظومه مقاومت در سوريه، وضعيت اعراب را تغيير خواهد داد و بشار اسد را كه از يك حمله پرخطر و توطئه گسترده استعمار جهاني، سربلند بيرون آمده، به نماد جنبش آزاديخواه تبديل خواهد كرد. بشاراسد 2012 تا حد زيادي همانند عبدالناصر 1956 است و روشن است كه موج ملي آزاديخواهي با پيروزي عبدالناصر عليه تجاوز خارجي، كشورهاي عربي را فراگرفت و اين بار هم همين مساله با نمود بيشتري در مورد سوريه در حال رخ دادن است.
منبع: خبرگزاري فارس
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاح‌طلبان
نظرات بینندگان
ارسال نظرات
sharmandeh
۰۶:۰۳ - ۱۲ مرداد ۱۳۹۱
((طرفداران حكومت و ارتش سوريه كه بيش از 50 درصد مردم را تشكيل مي دهند و به
بشاراسد و روند اصلاحات وي اعتماد دارند و مخالف تروريسم و هرگونه دخالت خارجي هستند.
گروه دوم كه تقريباً 35درصد سوري ها را تشكيل مي دهند، خواستار اصلاحاتند و انتقادات زيادي
از حكومت و نهادهاي آن به ويژه در مسائل داخلي دارند، اينان به شدت مخالف مظاهر فساد هستند
و در اين راه با بشار اسد هم عقيده اند. اين گروه با قدرت از سياست آزاديخواهانه بشاراسد در مسائل
ملي و عربي حمايت مي كنند و شيوه سوريه در پشتيباني از مقاومت را موجب عزت و افتخار همه سوري ها مي دانند ))
این آمار را چگونه بدست آوردید منظورم اینه که از کجا میدانید که طرفداران حکومت تقریبا ۵۰ در صد هستند و نه بیشتر
پاسخ بشاراسد و روند اصلاحات وي اعتماد دارند و مخالف تروريسم و هرگونه دخالت خارجي هستند.
گروه دوم كه تقريباً 35درصد سوري ها را تشكيل مي دهند، خواستار اصلاحاتند و انتقادات زيادي
از حكومت و نهادهاي آن به ويژه در مسائل داخلي دارند، اينان به شدت مخالف مظاهر فساد هستند
و در اين راه با بشار اسد هم عقيده اند. اين گروه با قدرت از سياست آزاديخواهانه بشاراسد در مسائل
ملي و عربي حمايت مي كنند و شيوه سوريه در پشتيباني از مقاومت را موجب عزت و افتخار همه سوري ها مي دانند ))
این آمار را چگونه بدست آوردید منظورم اینه که از کجا میدانید که طرفداران حکومت تقریبا ۵۰ در صد هستند و نه بیشتر
ناشناس
۱۰:۴۱ - ۱۲ مرداد ۱۳۹۱
عبدالناصر با مردمش بود ولی فشار اسد روبروی مردم ایستاده . خودتان را به اون راه نزنید !!
پاسخ 
جدیدترین اخبار پربازدید ها
