حکم فرماندهی شهید چمران به سید حسن

مهر، مهدی چمران عصر امروز در همایش بزرگ تقدیر از اساتید بسیجی  که در مرکز همایش های صدا و سیما در حال برگزاری است با اشاره به زندگی شهید چمران گفت: مصطفی چمران در سال 1311 در محلات جنوبی تهران متولد شد و خانه پدریمان در جنوب تهران هم اکنون به نام موزه شهید چمران نامگذاری شده است.

وی با بیان اینکه شهید چمران بعد از راهیابی به دانشکده فنی دانشگاه تهران تحصیل در رشته الکترومکانیک را آغاز کرد گفت: وی به حدی در تحصیل موفق بود که یکی از اساتید او نمره 22 به وی داده بود.

رئیس شورای شهر تهران با اشاره به سفر شهید چمران به آمریکا برای تحصیل گفت: این شهید بزرگوار در آنجا شاخه های تخصصی الکترونیکی و همچنین فیزیک پلاسما و هسته ای را یاد گرفت و توانست با نبوغ خود در این عرصه ها تحولی را در آمریکا بوجود آورد که تا سالها تحقیقات او به عنوان مرجع استفاده می شد.

چمران با تاکید بر اینکه مبارزات شهید در آمریکا موجب شد تا وی توسط رژیم پهلوی بورسیه تحصیلی اش قطع شود گفت: وی مبارزات سیاسی و تبلیغات گسترده مذهبی را در آمریکا ادامه داد تا هنگامی که دیگر فضا به گونه ای شده بود که به قول خودش فضای آمریکا برای او تنگ شده بود.

چمران به اشاره به سفر دکتر مصطفی چمران به لبنان گفت: وی بعد از خروج از آمریکا به لبنان و مرزهای جنوبی این کشور رفت و تنها آرزویش شهادت در راه آزادی قدس بود لذا در این کشور برای تربیت رزمندگان بزرگ مدیریت مدرسه صنعتی را بر عهده گرفت.

رئیس شورای عالی استانها با بیان اینکه شهید چمران برای همه روستاهای جنوب لبنان فرمانده انتخاب می کرد گفت: این شهید حتی حکم فرماندهی روستایی به نام " بازوریه" در لبنان را به سید حسن نصرالله داده بود که در آن زمان روحانی جوانی بود.

وی همچنین به سفر شهید چمران به ایران در هنگام وقوع انقلاب اسلامی اشاره کرد و گفت: شهید چمران در همان ایام به دیدار امام رفته بود و ایشان به شهید چمران گفته بود در ایران بمان و اگر انقلاب اسلامی به جایی برسد مسئله لبنان هم درست خواهد شد لذا وی در ایران ماند و آموزش نیروهای سپاه پاسداران را به عهده گرفت و بعدها هم به سمت هایی مانند معاون نخست وزیری و وزارت دفاع رسید.

رئیس شورای شهر تهران با اشاره به اینکه در آن ایام بسیاری از نیروهای لبنانی به شهید چمران می گفتند که آسیب به انقلاب اسلامی آسیب به کل جهان اسلام است گفت: معتقدم مشکلات درونی و اختلافات می تواند باعث ناامیدی مردم منطقه شود و نیروهای خودی نباید وقت خود را به اصطکاک درونی صرف کنند.