خیانتی که سپاه و ارتش به ملت ایران کردند!

سرویس مطالبات بی باک؛ مهدی صاحبی: پیشرفتهای جمهوری اسلامی در عرصه نظامی و رونمایی هرساله از تجهیزات پیشرفته جدید نظامی چه مشکلی را می تواند از مشکلات مردم در قبال گرانی ها و نابسامانی های اقتصادی حل کند؟

اینکه برخی از مردم کشورمان برای بدست آوردن قوت ناچیز روزانه شان در تنگا و برای انداختن سفره ای ساده هم در مضیقه باشند و آنگاه بجای شنیدن خبر رفع مشکلات اقتصادی و گرانیها، هر از چند گاهی شاهد رونمایی تجهیزات جدید نظامی ساخت داخل و تسلط بر تنگه هرمز باشیم، چه دردی از دردهای کهنه شده محرومین و مستضعفین جامعه حل می کند؟

راستی اگر بجایی هزینه های صورت گرفته در راستای دستیابی به تجهیزات نظامی، نیمی از آن را برای حمایت از قشر محروم جامعه اختصاص می دادیم، جمهوریت کشور ما به اسلامیت نزدیکتر نمی شد تا اینکه هر روز از گوشه و کنار کشور صدای عده ای بلند نشود؟

خیانتی (!) که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی به این ملت می کند را چگونه می توان توجیه کرد؟! آیا صرف هزینه های بیت المال برای پیشرفت در عرصه نظامی و دستیابی به تجهیزات نوین آن با اهداف انقلاب اسلامی که همان ترویج فرهنگ ناب اسلامی و حمایت از محرومان و مستضعفان بود؛ همخوانی دارد؟

دم از صدور انقلاب زدن و دیدن مشکلات اقتصادی در سطوح مختلف داخلی، چگونه با عقل و منطق سازگار است؟ ما که بعد از سی و اندی سال همچنان در مشکلات اقتصادی دست و پا می زنیم چگونه قصد صدور انقلابمان را به سایر کشورها داریم؟

موارد فوق تنها گوشه ای از ابهاماتی است که از سوی رسانه های بیگانه و برخی افراد مغرض و یا ساده لوح در واکنش به اقتدار نظامی جمهوری اسلامی ایران مطرح می شود که با اندکی تامل پاسخ آن بسیار ساده می باشد.

فرض اینکه در فاصله کوتاهی بعد از انقلاب، کشور ایران به اقتصاد برتر منطقه تبدیل شد و مردم نیز هیچ مشکل اقتصادی و رفاهی نداشتند اما با توجه به خوی استکباری غالب در دنیا که درصدد صدور فرهنگ مصرف گرایی در سایر کشورها برای نیل به اهداف خود می باشد و برای تحقق این خواست خود استفاده از هیچ ابزاری را نامشروع و غیرمنطقی نمی داند، آن اقتصاد ایده آل و برتر، چند روز دوام خواهد آورد؟!

سرمایه داری که توان حفظ اموال خود را در قبال دزدان همسایه و محل نداشته باشد، نه تنها اموالش بلکه جان و ناموس او هم در امان نخواهد بود و لحظه ای روی آرامش را به خود نمی بیند.

بدیهی است که انقلاب اسلامی با پیروزی اقتدار فرهنگی ملت ایران بر دنیای استکبار شکل گرفت و اگر نبود قدرت فرهنگی مردم و رهبر عظیم الشان آنها، هیچگاه چنین رویداد بزرگی در فضای بسته و سلطه جهانی رقم نمی خورد و پس از آن تنها راه حفظ و پایدار ماندن این دست آورد بزرگ ملت علاوه بر حفظ اقتدار فرهنگی، دستیابی به اقتدار نظامی در وهله اول و اقتدار اقتصادی در مرحله بعدی است.

اگر دشمنان اسلام و ملت ایران به قدرت دو سلاح فرهنگی و نظامی مردم کشورمان کوچکترین شک و شبهه ای داشتند، قطعا برای یک روز هم ثبات و آسایش ملت و کشور را تحمل نمی کردند و برای استمرار فرهنگ صادراتی مصرف گرایی در بین مردم  و غارت منابع غنی کشور از همه گزینه های روی میزشان استفاده می کردند که نمونه آنرا می توان در جنگ علیه ملت عراق و افغانستان در سالهای اخیر مشاهده کرد.

به هر حال اقتدار نظامی لازمه عقلی، عرفی و شرعی هر ملت آزادی خواه و مستقلی است که خواهان پیشرفت در همه ابعاد می باشد و بدون آن هیچ ملتی روی خوش آرامش را نخواهد دید اما این بدان معنا نیست که از اقتدار اقتصادی غافل بمانیم بلکه اقتضای عقلی بر آن است که ابتدا بر اطراف سرزمینت دژی محکم بسازی و پس از آن گنجهای خود را مستقر کنی و بر اساس همین مبنای عقلی می باشد که در سالهای اخیر بعد از اثبات اقتدار نظامی ایران به همه دنیا مباحثی چون اصلاح الگوی مصرف، جهاد اقتصادی ، تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی بیش از گذشته مورد تاکید حضرت امام خامنه ای قرار گرفته است.

با اقتدار نظامی که این روزها کشور و ملت به برکت توصیه های ولی امر مسلمین و تلاشهای مستمر و خستگی ناپذیر عزیزان سپاه و ارتش بدان رسیده است، کارخانجات و سرمایه داران احساس امنیت بیشتری برای سرمایه گذاری و گسترش کار خود پیدا کرده اند و مسئولین نیز باید گام سوم اقتدار نظام مقدس جمهوری اسلامی که همان پیروزی در جهاد اقتصادی و حمایت ویژه از تولیدات با کیفیت داخلی و کار و سرمایه ایرانی می باشد را محکمتر از قبل بردارند؛ تا جمهوری اسلامی در همه ابعاد بعنوان الگویی کامل برای سایر کشورها و ملتهای آزادیخواه دنیا تبدیل شود.

حضرت امام خامنه ای در تبیین جایگاه اقتدار نظامی کشور طی بیاناتی در پايگاه نیروی دريائی ارتش در بندرعباس و در تاریخ 90/05/01 اظهار داشتند:  

" آن دوران گذشت كه كسانی بخواهند بيايند سرنوشت اين منطقه را با حضور نظامی خودشان تأمين كنند. ممكن است هنوز در بين حكام و دولتمردان اين منطقه كسانی باشند كه باز هم مايل باشند طول موج خودشان را تطبيق كنند با فرستنده‌های بيگانگان؛ اما ملتها امروز بيدار شده‌اند. امروز ملتها هشيارند. امروز ملتها ميدانند كه حضور نظامی و مسلح بيگانگان در هر منطقه‌ای ـ‌‌‌‌‌ نه فقط در منطقه‌ی ما ـ مايه‌ی ناامنی آن منطقه است. اينجا هم حضور بيگانگان مايه‌ی ناامنی است. امنيت خليج فارس و دريای عمان با حضور كشورهای منطقه و همكاری آنها تأمين ميشود و بس. منافع دريا مال همه است؛ امكانات اين دريای پربركت متعلق به اين ملتهاست. چگونه ميشود از اين بركات به نفع منافع ملی استفاده كرد و كشور را از آن بهره‌مند كرد؟ با داشتن اقتدار. اين اقتدار را شما نيروهای مسلحی كه با معنای جهاد و مفهوم ازخودگذشتگی خو گرفته‌ايد، ميتوانيد تأمين كنيد.

از آغاز تشكيل نظام جمهوری اسلامی، ما هرگز هيچ كشوری را، هيچ قدرتی را به روياروئی و جنگ تشويق نكرديم و نخواهيم كرد و تا آنجائی كه بتوانيم، از هر گونه روياروئی حساب شده يا تصادفی جلوگيری ميكنيم ـ اين به جای خود محفوظ است ـ ما يك ملت صلح‌طلبيم؛ اما آن كسانی كه پيشرفت كار خودشان را با حضور نظامی، با تحكم نظامی، با زورگوئی‌های معمول ميخواهند تأمين كنند، بايد در مقابل خودشان يك ملت مقتدر را حس كنند؛ و مظهر اقتدار ملت در دريا، شما نيروهای دريائی هستيد كه در سرتاسر اين ساحل طولانی استقرار داريد.

هر روز و شب شما، هر دوره‌ی كاری شما، هر مسئوليت عملياتی يا پشتيبانی يا آموزشی شما يك حسنه است؛ يك اقدام در راه منافع ملت ايران و سربلندی جمهوری اسلامی ايران است. خدای متعال اين مجاهدت را ـ مجاهدتی كه بسياری هم آن را نميشناسند؛ در حقيقت مجاهدت خاموش را ـ به حساب می‌آورد و برای شما اجر و ثواب در ديوان الهی مقرر ميفرمايد. آنچه ميتوانيد، در اين تلاش مقدس، صادقانه و مخلصانه و با همه‌ی توان و نيرو مجاهدت كنيد و ادامه بدهيد و بدانيد كه اين كشور و اين نظام و اين ملت مديون شما جوانانی است كه اقتدار او را تجسم ميبخشيد و نشان ميدهيد. "