سرویس دین و آئین پایگاه 598
- عشق یا دوست داشتن افراطی بینش انسان را ضعیف میکند و به او اجازه
نمیدهد تا عیوب محبوب خود را ببیند و از طرفی قلب پاکی که به وسیله آن
معرفت و رشد حاصل میشود با عشق آلوده و مریض می شود. اینچنین انسانی واقعیت
را آنگونه که شایسته است نمیبیند و نمی شنود.
اما رهایی از عشق و محبت های دنیایی:
پیامبر
خدا اینگونه میفرمایند که در ابتدا لازم است تلاش کند که این محبت افراطی
بروز خارجی نداشته باشد و مدام آن را کتمان کند و در ادامه توجه کند هر جا
نفسش به تبعیت از عشقی که دارد قصد رفتاری غیرعفیفانه داشت با عفت بر خورد
کرده و مراقب نگاه و رفتار خود باشد که اگر به این نکات توجه کند وعده رسول
خدا محقق میشود و خداوند برای او گشایش ایجاد میکند.
َمنْ عَشِقَ
شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ
غَيْرِ صَحِيحَةٍ وَ يَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ قَدْ خَرَقَتِ
الشَّهَوَاتُ عَقْلَهُ وَ أَمَاتَتِ الدُّنْيَا قَلْبَه
ترجمه:(کسی
که عاشق چیزی میشود نمیتواند واقعیات را به خوبی مشاهده کند و این محبت
افراطی قلب شخص را مریض میکند و سبب میشود که اطرافش را آنگونه که هستند
نبیند و نشنود)
نهج البلاغة (للصبحي صالح) 160 عصيان الخلق ..... ص : 159
عن النّبىّ صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم انّه قال: من عشق و كتم و عفّ غفر اللَّه له و أدخله الجنّة
ترجمه:
اگر عاشق عشقش را کتمان کند و در همین حال عفیفانه برخورد کند خدا او را
میبخشد و آثار مخرب این محبت افراطی را از او دور میکند
(منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح مقدمه2 - 87 فصل 10)