لايحه‌ای که 11 سال درمجلس خاك مي‌خورد!

يك تماس تلفني با خبرگزاري باعث شد تا نشستي را براي شنيدن دغدغه هاي جانبازان داشته باشيم اما فقط جانبازان در نشست ما حضور نداشتند 4 نماينده مجلس را هم دعوت كرديم تا دغدغه هاي جانبازان در حوزه قانوگذاري را پاسخگو باشند؛ البته ناگفته نماند كه دو تن از نمايندگان حاضر در اين نشست خود جانباز بودند و با دغدغه هاي جانبازان كاملا آشنا بودند.

 

حاضرين در اين نشست، يوسف مجتهد، جانباز 80 درصد؛ محسن برزگر محمدي، جانباز 70 درصد؛ ارسلان فتحي پور، رئيس كميسيون اقتصادي؛ اميرحسين قاضي زاده هاشمي، سخنگوي كميسيون اجتماعي مجلس؛ سيد علي طاهري، سخنگوي كميسيون فرهنگي؛ غلامعلي جعفرزاده ايمن آبادي، عضو كميسيون برنامه و بودجه و جانباز 70 درصد بودند.

 

متن ذيل بخش اول اين نشست است كه در حوزه درمان جانبازان بحث شده است:

 

«خبرگزاري دانشجو» - جانبازان به عنوان نماينده قشر حزب اللهي و ايثارگر و نمايندگان مجلس نيز به عنوان كساني كه در راه قانون‌گذاري مي‌توانند مشكلات را حل كنند، مهمانان حاضر در اين نشست هستند.

 

علاوه بر بحث جانبازان بدون درصد كه در مناطق مختلف عملياتي لطمه ديده‌اند، اما به دلیل برخی مسائل و عدم پيگيري‌ها از طرف خودشان و بعضي مسئولان بدون درصد ماندند، در حال حاضر بحث اصلي ما دغدغه‌هاي اقتصادي، فرهنگي و بهداشتي جانبازان و همچنین دغدغه‌هايي فارغ از اين موضوعات است.

 

تامين داروي برخي از جانبازان، مهمترین بحث مطرح است که متاسفانه در اجرا كه مسئول پيگيري آن دولت مي باشد و مقداري نيز در بحث قانون‌گذاري مشكلاتي را شاهديم.

امیرحسین قاضی زاده: زماني كه هنوز بنياد شهيد ادغام نشده بود من معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید بودم و هفت هشت سال نيز به جانبازان اعصاب و روان و قطع نخاعي خدمت كردم.

تا سال 1375 با مشكلات جدي در تامین دارو و تجهيزات جانبازاني كه نیاز به تسهيلات ويژه‌ داشتند، مواجه بودیم.

حتي ياد دارم كه مجبور بوديم براي خريد تجهيزات مورد نیاز جانبازان نخاعي، به كشور تركيه رفته و با عبور از مرز، كيسه‌هاي ادراري مورد نیاز يك جانباز نخاعي را تهيه كنيم.

 

 

در آن زمان سن جانبازان پايين تر‌ و مشكلاتشان نيز كمتر بود، اما هم اکنون به دليل افزايش سن و نبود نيروي جواني، عوارض صدمات آنها خود را بيشتر نشان مي‌دهد.

در تهران، مشهد و يا مكان‌هاي آلوده مشكلات جانبازان شيميايي تشديد مي‌شود؛ يعني اين طور نيست كه مشكل جسمي جانباز ثابت مانده باشد، بلكه رو به تشديد است و هر كدام از آنها مشكلات جديدي را ايجاد مي‌كند.

 

در آن سال تصميمي در مورد بيمه‌هاي تكميلي جانبازان مبنی بر پرداخت همه هزينه‌هاي درماني تعدادي از جانبازان و هزينه‌هاي درماني مربوط به عده اي ديگر از جانبازان، با درصدي پايين‌تر مطرح شد، اما چون تا قبل از آن در بودجه های سنواتی، رديف اعتباري ملي و بودجه‌اي براي جانبازان در نظر نگرفته بوديم، در مجلس رديف‌هاي خاص مربوط به خدمت به جانبازان تصويب و دولت نیز به آن متعهد شد.

 

 

در حال حاضر نیز بر اساس مصوبات و مقررات، مجموعه‌اي از هزينه‌هاي يك جانباز بايد پرداخت شود؛ به اين ترتيب هزینه خانواده های جانبازان 50 درصد بر عهده خانواده و جانبازان بالای 50 درصد نیز مشمول بیمه های تکمیلی می شوند، بنابراين ما روي كاغذ و رديف اعتباري نبايد مشكلي تحت عنوان عدم دسترسي جانباز به دارو يا داراي مشكل پرداخت هزينه داشته باشيم.

 

در مورد تجهيزاتشان نيز مشكلات موجود ناشي از كم بودن اعتبار است كه بايد زياد شود؛ البته لازم به ذکر است که طی چهار سال گذشته چنين مراجعه‌اي از طرف نهادهاي مسئول به كميسيون بهداشت نشده است؛ همچنين در مورد مستمري‌ جانبازاني كه مراجعه كرده اند، با وجود کسری بودجه در سال اول، مشکل را تا حدی برطرف کردیم و از سال اول به بعد هم ديگر به ما مراجعه نشد.

جانبازان بدون درصد نیز تحت خدمات درمانی بنیاد قرار دارند

جانبازان بيشتر در خصوص رسیدگی به بحث مستمري مراجعه می کردند كه بيشتر مربوط به سه الی چهار سال گذشته است، بنابراين هیچ یک از نهادهاي مسئول كه بايد به مجلس گزارش دهند، در مورد هزينه‌هاي دارو و درمان مراجعه نكردند.

در حال حاضر با توجه به پوششي كه گسترش هم داده شده است نبايد در دسترسی جانبازان به تجهيزات و داروهاي مورد نياز و همچنين تامين هزينه‌ها مشكل وجود داشته باشد.

 

بنیاد شهید هزینه های درمانی جانبازاني كه فقط پذيرش شدند و درصد هم ندارند را به يك شكل تامين مي‌كند، ممكن است بنیاد خدمات ديگري به آنها ارائه ندهد، اما به عنوان اقدام اوليه، خدمات درماني در نظر گرفته شده است.

 

در حال حاضر مجلس آمادگی رسیدگی به مشکلات را دارد و با تمام نوسانات و مشكلات مجالس، در مورد ايثارگران با دست باز برخورد مي‌كند.

 

 

محسن برزگر محمدی: علت تاسيس بنياد شهيد، فرمان هشت ماده‌اي حضرت امام بود و رسالتي كه بنياد شهيد داشت كه البته نه تنها پرداخته نشد، بلکه عملي هم نشد.

نگاه بنياد شهيد به اقدامات خود خادمانه بود، در حالي كه از نگاه ايثارگران و خانواده‌هاي آنان، اقدامات بنیاد چنين نبوده است.

 

يك ميليون و 200 هزار نفر شهيد، جانباز و آزاده در كل كشور هستند كه با در نظر گرفتن جامعه آماري و خانواده‌هاي آنها، آماري نزديك به شش ميليون نفر خواهد شد؛ با توجه به اين جامعه آماري، ميانگين سني پدران شهدا 45 سال و مادران شهدا 43 سال بوده و در حال حاضر 50 درصد پدران شهدا از دنيا رفته‌اند و ميانگين سني پدران شاهد هم نزديك 70 سال است و 45 درصد مادران شهدا نيز از دنيا رفته‌اند.

ميانگين سني جانبازان 25 سال بوده كه در حال حاضر 47 سال است؛ میانگین سنی همسران شهدا 27 سال و فرزندان شهدا در اين زمان 12 سال بوده؛ 20 درصد از جانبازان از دنيا رفته اند و در حال حاضر جامعه ايثارگري ما پا به سن گذاشته‌اند و نيازهاي دارويي و خدماتي آنها بيشتر شده است و پدران شهيدان ما هم اکنون نياز به خانه سالمندان دارد.

 

اما با توجه به اين جامعه آماري، 11 سال است كه لايحه ايثارگران به دليل كامل نبودن قانون و مقررات و عدم همكاري عموم نمايندگان مجلس در حال خاك خوردن است.

 

حال علت و نحوه سياستگذاري را خود مجلس باید توضیح دهد! با اينكه بارها به دفاتر آنها مراجعه و از آنها خواهش و تمنا كرديم و بحث فرهنگ ايثار و شهادت و مشكلات ايثارگران را مطرح نموديم، اما هیچ نتیجه ای بدست نیاورده ايم.

مشاهده می کنیم که جانبازان در خصوص کوچکترین حقوق خود كه بحث درمان است هنوز با بنياد كلنجار مي‌روند و بنياد با سياست‌هاي غلط عمل مي‌كند؛ متاسفانه ديگران نيز از عملکرد آنان چشم‌پوشي مي‌كنند، حتي مجلس هم با چشم‌پوشي در مقابل بنياد، به نحوي با آنها تعامل دارد.

علت استفاده از اين ادبيات، ارتباط و صحبت 11 ساله با آنهاست که دیگر حوصله پیگیری مانند آن زمان را از ما گرفته است.

اينكه جانباز ما به خاطر عصا، ويلچر و داروي خود و حتي بخشي از هزينه‌هاي درمانش دچار مشكل شود درست است؟ اين مسائل در كاغذ آمده، اما در عمل خير!

معاون بهداشت و درمان با بستن قراردادی، هزار و يك مشكل ايجاد كرده است. عنوان شده به جانبازاني که امکان کار کردن دارند، اما در جايي شاغل نيستند، خدمات درماني مي‌دهيم و وضعیت بقیه جانبازاني كه شاغل ادارات ديگر هستند به ما ربطي ندارد؛ بروند اداره خود، خدمات درماني مورد نيازشان را دريافت كنند.
تهیه داروی جانبازان سیاسی بازی نیست

 

آيا اين بستر را شما كه معاونت بهداشت و درمان هستيد و مجلس و دولت قبل از آن آماده كرده يا قرار است با ایجاد چماقي براي ايثارگران انجام شود؟

نيروهاي مسلح هنوز كه هنوز است بعد از گذشت دو سال از تصويب قانون نپذيرفته‌ كه هزينه‌هاي درمان ايثارگران را به صورت تمام وقت پرداخت كند، بنياد نيز پاسخگوي اين مسئله نيست.

بنیاد به جانبازان خیانت می کند

از سه سال گذشته معاونت بهداشت و درمان بنياد با صدور بخشنامه ای به صراحت اعلام کرده که خانواده‌هاي شهدا را تحت پوشش قرار مي‌دهيم، بنابراين بايد بر اساس اين بخشنامه با وزير، معاون و يا مديري بجنگيم و مشكل را با وي حل كنيم، در حالي كه اين نگاه، نگاه اشتباهي است.

مجلس داراي جايگاه نظارتي است و تنها جايگاه تصويب نيست، بنابراين باید بر عملکرد سازمان‌هاي مختلف نظارت داشته باشد.

متاسفانه عده‌اي در مجلس حرف آخر را مي‌زنند كه تنها در پي سياسي‌بازي هستند؛ ما نه به دنبال سياسي‌بازي هستيم و نه سياست‌زده ايم كه بيايند با ما هم براي بحث دارو سياسي‌بازي كنند، بعد هم مي‌گويند ما خادم هستيم؛ اصلاً جايگاه خادم اين نيست.

 اگر آنها بگویند که ايثارگران! ما ولي نعمت شما هستيم و شما خادم ما؛ فرد بهتر مي‌پسندد تا اينكه ادبيات خادم را استفاده كنند، اما نسبت به ارباب خود خائن باشند.

یوسف مجتهد: بحث وسيعي آغاز شده است كه مي‌توان از منظرهاي مختلف به آن نگريست، از يك منظر موضوع ايثارگران با هر سه قوه ارتباط دارد؛ در قوه قضائيه بيشتر با ديوان عدالت اداري و در دولت بيشتر به بنياد مربوط می شود.

 

واقعيت مطلب این است که علاوه بر مشکل در حوزه قانون‌گذاري، در حوزه اجرايي و حوزه عملياتي بنياد و در قوه قضائيه كه جلسه‌اي با آنها خواهيم داشت نيز مشكلات بسيار جدي وجود دارد.

متاسفانه حوزه درمان به عنوان ضروري‌ترين نياز جامعه ايثارگران و جانبازان داراي مشكلات جدي است که دائماً شدت و ضعف پيدا مي‌كند.

 

اصلاح مصوبه‌ مربوط به بحث ایثارگران كه در مجلس هشتم مطرح و بدون بحث كارشناسي به اين پيشنهاد راي و آن را تصويب كردند، مشكلات عظيمي را برای جامعه ايثارگري ایجاد کرد.

متاسفانه آقایان هم در دولت و هم در مديريت بنياد حس مي‌كنند كه بحث درمان جانبازان جزو امتياز و تسهيلات ارائه شده است، در صورتي كه تامین آن وظيفه و تكليف بنیاد است.

 

اگر به فرمان حضرت امام در ابتداي تاسيس بنياد مراجعه کنید، متوجه می شوید که ایشان خود را متولي امور درمان و تسهيلات جامعه ايثارگري مي‌دانند و در بحث درمان صراحتاً عنوان مي‌كنند که اگر لازم شد جانبازان به خارج از کشور نیز اعزام شوند.

ایشان تاکید می کنند که اگر در دستگاه‌ها در مورد امور جانبازان كوتاهي شد به من اطلاع دهيد تا به نحو مقتضي ورود پيدا كنم.

درست است که در گذشته مشكلات جدي در اين حوزه وجود داشت، اما باید دانست که مديران نهادهای مربوطه غالباً به صورت نهادي با قضيه برخورد مي‌كردند، در حالی که با توجه به فرمان تجميع مقام معظم رهبري که ايشان شرط تجميع را مشروط به نهادي بودن پذيرفتند، در حال حاضر نگاه به حوزه ایثارگری نگاهی اداری است و همه نیز فرق نهاد و اداره را مي‌دانيم.

در بحث درمان ممكن است عده‌اي با حضور در مرکز کشور و دسترسی به نمایندگان و مدیران مشكل كمتري داشته باشند، اما زمان مطرح شدن مشکلات بايد از بدنه‌ پراکنده در سطح کشور صحبت کرد.

بسياري از ايثارگران براي طرح شكايت به ديوان و ملاقات با نمایندگان مجلس و سایر مدیران دچار مشكل هستند و تلفني مشورت مي‌گيرند؛ چون توانايي آمدن را ندارند.

زمانی مدیر بنیاد برای حل مشکل جانبازان می‌دوید

در طی این سال ها، درمان داراي سير عجيبي بوده است؛ به ياد دارم كه در دوران دفاع مقدس با مراجعه به بيمارستان، افراد كاملاً مودبانه با مجروحان جنگي ارتباط برقرار مي‌كردند و رابطه ای آسان و سهل در بحث درمان داشتيم، اما هر چه از اين دوران گذشتيم با توجه به اتمام زمان جنگ، به جای بيشتر شدن انتظارات‌مان در بحث درمان، برعكس باید توقعاتمان كمتر شود؛ يعني هر چه نهادها رسمي‌تر شده و جايگاه قانوني بهتري يافتند، اوضاع بدتر شد.

در حوزه اجرايي نيز همين وضعیت را شاهدیم، يعني در دوره اي مديريت بنياد براي درمان جانبازان مي‌دويد و تلاش مي‌كرد و در هر بيمارستان یک نماينده داشت.

فراموش نمي‌كنم كه در زمان جنگ اگر مجروحي مانده بود يا هنوز خود را نرسانده بود، نماينده بنياد به هواپيما اجازه پرواز نمي‌داد.

 

 

نمي‌خواهيم بگوييم اين شرايط همچنان ادامه پيدا كند، ولي شرايط فعلي بسيار بد است، اوضاع درمان نيز تابع شرايط جامعه اعم از گراني و تورم، شرايط ويژه‌اي پيدا كرده است.

معضلات درماني بسياري از ايثارگران، بخصوص جانبازان تشديد شده؛ درست است كه نمايندگان مجلس وظيفه تصويب قانون را دارند، اما نظارت بعد از تصويب مهمتر است، حوزه درمان با حوزه مسكن متفاوت است!

درست است كه لايحه ايثارگران اصلاح شد، اما اصل مشكل را حل نكرديم، در اصلاح بند 2 ماده 44 قانون برنامه پنجم، مجدداً همان خطا وجود دارد، ما دیگر پیگیری را رها كرديم و گفتیم كه آنهايي كه حقوق بگير و شاغل در نهادي نيستند زيرنظر بنياد قرار بگيرند و افراد ديگر نه اينكه مشكلي نداشته باشند، بلكه چون متولي آنها مشخص است، مجدداً مثل قبل به نهاد مربوطه مراجعه و مشكل خود را پيگيري ‌كنند.
 

اما در اين قضيه شاهدين را كجا رها كرديم؟ اگر بخواهيد تک تک استان‌ها را مثال مي‌زنم تا نشان دهم چه مشكلي در اين موضوع به وجود مي‌آيد.

دستگاه‌ها نيز مدام عنوان مي‌كنند بودجه نداريم و رديفي براي ما تعريف نشده است، بنابراين از استان‌هاي مختلف تماس مي‌گيرند. بازنشسته‌ها نیز به نوعي مشكل دارند؛ چون تكليف آنها مشخص نيست و همچنين صندوق‌ها نيز شرايط خاص و ويژه‌اي دارند.

جمع وسيعي از ايثارگران، بيكار و داراي مشكل هستند، بعضی از آنها در روستاهاي دورافتاده زندگي مي‌كنند، نحوه تنظيم قراردادهاي ما در بحث هزينه‌هاي درمان اين افراد با مشكل مواجه است.

اگر بخواهيد فلو چارتي بكشيم يا بخواهيم واقعيت مطلب را در كاغذ پياده كنيم، مي‌توانيم بگوييم صد درصد هزينه‌هاي درماني ايثارگران و عائله تحت تكفل نهادهای مربوط است.

ما مي‌گوييم، دست شما درد نكند اين مصوبه بسيار خوبی است، هر چند من به آن هم ايراد وارد مي‌كنم و مي‌گويم كه اگر درمان گروه هدف اصلي یعنی جانبازان را برعهده مي‌گرفتيد و بقيه را نیز تحت پوشش همان بيمه همگاني و تكميلي قرار می دادید خيلي بهتر بود، آمديد سنگ بزرگي را در مسير درمان انداختيد كه مشكل ايجاد كرد.

 تصويب آن خوب بود، اما آيا توانسته‌ايم به گروه هدف اصلي خودمان كه همان جانبازان هستند رسيدگي كنيم؟ توسعه اين خدمات هم این است كه صد درصد هزينه‌هاي درمان بر عهده گرفته شود، ما كه مي‌دانيم اين كار شدني نيست، حالا كه چنين كاري را انجام داديد، منابع آن كجاست؟

مجموعه‌هاي خدماتي اگر به مراتب دچار تغيير و تحول شوند به دليل نداشتن نظام مديريتي مدون در کشور دچار مشكل مي‌شوند، تا مدير با مجموعه آشنا شود دو سال گذشته است.

 

زريبافان هنوز با حوزه ايثارگري آشنا نيست، این نوع اقدامات چنین مشکلات اساسي و ريشه‌اي را در بحث درمان بوجود مي‌آورد.

 

اگر بنياد مي‌گوید من نمي‌توانم مشكل درمان را حل كنم ناشي از ضعف مديريتي آن است؛ البته من اين مسئله را واقعي نمي‌دانم، مسئله اینجاست که آقایان با مشاهده حجم سنگین مسئولیت های بنياد تصميم گرفتند كم كم خدمات را به نهادها و وزارتخانه های دیگر واگذار كنند، حتي پرداخت حقوق شاهد را به دستگاه‌هاي اجرايي واگذار کردند.

در گذشته از مقام معظم رهبري درخواست شده بود كه حقوق، به دستگاه‌ها واگذار شود که ايشان صراحتاً عنوان كرده بودند كه پس وجود بنياد براي چيست؟ بنياد براي همين مسئله ايجاد شده است.

قرار نیست خدمات نهاد عريض و طويلي که دارای دفاتر در شهرستان‌هاي كوچك است را پراكنده كنيم، باید بنياد را متولي، و باقي دستگاه‌ها را همكار آن قرار دهيم و در صورت كوتاهي دستگاهي با آنها برخورد كنيم؛ همين حالا بنياد مديريت و نظارت خود را در بحث درمان از دست داده است.

در حال حاضر مجلس مصوبه ای را تصويب كرده، ايثارگران در حال غرق شدن در مشكلات درماني خود هستند و جانبازان نيز داد مي‌زنند و كسي به داد آنها نمي‌رسد.

من چون در روزنامه فعاليت مي كنم، تماس‌ها همانجا ضبط مي‌شود، حداقل ماهانه بيش از 300-400 تماس توسط جانبازان در اعتراض به وضعیت معيشت، مسكن و درمان گرفته می شود.

«خبرگزاري دانشجو» - تا بدين جا بیشتر نظرات به ضعف وحدت رويه در تصويب قوانين معطوف شده است كه باعث مي‌شود مشكلات جامعه ايثارگري و جانبازي در دغدغه‌هاي گروهي مجلس، ورود پيدا نكرده و قوانيني تصويب شود كه به نوعي مورد استفاده اكثريت جانبازان نيست.

سيد علي طاهري: اينطور كه من در ذهن دارم، لايحه ايثارگران مربوط به مجلس هشتم نيست؛ در اين مجلس كه در مورد وضعیت این لایحه پرس و جو کردیم، گفتند كه به مجمع تشخيص مصلحت نظام رفته است؛ البته ادعاي دكتر يزدان پناه اين بود كه به دلیل عملیاتی نشدن لايحه‌ ايثارگران، هر ساله بندهاي از اين لايحه را در قانون بودجه وارد مي‌كنيم.

 
محسن برزگرمحمدی: درست است؛ امسال و سال گذشته دو موضوع لايحه ايثارگران را كه بايد بهتر مي‌شد، حذف كردند؛ يكي از آنان بند 124 بود که در همین راستا بيش از 150 پيام كوتاه به 150 نماينده ارسال شد و دوستان نيز توجهي نكردند.

ادارات بنياد شهيد شهرستان‌ها پاسخگويي خانواده‌های جانبازان نيستند

ارسلان فتحي‌پور: هميشه در كميسيون اقتصاد مجلس هر موضوعي را که مربوط به بحث جانبازان مطرح مي‌شود، پيگيري مي‌كنيم و همين جا لازم است از دكتر كامران كه هميشه پيگر اين مسئله است، تشكر ‌كنم؛ ما قانوني تصويب كرديم كه هنوز در مجمع تشخيص مصلحت مانده است.

تقريباً در مجلس هشتم نامه‌اي به مجمع نوشتيم و پيگير مصوبات اين مجمع شديم كه تاكنون جوابي از آنها دريافت نكرديم و در مجلس نهم نيز بايد آن را پيگيري كنيم.

مشکل ما تصویب قانون نیست؛ بلکه مشکل این است كه در بودجه سالانه رديفي براي اين قانون در نظر نمي گيريم.

قرار بود با بنياد شهيد و وزير اقتصاد و دارايي در مورد مسائل جانبازان جلسه‌اي داشته باشيم اما اين جلسه برگزار نشد.

 

درست است كه در حوزه‌هاي مختلف داراي مشكل هستيم مانند مراجعه خانواده‌ شهيد يا جانبازي در مورد امرار معاش خود؛ اما اين مشكلات را تازه مي‌شنويم.

متاسفانه ادارات كل جانبازان و ادارات بنياد شهيد و امور ايثارگران شهرستان‌ها نيز پاسخگوي هيچ يك از اين خانواده‌ها نيستند.

زریبافان را به کمیسیون اقتصاد خواهم آورد

از پيش آمدن اين مسائل دچار شرم مي‌شويم. زمان کنونی بهترين زمان برای برنامه‌ریزی جهت تخصیص بودجه است؛ زیرا زمان تصويب بودجه كاري نمي‌توانيم انجام دهيم.

من به عنوان رئیس كميسيون اقتصادي پس از دو هفته سركشي نمایندگان به حوزه‌هاي انتخابيه جهت تشکیل یک جلسه، زریبافان و معاونان وی را دعوت مي‌كنم تا با حضور در کمیسیون و بررسی مشکلات از همين حالا رديف خاصي در مورد بحث دارويي و خدماتي جانبازان در نظر بگيريم؛ ما قانوني را تصويب مي‌كنيم در حاليكه از منابع مالي آن هيچ خبري نيست.

بودجه کمیسیون فرهنگی در جای دیگر خرج می شود

وضعيت جانبازان روز به روز شديدتر مي‌شود كه براي حل آن نيز نياز به منابع داريم كه نه تنها آن را هم نداريم بلکه پيش بيني نیز نكرديم؛ براي مثال به صورت سرجمع پولي را در اختيار كميسيون فرهنگي قرار مي‌دهيم که در جاهاي ديگر خرج مي‌شود و باید براي درمان جانبازان نیز رديفي را در نظر بگيريم.

رفع مشکل جانبازان وظیفه ماست و نبايد بي‌تفاوت از اين موضوع عبور كرد؛ بايد در عمل ثابت كنيم كه اينها نور چشم ما هستند نه در زبان.

ما هر چه داريم از اين برادران و خانواده‌ها است و اين شرم‌آور نيست كه جانباز يا خانواده‌ وي درخواست خود را به كميته‌ امداد بفرستد و پاسخ بدي هم بشنود؟

 

كارهایي در كشور انجام مي‌شود كه ارزش صرف آن همه پول و بودجه و منابع را ندارد و بايد به كارهاي پرارزش اهميت داد.

خواهش مي‌كنم مشكلات را عنوان كنيد تا ما مطالعه كنيم و از همين الان شروع به مكاتبه كرده و با معاونت برنامه‌ريزي رياست جمهوري جلسه بگذاريم تا فردا شرمنده‌ اين عزيزان نشويم.

اگر اين مسئله را به مهرماه موكول كنيم باز اول خط هستيم بنابراين از همين حالا بايد براي بودجه برنامه‌ريزي كنيم و همين الان با تمام دستگاه‌ها وضعيت تسهيلات، مسكن و درمان جانبازان را بررسي كنيم؛ اين كار بايد در كشور اتفاق افتد.

ما مسئوليت داريم، شايد هم كوتاهي كرده ايم. اين مشكل اساسي و اولويت‌دار در كشور است و بايد حل شود.

«خبرگزاري دانشجو» - اينكه مي‌فرماييد براي سال آينده اين اتفاق رخ دهد، اتفاق مباركي است؛ اما چرا تا الان اقدامي صورت نگرفته است؟ نمايندگان مجلس يا اطلاع نداشتند يا اگر هم اطلاع داشتند اقدام درخوري انجام نداده اند؛ علت آن چيست؟

زريبافان بايد قوي‌ترين افراد را در مجلس داشته باشد

ارسلان فتحي‌پور: دستگاه‌ها هر كدام خود بودجه‌اي دارند؛ اگر مي‌گوييم اطلاع نداشتيم به اين دليل است كه فكر مي كرديم بنياد شهيد بودجه‌ خود را مي‌گيرد و وقتي خود دستگاه اعتراضی نمی کند، تصور مي كنيم كه آن دستگاه از لحاظ بودجه تامين است.

 درست است كه دولت لايحه را به مجلس مي‌آورد، اما بسياري از دستگاه‌ها از صبح تا شب در مجلس مي‌نشينند تا براي افزايش بودجه دستگاه خود لابي و رايزني كنند و تا به حال از بنياد شهيد و امور ايثارگران مشاهده نكردم كه كسي مراجعه كند و از كسري بودجه بگويد.

خود دستگاه اجرايي بايد مراجعه كند كه دغدغه‌اي آن را هم ندارد و نماينده مجلس هم هر كدام از حوزه‌اي آمده‌اند و قصد دارند مشكلات حوزه خاص خود را نيز حل كنند؛ زريبافان بايد قوي‌ترين افراد را در مجلس براي حل مشكلات داشته باشد.

لایحه ایثارگری پنج بار توسط هیئت رئیسه مجلس  از دستور کار خارج شد

محسن برزگر محمدی: علت ورود بعضي از جانبازان به عنوان نماينده به مجلس در اين دوره فقط به دليل حل مشكلات ايثارگري است؛ 30 سال از انقلاب گذشته است چرا تا به حال امثال اينها وارد مجلس نشدند؛ بسياري از جانبازان در اين دوره به دليل پايمال كردن حق ايثارگران در دو دوره گذشته مجلس، وارد شدند.

بحث بهداشت و درمان در دوره گذشته بسيار فاجعه آور بود؛ ما مشكلات را با تك تك نمايندگان مطرح كرده و بيش از 100 ساعت با كميسيون اجتماعي جلسه برگزار كرديم.

لايحه‌اي كه عنوان شد، پنج بار توسط هيئت رئيسه مجلس از دستور كار خارج شد؛ دو بار توسط باهنر، يكبار توسط لاريجاني و يكبار توسط يكي از اعضاي ديگر هيئت رئيسه.

بنیاد يكي از خائن‌ترين مجموعه‌ها به ايثارگران است

من 25 سال در بنياد كار كردم و به ورود و خروج تمام ضوابط اشراف كامل دارم؛ بنیاد يكي از خائن‌ترين مجموعه‌ها به ايثارگران است و من اين را به عنوان كارمند اين مجموعه لمس مي‌كنم.

 

روز اول از زريبافان خواهش كردم و گفتم آقاي زريبافان بازوهاي خود را توانمند كن، با اين مجموعه آشنا نيستي؛ اين مجموعه له نشده و از بين نرود.

نباید برای بنیاد کارمند استخدام کرد

 

امیر حسین قاضي زاده: از من قاضي‌زاده كه هم جانباز هستم و هم با بدنه جانبازان كارهاي درماني كرده ام و هم معاون بهداشت و درمان بنياد و هم نماينده مجلس هستم؛ يعني در سه طرف موضوع قرار دارم، اگر بپرسيد مشكل اصلي كجاست، مي‌گويم كه علت عدم رويكرد انقلابي به موضوع ايثار و شهادت است و الا ما كمبود منابع و عدم توان براي پاسخگويي به اين جامعه نداريم يا حداقل در اين دوره نداريم.

 

چرا آقاي مجتهد مي‌گويد كه در زمان جنگ در مشهد در بيمارستان قائم امام رضا (ع) به ما راحت رسيدگي مي‌شد؟ اين مسئله به خاطر وجود رويكرد انقلابي به اين موضوع بود و افرادي به صورت داوطلب كار مجروحين را راه مي انداختند.

كارمندان بنياد به كارمند بنياد تبديل شدند؛ بعضي از اين مسائل بعد از 25 سال سروكار داشتن با جانباز و خانواده‌هاي آنها عادي شده است آنها مي خواهند زندگي ‌كند و در آمد داشته باشند؛ شايد اصلا براي بنياد نبايد كارمند استخدام کرد و بايد از مجموعه افراد داوطلبي استفاده شود كه تا وقتي روحيه رسيدگي جانبازي دارند در اين كار فعاليت و مديريت كنند.

 

 

بنياد بين كار ستادي و عملياتي مانده است 
 
قاضي‌زاده: اين كه چرا مجلس به اين موضوع تن داد كه هزينه‌هاي درمان جانبازان شاغل در دستگاه‌هاي مختلف را خود دستگاه‌ها بپردازند به مسئله‌اي كه بنياد ارائه كرد بر مي‌گردد.
 
‌بنياد گفت منابع ما محدود است و دستگاه‌هايي كه جانبازان در آن كار مي‌كنند مثل شركت نفت، بانك‌ها و صندوق نيروهاي مسلح از صندوق بنياد صندوق قدرتمندتري هستند جانبازان يك بيمه پيش ما دارند و يك بيمه نزد آنها حال كه قرار است دو جا بيمه داشته باشند بيمه تكميلي‌شان را آن دستگاه‌ها بدهند به عبارت بهتر بنياد يك گشايشي را در منابع خودش ايجاد كرد اما سازوكارهاي اجرايي‌اش را نديد.
 
بنياد يا كارش ستادي است يا ميداني و عملياتي؛ اما اين نهاد فعلا بين اين دو مانده است اگر ستادي است بايد طرف جانباز باشد، مسائل جانباز و خانواده شهدا را در دستگاه‌ها به اجرا برساند و بگويد بنده متولي مسكن نيستم اما با وزارت مسكن و شهرسازي براي گرفتن مسكن به توافق برسد.
 
به همين علت است كه بنياد معاونت رئيس جمهور محسوب مي‌شود براي اينكه برود در همه دستگاه‌ها مداخله كند و كار را پيش ببرد و اگرنه سازمان يا وزارتخانه و يا بخشي از وزارتخانه مي‌شد.
 
بنياد ماهيت بالاسري دارد براي دستگاه‌هاي ديگر تا بتواند از اين ماهيت براي پيشبرد كار جانبازان استفاده كند.

 

 

يك مشكل ديگري كه ممكن است وجود داشته باشد اين است كه شايد خيلي روحيه انقلابي و دغدغه‌اي براي حل مشكلات جانبازان در اين مجموعه وجود نداشته باشد.

 

در يك زماني آمار جانبازان بدون خانه از آمار افراد عادي بدون خانه بيشتر بود حدود 10 يا 12 سال پيش ميانگين جامعه جانبازي فاقد مسكن 25 درصد بود در حالي كه مردم عادي 11 درصد بودند.

 

حتي اين آمار شايد بيشتر از اين هم بود با اينكه اين همه صحبت مي‌كنند كه ما براي ايثارگران اين كارها را انجام داديم.

 

مجلس هم تا الان كارهايي را انجام داده است شايد خيلي از كارها را نكرده باشد و اين نيز به اين مسئله بر مي‌گردد كه نمي‌خواهم بگويم در مجلس كساني پيدا نمي‌شوند كه انگيزه نداشته باشند خيلي وقت‌ها نيت‌ها خير بوده و كمك‌هايي هم شده اما شما هر تصميمي كه در قانون مي‌گيري به نحوه اجراي آن بر مي‌گردد.

 

هر تصميمي كه گرفته شود شما بايد زيرساخت‌هاي اجرايي‌اش را فراهم كنيد در هر صورت در حوزه اجرا مديريت بايد بداند كه مسئول است و خارج از ضوابط و چارچوب اداري بايد اين مسئوليت را اعمال كند.