350 نفر از دانشجویان ‌دانشگاه تهران مانكن هستند

دكتر سيف، معاون فرهنگي دانشگاه تهران در گفت وگو با خبرگزاری دانشجو می گوید، تمام تلاششان را براي رفع اين موضوع انجام داده اند.

 

متن ذيل مصاحبه با معاون فرهنگي بزرگ ترين دانشگاه كشور است:

 

سيف: اینکه بگوییم وضعیت بحرانی است، خیر، این طور نیست؛ بحران به زمانی اطلاق می شود که بدحجابی شایع شود. ما می پذیریم، درصدی از دانشجویان را داریم که مانکن هستند. ما این وضعیت را از بین 5000 دانشجو، یک درصد می دانیم؛ یعنی می شود 350 نفر که در چند دانشکده پخش هستند. ما در حال برخورد با این یک درصد هستیم، زمانی که من معاون فرهنگی شدم، وضعيت برخی دانشکده ها بحرانی بود. مثل دانشکده های هنر، علوم اجتماعی و مدیریت، به همين خاطر در این دانشکده ها دو خانم کارشناس محجبه گذاشتیم كه با افراد بدحجاب برخورد می کنند.

سيف: برخوردها به صورت تذکر است. به يك خانم بدحجاب تا پنج مرتبه تذکر می دهيم، بعد از پنج مرتبه خانواده را دعوت می کنیم و مشاوران امین نهاد رهبری با آنها صحبت می کنند. از خانواده می خواهیم تلاش کنند تا مشکل حل شود. اگر به بار بعدی رسید، او را به کمیته انضباطی دعوت می کنیم. اگر دیدیم اوضاع خیلی خراب است، می توانیم دانشجو را اخراج کنیم. بعضاً نیز این کار را کرده ایم. بسیاری را به صورت موقت محروم از تحصیل کردیم و بسیاری را نیز برای اخراج دائم پیشنهاد دادیم. یعنی ما از ارزش های اسلامی و ملی کوتاه نمی آییم.

به جز این یک درصد، گروهی را داریم كه غافلند. ما در حال اطلاع رسانی از طریق اساتید، کارمندان، دانشجویان و تشکل ها هستیم و به وسيله آنها نمونه ها را معرفی می کنیم، قوانین را تذکر می دهیم و از اين قبيل اقدامات.

 

اگر به اکثر دانشجویان بدحجاب، اطلاع رسانی شود، رعایت می کنند. به نظرم مناطق مانکن خیز ما مثل دانشكده هاي هنر بسیار تغییر کرده است و مثل گذشته آن وضعیت رها را شاهد نیستیم.

انشاالله با تذکر كارشناسان خانم، تذکر به خانواده ها، پیگیری، برنامه هایی که در آینده داریم و با معرفی نمونه پوشش و همچنین پیگیری جدی در سطح اساتید و کارمندان، شاهد دانشگاهی عاری از مشکلات و یک درصد مانکن باشیم.

سيف: نه. نه، اصلاً این طور نیست. ما با خیلی ها برخورد کردیم، اما روشمان این نیست که اعلام کنیم. با بسیاری از افرادی که اصلاح ناپذیر بودند، برخورد کردیم، برخی را محروم و بعضی را توبیخ کردیم.

- ما می دانیم که در دانشگاه تهران، بخصوص برخی دانشکده های حساس مثل دانشکده علوم اجتماعی این طور نیست که دانشجویی محروم از تحصیل یا حتی توبیخ شود و دیگر دانشجویان از آن مطلع نشوند؛ چرا كه حتی احضار گمنام ترین دانشجویان دانشگاه نیز دست مایه اعتراضات و اعتصابات قرار می گیرد.

سيف: بناي ما در این دو سه ماه بر این بوده که توضیح دهیم؛ يعني این افراد را به کمیته انضباطی آورده، هشدار دهیم و با خانواده ها ارتباط بگیریم، ولی از ترم بعد قطعاً برخورد می کنیم.

سيف: بله قطعاً؛ تذکر دادن، اطلاع رسانی کردن و تذكر به خانواده ها دیگر برایمان قابل تحمل نیست؛ ما در برابر اين افراد ایستاده و پیگیری خواهیم کرد.

- بنابراین ما از طرف خبرگزاری پیگیر این ماحث خواهیم بود.

سيف: بله انشاالله اتفاق خواهد افتاد، ولی خودمان هم پیگیر هستیم.

سيف: در حال برنامه ریزی هستیم؛ البته در اين زمينه خود دانشجویان و تشکل ها را درگیر می کنیم؛ به طوري كه با تشکل های دانشجویی و کارمندی جلساتی داریم تا آماده شان کنیم؛ زمینه سازی و فرهنگ سازی را آنها انجام دهند، ولي برخورد از طریق ما باشد؛ یعنی ما مستقیم وارد نمی شویم، بلكه ابتدا تشکل ها برخورد و معرفی مي کنند، سپس ما به جهت ابزاری که داریم وارد می شویم.

 

سيف: خیر. ما اساتید را نیز درگیر می کنیم.

- خب اساتید چقدر درگیر می شوند. خودتان نیز می دانید که در همین دانشکده هایی که نام بردید، دانشکده های هنرها، علوم اجتماعی، مدیریت و دیگر دانشکده های دانشگاه، از جمله اقتصاد و روان شناسی اساتید وارد نمی شوند.

سيف: بله. آنها سعی می کنند که مسئوليت را به عهده دانشگاه بگذارند كه دانشگاه نیز راهکار می گذارد؛ یعنی این نیست که ما خود را کنار بکشیم و مسئولیتمان را انجام ندهیم، اما بخش های مختلف را درگیر می کنیم. یک بخش، دانشجویی است، یک بخش کارمندی، یک بخش هیئت علمی است، یک بخش نیز مسئولان دانشگاه هستند. انشاالله درگیر می شوند و قضیه را جمع می کنیم.

- شما جمله مهمی بيان كرديد. گفتید که دیگر وضعیت برایمان قابل تحمل نیست. یعنی می پذیرید که قبل این در رابطه با مسئله حیا و عفاف، اهمال صورت گرفته است؟

سيف: بله. آن یک درصد، بی حیایی می کردند و مانکن بودند كه با اینها برخوردی صورت نگرفته بود، اما در این چند ماه شروع کرده ایم.

- شما این خانم ها را جهت تذکر در دانشکده های مختلف به كار گرفته اید، اما در موارد گوناگون دیده ایم که هر کجا احتمال تنش بوده، از سر خود باز کرده اند و تا آنجا که می توانستند، امر را به دانشجویان واگذار کرده و خود را کنار کشیده اند.

سيف: خب کارهای فرهنگی ناگهانی و چکشی نیست. ما داریم آرام آرام پیش می رویم و امیدواریم با این حرکت آرام به نتیجه برسیم. قطعاً ما از مهر ماه شاهد یک حرکت عظیمی هستیم. تا به حال زمینه سازی کردیم. انشاالله از مهر در فضای مجازی و در فضای دانشگاه اطلاع رسانی می کنیم و با راهکارهایی که داریم مانع هنجارشکنی می شویم؛ یعنی قرار است از مهر چند بسته را اجرا کنیم.

سيف: بله. راست می گویند، مسائلی از این دست داشته ایم. ما اعتقاد داریم اگر رو [مستقیم] کار کنیم، این مشکل پیش خواهد آمد، اما بعضی دانشجویان انتظار دارند، مستقیم عمل کنیم، در حالي كه در این صورت موضوع به رئیس جمهوری می کشد و ما نمی خواهیم جایی را حساس کنیم.

- یعنی شما می گویید اگر مستقیم عمل کنید مسئولان دولتی مانع می شوند؟

سيف: بله. اصلاً کار را تعطیل می کنند.

- متوجه نمی شوم آقای دکتر. چگونه مانع اجرای قوانین می شوند ...

سيف: یک مثال بزنم. چگونه دولت گشت ارشاد را حمایت نمی کند ...

- قوانین مربوط به گشت ارشاد را دولت وضع نکرده، در حالی که قوانین مربوط به حجاب و عفاف مصوبه خود دولت و وزارت علوم است. چگونه آنها مانع از اجرای قوانینی می شوند که خود به دانشگاه ها ابلاغ کرده اند؟

سيف: خب آنها که مانع می شوند، می گویند چرا در دانشگاه تهران، بگیر و ببند می کنید، در حالی که بگیر و ببند هم نیست، ولی ما به این رسیدیم برای آن که این حساسیت ایجاد نشود، کارمان را با مطالعه و به صورت برنامه ریزی شده انجام دهیم که آنها هم مانع نشوند و کار را معطل نکنند.

- اما جناب دکتر! اجرای قوانین، یعنی رو بازی کردن.

سيف: خب بله. برای اجرای قوانین باید زمینه اش هم باشد. تا به حال شرایط و اراده ای وجود نداشت که این قوانین را اجرایی کند، بنابراين اگر به یکباره بخواهیم کاری انجام دهیم، موضع سخت می گیرند، به اين ترتيب ما آرام آرام حرکت می کنیم. در حال حاضر، جلساتی را در دانشکده های مختلف با اساتید و تشکل های مختلف تشکیل دادیم و زمینه روانی را فراهم ساختیم؛ یعنی من مطمئن هستم گرفتاری هایی که تا به حال داشته ایم را ترم بعد نخواهیم داشت.

سيف: علاوه بر اتاق های فکری که در باب عفاف و حجاب داشته و برنامه ای تهیه کرده ایم، مدل هایی از لباس های دانشجويان در دانشگاه های مختلف در کشورهای گوناگون مثل آمریکا و اروپا و نوع پوشش برای آقایان و خانم ها و همچنین لباس های فرم را در این دانشگاه ها دیده ایم. البته قصد نداریم لباس هايي مثل آنها بپوشيم، بلكه تصمیم گرفتیم مدلی را بر مبنای فرهنگ اسلامی- ایرانی خودمان طراحی و آن را تجویز کنیم.

سيف: خیر لباس فرم نیست.

سيف: نه ما لباس فرم نمی دهیم، بلكه اين كار، مقدمه این است که ما نوعی لباس آراسته و سنگین از مانتو گرفته تا مقنعه را پیشنهاد دهیم و به دانشجویان بدهیم که تشویق شوند به این سمت بیایند.

سيف: بله انشاالله سعی مان این است.

- آقای دکتر، انشاالله اواخر شهریور ماه از طرف خبرگزاری پیگیر این ماجرا خواهیم شد.

سيف: مشکلی ندارد. ما خودمان هم پیگیر هستیم.

سيف: بله. تصمیم ما این است که دانشجویان را در این طرح سهیم کنیم نه اینکه مستقیم درگیرشان کنیم.

- اما مسئله همین است. آقای دکتر کلانتری به این سؤال پاسخ ندادند. این وضعیت، به تنش نخواهد انجامید.

سيف: سعی ما این است که با برنامه واردشان کنیم. یعنی آنها نیز قسمتی از برنامه باشند؛ به طوري كه كار بين دانشجويان و مسئولان دانشگاه تقسيم شود.

- شما وضعیت فرهنگی دانشگاه تهران را به نسبت دیگر دانشگاه ها چگونه می بینید؟

سيف: نسبت به دانشگاه های دیگر بد نیست. آن یک درصد هستند که کار ما را خراب کرده اند. اگر با آن ها برخورد کنیم می توانیم بگوییم که از همه دانشگاه ها برتریم.

سيف: انشاالله نخواهیم دید.

سيف: قطعاً. با کارهایی که داریم می کنیم قطعاً آن یک درصد را جمع می کنیم.

- جناب دکتر! ما از این نوع وعده ها قبلاً نیز شنیده ایم. بهار سال گذشته جلساتی در باشگاه دانشجویان دانشگاه تهران برگزار شد. در آنجا نیز وعده داده شد از ترم آینده هیچ مشکلی نخواهیم داشت.

 

سيف: مسئله این است که عموماً در بهار به علت گرمای هوا حجاب کمتر می شود و در مقابل وعده های مسئولان نيز آغاز می گردد، پس از تعطیلات تابستان هم که به سرمای هوا می رسيم، وعده ها فراموش می شود تا سال آینده.

ما ادعا نمی کنیم، اما می گوییم برنامه ما این است که کار را پیش ببریم. قسمت هایی از برنامه که در اختیار ماست را انجام می دهیم و قسمت هایی نیز که در اختیار ما نباشد، اعلام خواهیم کرد؛ بنای ما بر رفع تکلیف نیست، بلكه تماماً پیگیری می کنیم تا انجام شود.

- جناب دکتر سیف! مسئولان خارج از دانشگاه می گویند قانون به دانشگاه ها ابلاغ شده و مسئولیت به عهده آنهاست. مسئولان دانشگاه می گویند موانع بیرونی اجازه اجرای قوانین را نمی دهند و این هر دو، دانشجویان را مسئول بسترسازی در دانشگاه می دانند. دانشجویان نیز مسئولان را عامل اجرا نشدن قوانین معرفي مي كنند. شما اولین مسئولی هستید که مسئولیت خودتان را پاس نمی دهید. بنابراین روند کار را از شما پیگر خواهیم بود.

سيف: بله ما کارهایمان را شروع کردیم. مثلاً شما از پردیس فنی یک گزارش تهیه کنید. مسئول پردیس یک حرکت انقلابی انجام داد. به مسئول اداری- مالی دانشکده دستور داد كه جلسات عروسی در پردیس شمالی (دانشکده فنی واقع در خیابان امیرآباد) برگزار نشود. همچنین آن جا یک نمازخانه بزرگ ایجاد کردند.

- بنابراین ما دیگر مسائلی از این دست در دانشگاه نخواهیم دید؟

سيف: نخواهیم دید؛ چون مسئول پردیس به ما نامه زد، بنابراين برگزاری عروسی و رفت و آمد خانم های آن چنانی به دانشکده ممنوع شده است.

سيف: نخواهند شد. یعنی در مناسبت ها و برنامه ها دیگر کسی نخواهد آمد که اختلاطی صورت بگیرد.

- به عنوان مثال جشن چایی دانشکده علوم اجتماعی که در ابتدای مصاحبه اشاره شد، چگونه می شود؟ در این گونه برنامه ها نیز افراد غیر دانشجو وارد دانشگاه می شوند.

سيف: اين مراسم ها نيز جمع می شوند.

سيف: خیر. یعنی ساماندهی می شوند؛ به این معنی که نمی توانند برنامه را شروع کنند و هر طور که مایل بودند، آن را برگزار کنند.

سيف: انشاالله. ما هم پیگیر خواهیم بود.