آزمایش ناسا در خصوص یک زیست‌گاه چند منظوره

بولتن نيوز: با وجود اینکه ناسا چند وقتی‌ست برنامه‌هایش را در خصوص "سفرهای فضایی با سرنشین" متوقف کرده است، اما همچنان به برخی از تحقیقاتش در مورد "روش‌های سهولت اقامت فضانوردان در مأموریت‌های بلند مدت" ادامه می‌دهد.

این سازمان اخیراً در "صحرای آریزونا"، نمونه‌ی اولیه‌ی محل سکونت فضانوردان در شرایطی مشابه کره‌ی مریخ را طی آزمایشی به اتمام رسانده است. ممکن است این نمونه‌ی اولیه در حدود یک دهه در فضا آزمایش شود و احتمالاً روزی می‌رسد که به عنوان محل اسقرار فضانوردان در کره‌ی ماه یا مریخ تبدیل شود. آزمایش‌هایی که در ماه گذشته کامل شده شامل "ارسال فضانوردان برای استقرار در یک شبانه‌روز" و "راه‌اندازی شبیه‌ساز محیط کار" بود که تنها در یک روز انجام شد.

نمونه‌ی اولیه‌ی این زیست‌گاه‌ در واقع یک استوانه‌ با پوسته‌ای محکم است که شامل چهار اتاق و دو پوسته‌ی خارجی برای کاهش گرد و خاک بوده و در بخشی دیگر، یک قسمت قابل ارتجاع وجود دارد که برای خواب و استراحت است. (منظور از قابل ارتجاع این است که هر وقت نیازی به این اتاق‌های خواب نداریم، آنها را تا حد امکان کوچک می‌کنیم) طراحی این قسمت یا اتاق قابل ارتجاع، بخشی از یک مسابقه‌ی دانشگاهی بود که "XHAB" نامیده می‌شد.

پژوهشگران ناسا اعلام کرده‌اند که طراحی نهایی این اتاق به شکلی‌ست که کاملاً قابل ارتجاع بوده و در سطح بیرونی‌اش، از یک پوسته‌ی کوچک ضخیم برخوردار است. این پوسته باعث می‌شود تا تشعشعات خطرناک موجود در فضا به چیزهای دیگری غیر از این زیست‌‌گاه فضایی انتقال پیدا کند و به خوبی از آن در برابر این تشعشعات محافظت می‌نماید.

محل سکونتی که قابلیت ارتجاع داشته باشد، ایده‌‌ی معروفی‌ست که از سال 1970 میلادی وجود داشته اما پروژه‌ی مذکور، پیشرفته‌ترین نمونه‌ی عملی این ایده است که تا این تاریخ تولید شده. نمونه‌ی پیش‌رو در نوع خودش از ویژگی‌های بارزی برخوردار است زیرا با وجود اینکه از مواد خام زیادی در ساختش استفاده شده اما هزینه‌ی تمام شده‌اش پایین است.

تیم پژوهشی‌ای که در ساخت این زیست‌گاه همکاری می‌کنند، آزمایش دیگری در این خصوص انجام داده است و آن، آزمایش نمونه‌ی اولیه‌ی رباتی‌ست که می‌تواند سطح مریخ را بررسی کرده و در حین انجام این کار، توسط یک فضانورد از درون این زیست‌گاه کنترل شود.

به گزارش "تكنولوژي ريوييو"، کریس کندی، مسئول این پروژه می‌گوید: «فعالیت‌هایی که این ربات در هنگام بررسی‌هایش انجام می‌دهد، با یک تأخیر پنجاه ثانیه‌ای در روی زمین قابل رویت است.» گفتنی‌ست نتایج بدست آمده از این آزمایش‌ها این هفته در کنفرانس (AIAA) ارائه شده است.

این زیست‌گاه چند منظوره از سنسورهایی بهره‌ می‌برد که نیاز برای استفاده از بررسی‌ فضانوردان و گروه‌های کنترل را کم می‌کند. در ضمن، کنترل وسایل الکترونیکی با آیفون و آیپد در این زیست‌گاه فضایی، این اجازه را به فضانوردان می‌دهد تا درجه‌ی هوا و میزان نور را تنظیم کنند.

دنیل لستر، ستاره‌شناس دانشگاه تگزاس می‌گوید: زیست‌گاهی که توسط ناسا آزمایش شده است می‌تواند به مکانی برای نگه‌داری تلسکوپ‌های فضایی و یا بازسازی فضاپیماهایی که به مکان‌هایی دورتر از ماه، مانند مریخ سفر می‌کنند، تبدیل شود.