
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
و در آن سال ها با داغ شدن موضوع اعمال نظارت بر
نمایندگان، این بحث جدیتر پیگیری شد و وکلای ملت در بهارستان واکنشهای
متفاوتی نسبت به این طرح نشان دادند و طرح مذکور را به طرحی جنجالی تبدیل نمود.
طرح جنجالی نظارت نمایندگان بر خودشان که به یکی از مطالبات مردم از این نهاد نظارتی تبدیل شده بود بارها به بهانههای مختلف از دستور کار صحن علنی مجلس خارج شد، و سرانجام نزدیک به یکسال پس از تصریح رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر لزوم وجود نظارت بر نمایندگان مجلس، اردیبهشت سال 90 به صحن علنی مجلس راه یافت با آرایی نه چندان قوی تصویب شد.
علی مطهری به عنوان یکی از مخالفین این طرح در همان روز از پشت تریبون مجلس به بیان دلایلی در خصوص مخالفتش پرداخت. وی که در سخنانش متضمن تحریف بخشهایی از سخنان رهبر معظم انقلاب پیرامون موضوع نظارت بر نمایندگان شده بود، در موضعی کاملا مخالف با فرمایش رهبر معظم انقلاب در این زمینه، طرح نظارت بر نمایندگان را سند بندگی و رقیت خواند.
به هر صورت طرح "نظارت مجلس بر رفتار نمایندگان” به تصویب نهایی مجلس شورای اسلامی رسید و برای اجرا به رئیس جمهور ابلاغ شد اما همچنان خلأ موارد نظارتی متقنتری برای نمایندگان وجود دارد که سبب اختلال در وظایف نمایندگی آنها می شود.