رييس سابق فدراسيون فوتبال با انتقاد شديد از آنچه اين روزها در فوتبال باشگاهي ايران ميگذرد، گفت: آيا كسي نيست كه جلوي ريخت و پاشهاي مديران دولتي را در فوتبال بگيرد؟ با اين شرايط فوتبال ما به كجا ميرسد؟
محمد دادگان در گفتوگو با خبرنگار ورزشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره فصل نقل و انتقالات ليگ ايران و اخباري كه درباره رقمهاي پيشنهادي باشگاههاي دولتي به بازيكنان و مربيان مطرح ميشود، گفت: فوتبال ايران به كدام سمت ميرود؟ مديراني كه در باشگاههاي دولتي هستند براي فوتبال ايران كار ميكنند و يا براي بقاي خودشان؟ چرا وزير ورزش و رييس فدراسيون و نمايندگان مجلس و دولت برابر اين ريخت و پاشها و ولخرجيها سكوت كردهاند. پولي كه در فوتبال خرج ميشود براي مردم است؛ مردمي كه در اين وضعيت اقتصادي از چنين ريخت و پاشهايي دلشان به درد آمده است.
وي افزود: ميخواهم بپرسم خروجي اين هزينهها چه بوده است، فوتبال ايران توانسته كدام پديده را رو كند؟ پولي كه مربيان طلب ميكنند، اين روزها به 700 ـ 800 ميليون تومان رسيده و بازيكنان پيشنهاد يك ميلياردي دريافت كردهاند. ميخواهم بپرسم آيا اين مدير براي بقاي فوتبال و باشگاهش اين خرجها را ميكند و يا چون ميخواهد بماند از جيب مردم ولخرجي ميكند؟ اگر براي باشگاه و فوتبال اين كارها را ميكند، چرا يك تيم پايه درست و حسابي درست نميكند؟
دادگان افزود: واقعا دل مردم به درد آمده كه هر ساله پول اين ملت با سهل انگاري مسئولان به هدر ميرود، آن هم در شرايطي كه خروجياش هيچ بوده است. مطمئن باشيد اگر يك مدير قرار بود 10 هزار تومان از جيب خودش براي فوتبال خرج كند، هيچ گاه چنين كاري را انجام نميداد. متاسفانه ميبينيم كه اين مديران دولتي مدام به بازيكنان و مربيان وعده ميدهند كه از نهادهاي دولتي پول به باشگاه تزريق ميكنند.
دادگان درباره قانون سقف قرارداد هم گفت: آنهايي كه درباره سقف قرارداد در سال گذشته و سالهاي گذشته صحبت كردهاند، دروغ گفتهاند. خود آن مسئولان هم مي دانند كه قانونشان اجرا نشد و شايد بتوان گفت تنها به اندازه انگشتان يك دست بودند كساني كه قانون سقف قرارداد را رعايت كردند، اما متاسفانه در جامعه طوري القا كردند كه گويي همه تيمها زير سقف قرارداد به بازيكنان و مربيان پول دادهاند. من ميخواهم بپرسم كه اين فوتبال افسارگسيخته را سال آينده چه كسي ميتواند مهار كند. چه كسي ميتواند با اين شرايطي كه به وجود آمده است و با اين پولهايي كه داده شده فوتبال را مديريت كند. وقتي يك مربي براي 10 ماه تا 700 ـ 800 ميليون تومان پول ميگيرد، با چه مقدار پول راضي ميشود كه به تيم ملي بيايد.
وي افزود: باشگاههاي سرشناس ما نظير پرسپوليس، استقلال و سپاهان پولهايشان را از كجا ميآورند؟ تنها رقابت آنها براي بقاي خودشان است و من متعجب از دولت و مجلسم كه چرا مقابل اين هزينهها سكوت كردهاند. ميخواهم بپرسم كه آيا اگر همين پول در كشورهاي ديگر داده ميشد، آيا باز هم بازيكناني نظير علي كريمي، ساموئل يا آندرانيك تيموريان حاضر ميشدند در ايران بازي كنند؟ حتما پولهاي زيادي به بازيكنان فوتبال در ايران داده ميشود كه حاضرند در فوتبال ايران بازي كنند.
دادگان به وضعيت ورزشكاران المپيكي اشاره كرد و به ايسنا گفت: ما از قهرمانان كشتي، وزنهبرداري و دووميداني در المپيك انتظار كسب مدال داريم اما در فاصله دو ماه تا آغاز اين بازيها گلايه اين ورزشكاران را ميشنويم كه هنوز به دنبال پاداشهاي خود هستند، آن هم در شرايطي كه بازيكنان فوتبال جلوي اين ورزشكاران و قهرمانان جهان سالي 700 تا 800 ميليون تومان پول ميگيرند. درد ورزش ما اين تبعيضهاست.
رييس سابق فدراسيون فوتبال در ادامه گفت و گو با ايسنا، درباره قانون منع حضور دروازهبانهاي خارجي، گفت: به نظرم آنهايي كه طرفدار حضور دروازهبانهاي خارجي هستند، خيلي به مسايل ملي توجهي ندارند. ميخواهم اين را بدانم وقتي كه يك مدير اصرار ميكند كه دروازهبان خارجي به فوتبال ايران بيايد، به خاطر بقاي خودش اين خواسته را دارد و يا واقعا به فكر فوتبال ايران است. مطمئن باشيد اين مديران تنها به فكر خودشان هستند. در غير اين صورت مگر ما ميتوانيم از دروازهبانهاي خارجي در تيم ملي استفاده كنيم.