بدحجابي، يكي از ناهنجاري هاي
اجتماعي است كه خصوصا با نزديك شدن به فصل گرما بيشتر به يك مسئله تبديل
مي شود. در اينكه اصل رعايت پوشش و حجاب براي زن و مرد يك حكم الهي و قرآني
است و نه يك امر سليقه اي هيچ شكي نيست. در اين اصل هم كه در يك كشور
اسلامي كه قانون اساسي آن مبتني بر قرآن است و اكثريت جامعه را انسان هاي
معتقد و پايبند به شريعت و احكام اسلامي تشكيل مي دهند و بنابراين حجاب
بايد در محيط هاي عمومي از سوي همه رعايت شود ترديدي وجود ندارد. در عصر
حضرت رسول اكرم(ص) هم با وجودي كه حجاب در مسلك و آيين ساير اديان اجباري
نبود وليكن پيروان آن اديان تا زماني كه در قلمرو حاكميت اسلام حضور
داشتند، بايد قوانين را رعايت مي كردند. به همين دليل هم امروز در اصل
رعايت پوشش اسلامي حتي براي افراد غير مسلمان و اقليت هاي مذهبي نيز در
كشورمان هيچ شكي باقي نمي ماند. حتي اگر همه اين موارد را ناديده بگيريم
احترام به قانون وظيفه هر شهروندي است كه مي بايستي رعايت شود و مصداق بارز
آن رعايت قانون حجاب است.
اينكه چرا طي سال هاي اخير اين روند در كشور
ما جاري شد بحث ديگري است كه نياز به آسيب شناسي هاي خاص خود را دارد. ولي
اينكه چه بايد كرد وظيفه همه انسان هاي دغدغه مند و دلسوز و پايبند به دين
است. رسانه ملي هم كه در قبال بسياري از پديده ها بخصوص پديده هاي سياسي و
اجتماعي و فرهنگي از پتانسيل هاي بالايي براي تاثيرگذاري برخوردار است مي
بايستي در اين حوزه به طور جدي تر از گذشته وارد عرصه شود و نقش ايفا
نمايد.
صداوسيما از چند زاويه مي تواند حائز جايگاه و نقش مهمي باشد.
اولا اينكه در مقام آسيب شناسي جدي در اين حوزه گام بردارد.و بخصوص در
برنامه هاي خانواده محور كه اخيرا هم از نظر كيفي و هم كمي از سطح قابل
قبولي برخوردار شده است. آسيب شناسي مي تواند مبناي چاره انديشي مسئولين
فرهنگي و نيز خانواده ها و حتي خود رسانه ملي قرار بگيرد.
نقش ديگري كه
اين رسانه مي تواند ايفا كند ترويج و اشاعه و فرهنگ سازي براي مقوله مهم
امر به معروف و نهي از منكر است. چرا كه در قبال پديده بدحجابي بيش از هر
نهاد يا ارگان حكومتي اين خود مردم هستند كه مي توانند موثر واقع شوند و
البته مسئوليت دارند. تا زماني كه در قبال اين مسائل از سوي مردم هيچ عكس
العملي بروز نيابد محال است با ديگر اقدامات اتفاق خاصي رخ دهد. بنابراين
جا انداختن و متذكر شدن فرهنگ امر به معروف ونهي از منكر و نيز راه هاي
موثر و شيوه هاي صحيح و اصولي اين جزء از فروع دين يكي از رسالت هاي سيما
تلقي مي شود.
راه اندازي كرسي هاي آزاد انديشي و برنامه هاي مستند و يا
مناظره
مانند و به طور كلي تهيه برنامه هاي آزاد براي بحث و تبادل نظر در
پيرامون اين موضوع مي تواند به درك بهتر و عميق تر ابعاد اين پديده براي
جوانان بينجامد. چرا كه دليل بسياري از اين هنجارشكني هاي اجتماعي عناد يا
مخالفت و لجبازي نيست بلكه يك تصور و يا باور غلط اجتماعي و يا حتي ديني
است. و از آنجايي كه بسياري از افراد مبتلا به اين ناهنجاري اجتماعي ممكن
است به دلايل مختلف ارتباط صحيح و سازنده اي با آنها صورت نگرفته باشد و در
نتيجه امكاني براي انتقال مفاهيم و فلسفه ها و ارزش هاي صحيح عقلي و ديني
حجاب اسلامي و پوشش مناسب به ايشان مهيا نشده باشد فراهم آوردن اين ويژه
برنامه ها مي تواند راهي براي ارتباط سازنده تر و تعامل منطقي تر با آنان
محسوب شود.
اقدام ديگري كه رسانه ملي بايد انجام دهد توجه به پوشش
مجريان، بازيگران و كليه افرادي است كه از تلويزيون به مردم نشان داده مي
شوند و به نوعي الگوسازي مي شوند. همچنين معرفي
تهيه كنندگان و طراحان
نمونه مدل هاي لباس اسلامي و يا لباس هاي متناسب با شان يك بانوي شيعه و
مسلمان از ديگر پيشنهاداتي است كه مي توان براي اين موضوع ارائه كرد.
آنچه
در بالا ذكر شد تنها بخشي از رسالت ها و وظايف بي شماري است كه رسانه ملي
در قبال موضوع حجاب و هنجارسازي اجتماعي بر دوش دارد. ورود نخبگان رسانه اي
و اهالي انديشه به چگونگي تحكيم فرهنگ عفاف و حجاب از سوي صداوسيما يكي از
الزامات فرهنگي امروز جامعه ماست.
کیهان/ محمد جواد جعفريان