وال استريت ژورنال در گزارشي به وضعيت انرژي هستهيي در ژاپن پرداخت و
تاكيد كرد كه بسياري از مردم ژاپن خواستار برگزاري رفراندومهاي محلي براي
تصميمگيري درباره خروج از انرژي هستهيي و يا تداوم استفاده از آن هستند.
به گزارش ايسنا، روزنامه والاستريت ژورنال در اين گزارش نوشت:
آيا مردم ژاپن خواستار انرژي هستهيي هستند؟ چرا براي فهميدن اين سوال از
رفراندوم استفاده نميشود؟ اين چيزي است كه طرفداران دخيل دادن مردم ژاپن
در تصميمگيري درباره انرژي هستهيي خواستار آن هستند و به اين نكته اشاره
ميكنند كه نظرسنجيهاي مشابهي در آمريكا، آلمان، ايتاليا، سوييس و سوئد
انجام گرفته است.
در ادامه اين گزارش ميخوانيم: يوكيو ادانو، وزير
صنعت و تجارت ژاپن نيز يكي از طرفداران برجسته اين طرح است. ادانو اخيرا
در گفتوگويي راديويي در پاسخ به سوالي درباره اين كه آيا وي طرفدار
نظرسنجي درباره انرژي هستهيي است گفت كه حتي قبل از اين كه حزب وي يعني
حزب دموكرات ژاپن به قدرت برسد "خواستار رفراندوم براي تصميمگيري درباره
مسائل مهم شدند".
دولت يوشيهيكو نودا، نخستوزير ژاپن نيز خواستار
يك "مناظره ملي" در طول تابستان شده است تا شور و مشورتهاي دولت اين كشور
درباره آينده انرژي ژاپن پايان يابد. دولت ژاپن در حال بررسي سه گزينه براي
انرژي هستهيي در سال 2030 است: صفر درصد، 15 درصد يا 20ـ 25 درصد از كل
ذخاير انرژي در مقايسه با 30 درصدي كه قبل از وقوع حادثه نيروگاه هستهيي
فوكوشيما دايچي توسط انرژي هستهيي تامين ميشد.
نظرات درباره اين كه آيا چنين رفراندومي بايد برگزار شود يا خير متفاوت است.
شوراي
شهر توكيو روز چهارشنبه پيشنهاد برگزاري يك رفراندوم محلي درباره انرژي
هستهيي را رد كرد. توكيو نيروگاههاي هستهيي ندارد، اما بزرگترين
سهامدار شركت توكيو الكتريكپاور، اپراتور نيروگاه فوكوشيما دايچي و نيز
نيروگاه كاشيوازاكي كاريوا، بزرگترين نيروگاه هستهيي جهان در شهر نيگاتا
است.
شينتارو ايشيهارا، فرماندار محافظهكار توكيو ماه گذشته در يك
كنفرانس خبري گفت: تصميمگيري درباره انرژي هستهيي بر عهده دولت مركزي
است. اما هاجيمه ايماي، رهبر گروهي كه خواستار برگزاري رفراندوم محلي در
تركيه هستند در گفتوگوي اخيرش با خبرنگاران خارجي گفت كه مردم توكيو كه
بزرگترين سهامدار تپكو است بايد مالكيت بيشتري روي سرنوشت نيروگاههاي
هستهييشان داشته باشند.
وال استريت ژورنال در ادامه گزارش خود
نوشت: رفراندومها برخلاف نظرسنجيهاي عمومي پس از برگزاري گفتوگوهاي
فشرده عمومي برگزار ميشوند. در ژاپن رفراندومهاي ملي فقط براي اصلاحات
قانون اساسي اين كشور الزامي است. از رفراندوم ميتوان در زمينه مسائل
ديگري نيز استفاده كرد، اما نتيجه آنها از بار حقوقي برخوردار نيستند و
نميتوانند مقامات را ملزم به پيروي از آنها كنند. اين روند با اروپا فرق
دارد؛ در اروپا رفراندومهاي ملي كه از بار حقوقي برخوردارند بارها در
زمينه انرژي هستهيي برگزار شدهاند. در ماه ژوئن سال 2011، سه ماه پس از
وقوع حادثه هستهيي فوكوشيما دايچي، رفراندومي در ايتاليا برگزار شد و
اكثريت مردم اين كشور از خروج از انرژي هستهيي حمايت كردند.
در
ادامه اين گزارش مي خوانيم: از طرف ديگر رفراندومي كه در سال 1380 و يك سال
پس از حادثه تري مايل آيلند در سوئد برگزار شد اختلاف بين طرفداران خروج
از انرژي هستهيي و طرفداران تداوم محدود انرژي هستهيي را به نمايش گذاشت.
در ماه مارس شوراي شهر اوساكا، سومين شهر بزرگ ژاپن عليه برگزاري
رفراندوم محلي در زمينه انرژي هستهيي راي دادند. اما اين امر در ثابتقدمي
طرفداران برگزاري رفراندوم اختلال ايجاد نكرده است. گروههايي كه بتوانند
امضاهاي كافي جمعآوري كنند ميتوانند از شوراهاي منطقهيي شهري بخواهند كه
درباره برگزاري رفراندومهاي محلي رايگيري كنند. در شهرستان شيزوكا
انتظار ميرود كه چنين گروههايي امضاهاي كافي جمع كنند تا خواستار برگزاري
رفراندوم منطقهيي شوند. اين شهرستان ميزبان نيروگاه هستهيي هامائوكا است
كه فعاليتش سال گذشته به خاطر نگرانيهاي امنيتي متوقف شد.
دولت
شهرستان نيگاتا نيز اعلام كرده است كه يك دوره دوماهه جمعآوري امضا در اين
شهرستان كه ميزبان نيروگاه كاشيوازاكي كاريوا است روز شنبه آغاز ميشود.