پایگاه 598 به مناسبت سالروز سقوط هواپيماي مسافربري ايران توسط ناوگان امريكا یادداشتی از ناصر ملايي
را به خوانندگان خود تقدیم می نماید.
دوازدهم تيرماه سال 1367 پرونده سياه ديگري براي جنايات مدعيان حقوق بشر گشوده شد. در اين روز يك فروند هواپيماي مسافربري «ايرباس» ايران كه با شماره «پرواز 655» و 290 مسافر از بندرعباس عازم دوبي امارات بود توسط ناو «وينسنس» امريكا به فرماندهي «ويليام راجرز» در خليج فارس مورد هدف قرار گرفت و سقوط كرد. مروري بر تاريخ جنگ تحميلي نشان ميدهد كه امريكا اميدوار بود با وارد كردن ايران در يك جنگ نابرابر منافع از دست رفته خود را كه با پيروزي انقلاب اسلامي از دست داده بود باز يابد.
هر چند امريكا و همپيمانان منطقهاياش، رژيم بعث عراق را از هرگونه سلاح و اطلاعات نظامي بينياز كرده بودند اما روحيه انقلابي مردم ايران و در رأس آن مديريت داهيانه امام خميني(ره)، بر تمام پيشبينيهاي دشمنان خط بطلان كشيد.از سوي ديگر، پيروزيهاي چشمگير ايران بويژه در عملياتهايي همچون «والفجر 8» (فتح فاو) و «عمليات كربلاي 5» ماشين جنگي عراق را زمينگير كرد و باعث مقابله علني امريكا با ايران در خليج فارس شد كه حمله به كشتيها و سكوهاي نفتي ايران تنها بخش كوچكي از اين رويارويي بود تا بتواند ضمن تقويت رژيم بعث عراق در جبههها، ايران را براي پذيرش آتش بس تحت فشار قرار دهد. پ
پس از سرنگوني هواپيماي مسافربري ايران، امريكا ابتدا مدعي شد هواپيماي جنگنده ايران را هدف گرفته است اما پس از انتشار تصاوير اجساد مسافران مدعي شد اشتباهي در تشخيص نوع هواپيما صورت گرفته است، ادعايي كه با توجه به مجهز بودن ناو «وينسنس» به بهترين تجهيزات راداري كاملاً مردود بود. البته بعدها با اعطاي «مدال شجاعت» به «ويليام راجرز» نشان داد هدف قرار دادن 290 مسافر بيگناه امري برنامهريزي شده بوده است.اما چهار سال بعد از وقوع اين جنايت،روزنامه «نيويورك تايمز» امريكا نوشت كه ناو وينسنس در زمان حمله به هواپيماي ايران در آبهاي فلات قاره ايران بوده نه در آبهاي بينالمللي و وزارت دفاع امريكا اين حقيقت را آشكار نكرده است.
امريكا در حالي سعي ميكرد با توسل به بهانههاي واهي،كشتار 290 مسافر بيگناه را عادي جلوه دهد كه وقتي در شهريورماه سال 1362 پدافند هوايي شوروي سابق يك هواپيماي مسافربري كره جنوبي را به دليل ورود به حريم هوايي اين كشور ساقط كرد، اين عمل را «بربريت» ناميد و خواستار تحريم خطوط هوايي شوروي شد و اين همان برخورد دوگانه اين كشور با حقوق بشر است.