به گزارش خبرگزاری فارس از قم، چهل و دو سال از شهادت بزرگمرد انقلابی و یار امام راحل حضرت آیتالله سعیدی در زندان مخوف رژیم پهلوی میگذرد.
در مراسمی که به همت بنیاد شهید و امور ایثارگران قم برپا شد، مردم متدین و انقلابی قم، عصر جمعه با حضور در مزار این شهید بزرگ در وادی السلام قم، یاد وی را زنده نگه داشته و با آرمانهای شهدای انقلاب اسلامی و امام راحل تجدید پیمان کردند.
آیتالله سید محمدرضا سعیدی سال 1308 هجری شمسی در نوغان مشهد دیده به جهان گشود.
وی که از ابتدا به امور مذهبی و ستیز با ظلم علاقه مند بود، پس از آموختن مقدمات علوم ادبی و عربی، نزد بزرگانی همچون ادیب نیشابوری، شیخ هاشم و شیخ مجتبی قزوینی به فراگیری منطق و اصول پرداخت.
آیتالله سعیدی پس از آن که مقدمات و سطح را در مشهد گذراند، رهسپار حوزه علمیه قم شد و در درس خارج آیتالله بروجردی شرکت کرد.
بعد از مدتی سعیدی بتدریج در مکتب امام خمینی پرورش ویژه یافت و از نظر علمی، اخلاقی، دینی و از نظر احساس تکلیف نسبت به سرنوشت اسلام و مردم و میهن اسلامی، شخصیت ویژهای پیدا کرد.
بعد از تبعید امام خمینی، شهید سعیدی مخفیانه به عراق رفت و در آنجا نیز با سخنرانیهای خود به تشریح اهداف قیام امام خمینی پرداخت.
پس از مدتی اقامت در عراق، شهید سعیدی احساس کرد لازم است به ایران بازگردد و درباره قیام امام خمینی به روشنگری بپردازد.
آیتالله سعیدی چراغ مبارزه در مسجد امام موسی بن جعفر (ع) را با زحمات زیادی چندین سال روشن نگه داشت.
گرچه ساواک در این مدت به طور مرتب به آزار و اذیت آیتالله سعیدی میپرداخت، ولی وی به هر نحوی که ممکن بود این کانون را حفظ کرد و از مردم نیز به طور مداوم درخواست میکرد که دست از مقاومت بر ندارند.
سال 1349 ه.ش، سال هجوم سرمایه داران آمریکایی به سوی ایران بود. آنها میخواستند آخرین رمق اقتصادی ایران را نیز از بین ببرند و در کنار غارت خزاین و داراییهای ایران، فرهنگ اسلامی و بومی ایران را نیز غارت کنند.
سعیدی با درک این موقعیت حساس، به پا خاست و شجاعانه اعلامیهای در این زمینه صادر کرد. اعلامیه و نامه آیتالله سعیدی در سکوت مرگبار آن زمان، چنان شوری در جامعه ایجاد کرد که از زمان تبعید امام خمینی (ره) سابقه نداشت.
اعلامیه آیتالله سعیدی چنان وحشتی در میان سران رژیم شاه افکند که فوراً دستور دستگیری آن عالم مبارز را صادر کردند.
بدین ترتیب، آیتالله سعیدی روز 11 خرداد 1349 به زندان انتقال یافت و در 20 خرداد به طرز بسیار وحشیانهای در تاریک خانه زندان به شهادت رسید.