سرویس دین و آئین پایگاه 598 - عشق یا دوست داشتن افراطی بینش انسان را ضعیف میکند و به او اجازه نمیدهد تا عیوب محبوب خود را ببیند و از طرفی قلب پاکی که به وسیله آن معرفت و رشد حاصل میشود با عشق آلوده و مریض می شود. اینچنین انسانی واقعیت را آنگونه که شایسته است نمیبیند و نمی شنود.
اما رهایی از عشق و محبت های دنیایی:
پیامبر خدا اینگونه میفرمایند که در ابتدا لازم است تلاش کند که این محبت افراطی بروز خارجی نداشته باشد و مدام آن را کتمان کند و در ادامه توجه کند هر جا نفسش به تبعیت از عشقی که دارد قصد رفتاری غیرعفیفانه داشت با عفت بر خورد کرده و مراقب نگاه و رفتار خود باشد که اگر به این نکات توجه کند وعده رسول خدا محقق میشود و خداوند برای او گشایش ایجاد میکند.
َمنْ عَشِقَ شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ وَ أَمْرَضَ قَلْبَهُ فَهُوَ يَنْظُرُ بِعَيْنٍ غَيْرِ صَحِيحَةٍ وَ يَسْمَعُ بِأُذُنٍ غَيْرِ سَمِيعَةٍ قَدْ خَرَقَتِ الشَّهَوَاتُ عَقْلَهُ وَ أَمَاتَتِ الدُّنْيَا قَلْبَه
ترجمه:(کسی که عاشق چیزی میشود نمیتواند واقعیات را به خوبی مشاهده کند و این محبت افراطی قلب شخص را مریض میکند و سبب میشود که اطرافش را آنگونه که هستند نبیند و نشنود)
نهج البلاغة (للصبحي صالح) 160 عصيان الخلق ..... ص : 159
عن النّبىّ صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم انّه قال: من عشق و كتم و عفّ غفر اللَّه له و أدخله الجنّة
ترجمه: اگر عاشق عشقش را کتمان کند و در همین حال عفیفانه برخورد کند خدا او را میبخشد و آثار مخرب این محبت افراطی را از او دور میکند
(منهاج النجاح في ترجمة مفتاح الفلاح مقدمه2 - 87 فصل 10)