يعني با وجود اتمام سريال مختارنامه كه با استقبال بسيار گسترده اي از سوي مردم مواجه شده است 2 يا 3 سال بايد... .
سرويس نقد رسانه 598 به نقل از آويني فيلم_ابوالقاسم رحيمي: از همان زمان كه در
آن سال هاي دور سريال امام علي(ع) توليد و پخش شد شايد همه مردم هم به خوبي
مي دانستند كه اين سريال به دليل جنبه مذهبي و اعتقادي اش به يكي از
ماندگارترين سريال ها تبديل خواهد شد. همچنين سريال اصحاب كهف كه همانند
سريال امام علي(ع) به دليل جنبه قرآني اش از پربيننده ترين سريال ها محسوب
مي شد و از محبوبيت بالايي نزد مردم برخوردار بود. سريال هاي «ولايت عشق»
كه داستان امام رضا(ع) را روايت مي كرد و نيز سريال هايي همچون «مريم
مقدس»،«حضرت يوسف»، «مختارنامه» و...
همگي از پر بيننده ترين برنامه هاي سيما محسوب مي شدند گواه اين ادعا هستند
كه مردم كشورمان تشنه اينچنين توليداتي هستند و به دليل باورهاي ديني و
مذهبي شان علاقه بسيار زيادي به سريال هاي ديني و مذهبي و حتي فيلم هاي
سينمايي دارند. هر چند به زعم بنده مردم كشورمان از تماشاي سريال بيش از
فيلم لذت مي برند و به پرداختن به جزئيات و نيز سريالي شدن داستان ها پاسخ
مثبت تري مي دهند ولي غرض اصلي توليد فيلم و سريال هاي ديني و مذهبي كه
ريشه هاي قرآني و تاريخي دارد، است.
از سوي ديگر به اين نكته هم بايد اشاره كرد كه يكي از رسالت هاي سيما اين
است كه در راستاي تعميق بينش سياسي و مذهبي مردم گام بردارد. قطعا ابزار
هنر و خصوصا فيلم و سريال كه از دامنه مخاطب بالايي برخوردار است يكي از
شيوه ها پرداختن به اين موضوع است. چه كسي مي تواند تاثير مختارنامه را در
عبرت آموزي و بصيرت افزايي و البته افزايش ارادت آنان به خاندان اهل بيت
وامام حسين(ع) انكار كند؟! يا تاثير فيلم حضرت يوسف(ع) را بر عموم جامعه
نسبت به برخي مكارم اخلاقي كه دنياي امروز بسيار مبتلا به آن است را چه كسي
مي تواند ناديده بگيرد؟!
و همچنين سريال اميرالمومنين(ع) كه آن هم كلاس درس ايمان و جهاد وبصيرت و
ولايتمداري بود؟! سواي اين كه هر كدام از آنها مروري بر تاريخ بودند و توده
هاي مردمي را كه شايد به دلايل مختلف با تاريخ آشنايي كافي نداشتند را با
بسياري از حوادث مهم و تاثيرگذار تاريخي كه ريشه بسياري از اعتقادات و پاسخ
بسيار محكمي به برخي شبهات بودند را توجيه و آشنا كرد.
اما استقبال خوب مردم از اين سريال ها نشان داد كه مسئولان امر مي بايستي
به فكر توليدات بيش تر و متنوع تر در اين عرصه باشند و از هزينه و سرمايه
گذاري در اين حوزه دريغ نورزند. چراكه وقتي هاليوود با فيلم و سريال هاي
خود به جنگ با عقايد مسلمانان و ايرانيان شيعه مي آيد و براي تاثير گذاشتن
بر مردم هزينه هاي چندصد ميلياردي هم مي كند مطمئنا صدا و سيماي ما هم با
عنايت به همين موضوع مي بايستي در راستاي تقابل با آن تلاش كند و يكي از
راه هاي آن توليدات ديني جذاب و قوي است.
هرچند مدتي پيش خبرهاي خوشي از روند توليد و ساخت فيلم حضرت موسي به
كارگرداني فرج الله سلحشور به گوش رسيد كه تجربه بسيار موفقي را در ساخت
سريال حضرت يوسف تجربه كرد و حال با كوله باري از تجربه و سابقه به سراغ
حضرت موسي رفته است. اما يك موضوعي كه مطرح است اينست كه چرا اين قدر فاصله
بين سريال هاي قرآني يا تاريخي-مذهبي مي افتد؟
يعني با وجود اتمام سريال مختارنامه كه با استقبال بسيار گسترده اي از سوي
مردم مواجه شده است 2 يا 3 سال بايد منتظر روي آنتن رفتن سريال بعدي كه
احتمالا حضرت موسي است رفت؟ آن هم در شرايطي كه سريال هاي ايراني نزد مردم
كشورهاي عربي و اسلامي آسيا و آفريقا و نيز ساير مسلمانان دنيا از مقبوليت
بسيار زيادي برخوردار شده اند و حتي به زعم برخي تاثير گذاري هاي اجتماعي و
سياسي بسيار زيادي هم در بين مردم داشته اند.
به طوري كه برخي كارشناسان معتقدند محتواي حكومتداري يوسف پيامبر و سپس
روحيه ظلم ستيزي و قيام خواهانه مختار نقش موثري در روند قيام ملت هاي عربي
داشته است و از همين رو بود كه برخي حكام عرب كه امروز يا نيستند يا پايه
هاي حكومت خود را سست و متزلزل مي بينند مجازات هاي سنگيني براي خريد و
فروش وحتي تماشاي آن سريال ها وضع مي كردند! و البته آن قدر از عمق تاثير
گذاري آن سريال ها به وحشت افتاده بودند كه سريعا دستور ساخت سريال هاي
مشابه با محتواي متفاوت و بر اساس منافع يا منابع تحريف شده و ناسالم خود
را دادند.