حکایت هاشمی از بدحجابی و جوراب نازک زنانه

فارس، بحث بی حجابی یکی از مهم ترین مسائلی است که از سوی مسئولان سیاسی کشور را مورد توجه قرار می گیرد، اما سابقه این مسئله تنها به چند سال اخیر باز نمی گردد، بلکه بارها در گذشته نیز به آن اشاره شده است.

هاشمی رفسنجانی در خاطرات روز پنج فروردین خود در سال 1368 به آن اشاره می کند. وی در خاطرات خود می گوید:

"ساعت نه و ربع به مجلس رسیدم، خیابان‌ها تحت تاثیر تعطیلات عید، هنوز خلوت است. گزارش‌ها را خواندم. به آیت الله موسوی اردبیلی رئیس قوه قضائیه تلفن کردم به دفتر آمدند. یک ساعتی درباره تصمیم اخیر امام و مساله خبرگان و موضوع آیت الله منتظری مذاکره کردیم و راه‌های ممکن حل مشکل را بررسی نمودیم.

آقای عبدالله نوری نماینده امام در سپاه پاسداران و جهاد سازندگی آمد. گزارش از وضع سپاه و تبلیغات سپاه و برنامه های فرهنگی و سیاسی داخل سپاه داد و ضرورت کنترل خود سری‌های داخل سپاه را گفت و برای به نظم کشیدن سپاه استمداد کرد؛ تایید کردم. او هم از مساله آقای منتظری تا حدی مطلع بود و اظهار نگرانی می‌کرد؛ همه چیز را نمی‌داند. همسر آقای بهرامی از هم‌درسان دوران طلبگی آمد؛ پیغام آورده بود. برای نجات خود، کمک خواسته است. عصر تا ساعت چهار و نیم در دفترم کار کردم به خانه آمدم.

در مسیر برای اولین بار به نظرم آمد، بدحجابی نسبتا وسیع است خانم‌ها بخشی از موی سر را بیرون می‌گذارند آرایش‌ها غلیظ‌تر و جوراب‌های نازک زیاد شده است. احتمالا حال و هوای نوروز و مسافران شهرستانی هم در این منظره بی تاثیر نیستند. به خانه آمدم، کسی نبود."