جهادگران دعوت رهبر را لبيك گفته‌اند

روزنامه جوان: مظلوم بود و آرام و نگاهي به وسعت محروميت كه دل هر بيننده‌اي را به آتش مي‌كشيد، فارغ از بازي‌هاي كودكان ما نه پلي‌استيشني داشت كه به جنگ دزدان برود، نه توپي كه فوتبال بازي كند و نه حتي تلويزيوني كه با برنامه‌هاي خاله شادونه سرگرم شود!

حداقل‌هاي زندگي بهروز فقر و نداري و تهيدستي بود كه شادي كودكانه‌اش را به يغما برده بود.

نمي‌دانم نهادهاي مسئول تا حال كوچه فكرشان به مناطق محروم هم افتاده است؟!! كه مسلما اگر افتاده بود شايد امروز بعد از ۳۳ سال پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي مناطقي از جنس فولادين فقر كه دلتان را بلرزاند و اشك‌تان را جاري كند در كشور وجود نداشت؛ براستي وزراي ما، نماينده مجلس ما، فرمانداران ما چقدر مسئولند؟!!

آيا رسيدگي‌شان به مردم در حد مناطقي كه از آن راي آورده‌اند كفايت مي‌كند يا بايد چشم بصيرت بگشايند و دورافتاده‌ترين نقاط كشور را فارغ از هر نوع دين و آييني رصد كنند؟!!

به ياد جمله زيباي امام خامنه‌اي مي‌افتم، آنگاه كه فرمود: «با نزدیک شدن به مردم، با نشستن در محیط خانه و کپر و چادرشان، نسبت به مشکلات آنها آشنا شوید. هرکس این مشکلات را لمس کند انگیزه‌های تمام ناشدنی برای کار و تلاش پیدا خواهد کرد».

جهادي‌بودن مگر به جز اين است كه دعوت رهبرت را لبيك مي‌گويي و در ركاب عشق پا در ميدان كار و جهاد و معنويت مي‌گذاري، مگر نه اين است كه وقتي با سرود حزن‌آلود مناطق محروم همنوا مي‌شوي، روح گمشده‌ات به وسعت هفت آسمان صيقل داده مي‌شود و تو نيز همرديف كاروانيان تمام دغدغه‌ات كمك به هموطنانت مي‌شود.

مگر نه اين است كه در سفرهاي جهادي « إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ » معنا مي‌شود و سخن پيامبرت را كه فرمود: "اگر مى‏خواهيد خدا به شما كمك كند شما هم كمك مردم باشيد" را ادا مي‌كني.

مگر نه اين است كه وقتي جهادي مي‌شوي، عظمت نگاه خداوند را بر سيطره وجودت بيشتر از گذشته احساس مي‌كني و تمام هم و غمت آوردن شكوفه لبخند بر لب‌هاي كودكان معصوم سرزمينت است.

آري! اگر هنوز فرصت جهادي‌بودن پيدا نكرده‌اي و مشتاقي تا طعم شيرين اخلاص، ايثار و از خودگذشتگي را بر وجود بي‌بديلت بچشاني، پس با جهادگران هم‌قسم شو تا خداوند تو را در زمره احسان‌كنندگان قرار دهد.