نتیجه سیاست کسب درآمد از راه روسپی گری

چندی پیش رسانه های عربی طی گزارشاتی از سیاست عجیب آزادی روسپی گری در امارات انتقاد کردند و نوشتند در حالیکه مسئولان اماراتی هرگونه تحرک فعالان اجتماعی و حقوقی را به شدت سرکوب کرده، و حتی فعالان را به لغو تابعیت تهدید می کنند، تبلیغات برای دعوت به روسپی گری در این کشور، جایگاه خاصی را پیدا کرده است و سیاست دولت این کشور بر این است تا از این موضوع برای جذب توریست و کسب در آمد کمال سوء استفاده را بنماید.

کارشناسان دو دلیل عمده را برای موفقیت مقطعی این کشور حاشیه خلیج فارس عنوان می کنند.

1 - استفاده نامعقول از منابع طبیعی

2- ترویج سبک غربی در جامعه

امارات یکی از بزرگترین ذخایر نفتی دنیا را در اختیار دارد و تولید ناخالص سرانه آن در حد ثروتمندترین کشورهای اروپای غربی است. مساحت این کشور ۸۳٬۶۰۰ کیلومترمربع است که در رده ۱۱۵ دنیا از نظر پهناوری قرار می‌گیرد. فقط ۱۹ درصد اهالی این کشور اصلیت اماراتی دارند و ۲۳ درصد از اعراب دیگر کشورها و ایرانیان و حدود ۵۰ درصد از اهالی جنوب آسیا هستند. جمعیت آن در سال ۲۰۱۲ حدود ۵٫۳۱۴٫۳۱۷ نفر برآورد شده‌ و رشد جمعیت آن ۳٫۰۵ درصد است و با بیش از ۱۶ مهاجر در سال به ازای هر هزار نفر جمعیت پنجمین کشور مهاجرپذیر دنیاست. صادرات نفت خام این کشور در سال ۲۰۰۹ حدود ۲٫۳۹۵ میلیون بشکه در روز بوده که امارات را چهارمین صادرکننده نفت دنیا می‌سازد.

حال بدیهی است که کشوری با چنین مساحت کم و جمعیت اندک و در مقابل حجم انبوه صادرات نفت خواهد توانست بدون حمایت از تولید ملی خود، تا مدتی از مدرنترین و شیک ترین تولیدات غربی استفاده نماید و به یکی از اصلی ترین کشورهای مصرف گرای محبوب و مورد حمایت غرب تبدیل شود اما آیا دوران مصرف گرایی این کشور و دوام بر اساس منابع نفتی استمرار خواهد داشت؟!

 نکته دیگر اینکه اماراتی ها از تفکر غرب زدگی و خودباختگی برخی مردم منطقه سوء استفاده کرده و  کشورشان را به سبک و سیاق غرب تزئین کرده و درهای کشورشان را بروی همه باز کرده اند و دولتمردهای این کشور سعی کردند با ترویج روسپی گری در این کشور زمینه جذب برخی سرمایه داران و جداشدگان از فرهنگ اصیل اسلامی و انسانی را فراهم نمایند به گونه ای که سایت "الوطن" چندی پیش در اینباره نوشت: هر انسانی با مواجه شدن با چنین تبلیغاتی، این سئوال در ذهنش ایجاد می شود که چگونه در یک کشور اسلامی، روسپی گری آزاد است. و بعنوان مثال یک آمریکایی که با این تبلیغات روبرو می شود، می پرسد آیا این عمل در اسلام آزاد است، چه پاسخی می توان به او داد؟

الوطن ادامه داد: طبیعتا آنچه که در دبی آزاد است، تا این حد در کشورهای دیگر عربی آزاد نیست. البته نه به این معنا که در کشورهای عربی دیگر فحشا وجود ندارد، بلکه این امر در کشورهای عربی دیگر به اندازه دبی علنی و گسترده نیست.

این سایت همچنین نوشت: مسأله تأسف بار آن است که مسئولان اماراتی، فعالان حقوقی را که خواستار آزادی و تغییر در این کشور هستند به زندان می اندازند و تابعیت آنها را لغو می کنند،  ولی در عین حال به روسپی ها مجوز اقامت داده و حتی گاهی امنیت آنها تأمین می کنند تا "دبی" نمادی از شرق برای غربی ها باشد.