شبکه ایران- صادق سلمانی: شبکه تلویزیونی "بیبیسی فارسی"، وابسته به بنگاه سخن پراکنی بریتانیا که به قصد تحت تاثیر قراردادن شرایط سیاسی و انتخابات در ایران شروع به کار کرده بود، علاوه بر تحتالشعاع قراردادن افکار سیاسی و اجتماعی برخی از مردم ایران و سایر کشورهای فارسی زبان از جمله افغانستان و تاجیکستان، قصد دارد با تولید برنامههای مختلف خبری، آرمانهای مردمان این مناطق را تحت سیطره خود قرار داده و از غرب به خصوص بریتانیا، چهره کاملاً پاک و منزهی را به تصویر بکشد.
برنامه تلویزیونی «مدرسه سوریهای» که پنجشنبه شب هفته گذشته و به مدت 30 دقیقه از ساعت23:30 به وقت تهران از بیبیسی پخش شد، چنین هدفی را دنبال میکرد.
در نگاه اول، این برنامه به تشریح فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی و تحصیلی نوجوانان فلسطینیای میپردازد که در کشور سوریه متولد و ساکن یکی از اردوگاههای مخصوص آوارگان فلسطینی میباشند اما با کمی دقت در نحوه تولید این برنامه، آنچه که بروز پیدا میکند «دیپلماسی موسیقی رپ آمریکایی» است که بیبیسی با این هدف، قصد دارد آرمان آزادیخواهی فلسطین و قدس شریف را به گونهای تحت تاثیر سیاستهای رسانهای خود قرار دهد.
این قسمت از برنامه «مدرسه سوریهای» اختصاص به علاقهمندی دختران فلسطینیای داشت که در کنار فعالیتهای تحصیلی و اجتماعی خود علاقه وافری به «موسیقی رپ آمریکایی» داشتند که حتی تا پای اجرای کنسرت این نوع موسیقی به رغم مخالفت مدیر و معاون در مدرسهشان پیش رفته بودند.
از این گذشته، آراء موافق و مخالف سایر دانش آموزان این مدرسه از جمله مدیر آن حائز اهمیت بود که در ادامه به آن نیز اشاره خواهد شد.
دو دانش آموز دختری که در این برنامه مورد هدف قرار گرفته بودند، با تاکید بر اینکه اجازه نخواهند داد کسی جلوی رپ خواندن آنها را بگیرد، از این سبک موسیقی به عنوان بهترین راه برای اشاعه فرهنگ و آرمان فلسطین نام میبردند. این جریان در حالی اتفاق میافتد که سایر دانش آموزان، بالاخص مدیر مدرسه آنها، نه تنها با ترویج موسیقی غربی رپ در بین نوجوانان دختر مخالف بودند، بلکه رواج این سبک موسیقی در بین دانشآموزان را عاملی میدانستند که میتواند فعالیتهای تحصیلی، فرهنگی و اجتماعی دانش آموزان را تحت تاثیر خود قرار دهد و آنان سبک موسیقی سنتی فلسطینی را بهترین راه برای ترویج آرمان آزادیخواهی فلسطین در بین سایر مردمان عرب زبان اعلام و از آن استقبال میکردند.
در نهایت، کفه ترازو به نفع دو دختر رپ خوان فلسطینی سنگین شد و پس از اصرار مداوم، آنها قطعه آهنگ رپی را که در آن از فلسطین و آرمان آزادی آن سخن میگفت در کلاس اجرا کردند که در این بین، تصویربردار بیبیسی، مدام تصاویر یاسر عرفات، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین را که به دیوار کلاس درس چسبیده بود نمایش میداد.
اجرای موسیقی رپ توسط این دو دختر با تشویق سایر همکلاسیهایشان مواجه شد اما مدیر مدرسه هم که در این مراسم حضور داشت همچنان بر آرای قبلی خود مبنی بر ارجحیت موسیقی سنتی فلسطین به جای موسیقی رپ اصرا میورزید، اما وی تلویحاً پذیرفت که این نوع موسیقی هم میتواند در راستای کمک به آزادی فلسطین بکارگیری شود.
حال با تفاسیر ارائه شده ذکر چند نکته در این بین لازم و ضروری میرسد:
1 – واگذاری سرزمین فلسطین به یهودیان به اصطلاح آواره جنگ جهانی دوم که با دروغ بزرگی به نام هلوکاست خاک فلسطین را اشغال کردند، توسط همین انگلیسیهایی صورت گرفت که امروزه در رسانه خود، سنگ مردمان مظلومی را به سینه میزنند که نسل کنونی آنها سالهاست در کشورهای عربی اطراف فلسطین و در اردوگاههای آوارگان متولد شدهاند که این نسل از سرزمین مادریشان چیزی به یاد نمیآورند.
به عنوان مثال در برنامه «مدرسه سوریهای» خبرنگار بیبیسی به دیدار خانوادهای میرود که برخی از آنها در خلال سکونت در کشور دیگر تحت نام آوارگان فلسطینی، دچار روزمرگی شده و سرزمین مادری خود و آرمان بازپسگیری آن از دست رژیم صهیونیستی را فراموش کردهاند!
2 – بیبیسی فارسی با پخش این برنامه قصد داشت که خود را "دایه عزیزتر از مادر" نشان دهد که این حرکت بنگاه سخن پراکنی بریتانیا در حالی صورت میگیرد که خبرنگار ایرانی آن مدتی است در تلآویو، پایتخت رژیم اشغالگر قدس زندگی میکند و از آنجا گزارشهایی از فعالیتهای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی این رژیم نشان میدهد که وی از این طریق قصد دارد چهره منفور اسرائیل را در دنیا و مخصوصاً کشورهای فارسی زبان مثل ایران، افغانستان، تاجیکستان و ... محبوب نشان دهد.
البته این خبرنگار، جسته و گریخته از جنایات این رژیم در حق فلسطینیان ساکن بیت المقدس هم گزارشهایی ارسال میکند، اما بیشتر از آنکه رژیم اسرائیل در این میان مقصر شناخته شود این فلسطینیان هستند که همه تقصیرها را باید به گردن بگیرند و هر دستوری که از جانب صهیونیستها صادر میشود باید بپذیرند.
به عنوان مثال بیبیسی فارسی در همان روز گزارشی را پخش میکند که خبرنگار فوق به دیدار خانوادهای فلسطینی که ساکن بیتالمقدس هستند میرود که دست بر قضا صبح یک روز تعطیل، زمانی که برای تفریح به خارج از شهر میروند پس از چند روز وقتی که به منزل مسکونیشان مراجعه میکنند در اوج تعجب با حضور چند صهیونیست در خانهشان روبرو میشوند که صهیونیستها، تمامی وسایل این خانواده را به بیرون از ساختمان منتقل کرده و رسماً آن خانه را به اشغال خود درآوردند!
پیگیریهای به اصطلاح انسان دوستانه خبرنگار ایرانیتبار بیبیسی در نهایت به این ختم شد که اراضی فلسطین اشغالی توسط صهیونیستها خریداری شده و دیگر فلسطینیان حقی برای زندگی و سکونت در بیت المقدس و سایر نقاط سرزمینهای اشغالی ندارند.
3 – در بخشهای مختلف برنامه «مدرسه سوریهای» به فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی و ورزشی دانش آموزان دختر فلسطینی و خانوادههایشان اشاره شد که در این بین، دختر نوجوانی به نام «صفا» مورد هدف رسانهای بیبیسی قرار گرفت.
این دختر نوجوان فلسطینی در فستیوال ورزشی دختران سوری، رتبه هشتم مسابقات پرتاب دیسک را کسب میکند و در همین حال بین او و دوستانش چالش بزرگی ایجاد میشود مبنی بر اینکه اگر روزی یکی از این دختران به مسابقات جهانی علمی، فرهنگی و یا ورزشی راه پیدا کرده و موفقیت چشمگیری کسب کند، آیا وی نمایندهای از سوی کشور فلسطین خواهد بود یا از او به عنوان دختری فلسطینی که برای کشور سوریه مقام کسب کرده است یاد خواهند کرد؟
نسل امروزین فلسطین که در کشورهای دیگر از جمله لبنان، سوریه، مصر و ... متولد شدهاند، فرزندانی هستند که تهاجم وحشیانه صهیونیستها، کشتارهای وحشیانه صبرا و شتیلا، محاصره غزه و ... را با پوست و استخوان خود درک نکرده و اکنون که در کشورهای دیگر به سر میبرند، آزادی سرزمین مادریشان را از جنس صلحطلبانه توام با موسیقی رپ طلب میکنند.
اگر چه خواسته آنها، انتقال فرهنگ مردم مظلوم فلسطین به سایر نقاط دنیا و به نحوی رقابت با سایر گروههای خواننده رپ غربی میباشد اما باطن این عمل، درگیر شدن نسل فعلی فلسطین با فرهنگ غرب و پیگیری سیاست تساهل و تسامح در آنهاست. نسلی که روزی ممکن است از سرزمین مادری خود فقط خاطرهای برای بازگو کردن به نسل بعدیاش داشته باشد.
متاسفانه در این بین باید بگویم که جنس مطالبات این نسل همانند مطالبات یاسر عرفات، رئیس تشکیلات خودگران فلسطین است که ضمن بستن قراردادهای ننگین با رژیم اشغالگر قدس، حکم کشتار هزاران نفر از مردم مظلوم و بی دفاع سرزمینش را امضاء کرد.
مطالبات این نسل اگرچه با فرهنگ غربی گره خورده اما آرمان فلسطین همان آرمان خمینی کبیر(ره) است که فرمودند: «اسرائیل باید از صفحه روزگار محو شود.»
نسل امروزین فلسطین، بیشتر از آنکه در پی سرودن اشعار رپ برای اشاعه آرمان آزادی خواهی سرزمین مادریشان باشند و اشخاصی مثل امینم، شکیرا و ... را اسطوره خود قرار دهند، بد نیست یادی هم از شهدای هموطن خود بکنند که مثل آنها درگیر جنگ نرم استکبار نشده و در جنگ سخت و رودررو با صهیونیستها و با دست خالی، جلوی تانکهای اسرائیلی، سینه سپر کردند تا ندای آزادی قدس شریف تا نابودی کامل اسرائیل را به گوش جهانیان برسانند.