به نظر می‌رسد سرنوشت سیاستمداران اسرائیل و آلمان اینک به نحوی جدایی‌ناپذیر به یکدیگر مرتبط شده و اشتیاق و تعهد بیشتر برای گرم‌تر کردن روابط آلمان – اسرائیل عمدتا از محافل بالای آلمان ابراز می‌شود. از این رو سعی داریم که در چند گزارش به روابط اسرائیل و آلمان و همچنین به هم پیچیدگی روابط این دو کشور بپردازیم...
بولتن نیوز: به نظر می‌رسد سرنوشت اسرائیل و آلمان اینک به نحوی جدایی‌ناپذیر
به یکدیگر مرتبط بوده و اشتیاق و تعهد بیشتر برای گرم‌تر کردن روابط آلمان – اسرائیل
عمدتا از سوی مقامات رده بالای آلمان ابراز می‌شود و بر این اساس است که کشور آلمان یکی از مراکز
مهم مورد توجه یهودیان در اروپا است که به‌ویژه در چهارده سال گذشته به‌دلیل اتخاذ
سیاست‌های حمایتی از یهودیان مهاجر اروپای‌شرقی، به یکی از گزینه های اصلی برای مهاجرت
یهودیان تبدیل شده و این موضوع تحولاتی را در ترکیب جمعیتی یهودیان آلمان پدید آورده
است.
در سال ۱۹۵۱ بود که صدراعظم وقت آلمان، کونراد آدنائر، در سخنرانى خود در بونستاگا (پارلمان آلمان) از آمادگى دولت آلمان براى مذاکره با نمایندگان یهودیان و اسرائیل در مورد پرداخت غرامت به یهودیان زیان‌دیده در دوران جنگ جهانى دوم سخن گفت. سپس در سال ۱۹۵۲ موافقت‌نامه‌اى به امضاى دولت آلمان، رئیس کنگره جهانى یهود و وزیر امور خارجه اسرائیل رسید که براساس آن مقرر شد مبلغى به‌عنوان غرامت در اختیار بازماندگان هولوکاست مورد ادعاى یهودیان! قرار گیرد.
تصویب قانونى در بونستاگ مبنى بر غیرقانونى بودن و جرم شناخته شدن انکار هولوکاست از دیگر اقدامات دولت آلمان در حمایت از یهودیان بود. در سال ۱۹۹۰ نیز دولت آلمان با تصویب قانونى تسهیلاتى را براى مهاجرت یهودیان شوروى سابق و به‌طور کلى اروپاى شرقى فراهم کرد و از آن زمان بود که سیل مهاجرت یهودیان آغاز شد؛ به‌طور کلى در طى چهارده سالى که از تصویب این قانون مى‌گذرد ۷۰ هزار یهودى به آلمان مهاجرت، کرده‌اند. نکته جالب توجه این که یهودیان اروپاى شرقى تنها اقلیت قومى خارجى مى‌باشند که از این قانون برخوردار هستند. هرچند لازم به ذکر است دولت آلمان شرقى در دوران حیات خود یعنى از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۹۰ حمایتى از یهودیان به عمل نیاورد و ماجراى هولوکاست را دروغى بزرگ معرفى می‌کرد.
چنانکه ذکر شد جمعیت یهودیان آلمان در پایان جنگ جهانى دوم ۱۵ هزار نفر بود. این رقم تا سال ۱۹۹۰ به ۳۵ هزار نفر رسید و از این سال به بعد با فروپاشى دیوار برلین روند افزایش جمعیت یهودیان در آلمان سرعت گرفت و هم اکنون به صدهزار نفر رسیده است. بیشتر یهودیانی که از سال ۱۹۹۰ به آلمان مهاجرت کرده‌اند متعلق به اتحاد شوروى سابق می‌باشند. پس از اتحاد آلمان در سال ۱۹۹۰ قانونی در پارلمان آلمان به تصویب رسید که براساس آن تسهیلاتى براى مهاجرت یهودیان شوروى سابق به آلمان فراهم شد. از آن زمان تاکنون یهودیان بسیارى از شوروى سابق به آلمان مهاجرت کرده‌اند و ترکیب جمعیتى یهودیان این کشور را تغییر داده‌اند.
بنابراین در اثر موج مهاجرتی که از سال ۱۹۹۰ آغاز شده ترکیب جمعیتى یهودیان آلمان به کلى دگرگون شده است. افزایش جمعیت یهودیان آلمان از یک نظر مطلوب نظر محافل یهودى مى‌باشد زیرا هر چه این جامعه بزرگ‌تر باشد قدرت آن به‌عنوان یک گروه فشار براى پیشبرد مقاصد صهیونیستى در قلب اروپا بیشتر خواهد بود.
در هر شهرى که یهودیان ساکن هستند تشکلى به نام جامعه یهودیان آن شهر تأسیس شده است که ایجاد هماهنگى میان سازمان‌هاى مختلف یهودى در آن شهر را برعهده دارد. این تشکل همچنین نماینده سیاسى یهودیان آن شهر تلقى مى‌شود. مجموعا ۱۹ جامعه یهودى در آلمان وجود دارد.
جوامع مذکور، خود توسط یک سازمان سراسرى به نام «شوراى مرکزى یهودیان آلمان»
با یکدیگر هماهنگ مى‌شوند. شوراى مرکزى یهودیان آلمان نماینده رسمى یهودیان آلمان محسوب
می‌شود و وظیفه پیگیرى منافع سیاسى و اقتصادى یهودیان آلمان، ایجاد هماهنگی میان آنها
و اجراى سیاست‌هاى کلى در این کشور را برعهده دارد.
شوراى مرکزى یهودیان آلمان بزرگ‌ترین تشکل یهودیان آلمان محسوب می‌شود. علاوه بر این تشکل، سازمان‌هاى کوچک و بزرگ دیگرى نیز در این کشور وجود دارند که در زمینه‌هاى مختلف از جمله برپایى راهپیمایى در حمایت از رژیم اسرائیل و انجام فعالیت‌هاى آموزشى، فرهنگى و ورزشى فعالیت مى‌کنند!.
در بخش مطبوعات نیز هفته‌نامه‌اى به نام Allgemeine judisch در بن منتشر می‌شود که پرتیراژترین مجله یهودى در آلمان می‌باشد. همچنین هفته‌نامه‌اى به زبان آلمانى یدیش در مونیخ منتشر مى‌شود. در فرانکفورت نیز ماهنامه‌اى به نام Judische Germeinde منتشر مى‌شود. در برلین نیز ماهنامه Judische Korrespondenz به زبان‌هاى آلمانی و روسى منتشر مى‌گردد. به علاوه حدود ۳۰ موزه در آلمان وجود دارد که به‌طور کامل یا جزئى به تاریخ یهود اختصاص دارند. مهم‌ترین موزه‌هاى یهودى در فرانکفورت، کولوگنه و برلین واقع هستند.
از جمله دیگر موارد حمایت دولت آلمان از یهودیان مى‌توان به تصویب قانونی در سال ۲۰۰۳ اشاره کرد که براساس آن دولت آلمان موظف شد سالیانه ۳ میلیون یورو (۳/۵ میلیون دلار) به جامعه یهودیان در آلمان پرداخت کند. این مبلغ در اختیار شوراى مرکزى یهودیان آلمان قرار می‌گیرد تا صرف ارائه خدمات آموزشى و فرهنگى! به یهودیان این کشور و به‌ویژه یهودیان تازه‌وارد اروپای شرقی گردد. به علاوه در درون وزارت کشور آلمان دفتر ویژه‌اى تشکیل شده است که وظیفه آن کنترل فعالیت‌هاى آنتى‌سمیتیک « یهود ستیزی » در این کشور باشد.
در حال حاضر روابط دولت آلمان با رژیم اسرائیل در سطح خوبى قرار دارد و به نظر مى‌رسد دولت آلمان پس از انگلیس و ایتالیا سومین دولت حامی اسرائیل در میان قدرت ملى بزرگ اروپا می‌باشد.
سفرهاى متعدد مقامات اسرائیل به آلمان و بالعکس، انعقاد قراردادهای مهم نظامى و فروش تسلیحات پیشرفته آلمانى به اسرائیل (از جمله زیردریایى‌هاى اتمى که قرارداد آن اخیرا منعقد شده است) از جمله نشانه‌هاى روابط خوب آلمان با رژیم اسرائیل مى‌باشد. موشه کتساف در یکى از سفرهاى اخیر خود به آلمان چنین گفته است: «آلمان چندین دهه است که دوست نزدیک ما مى‌باشد. من از دولت آلمان به‌دلیل حمایت از اسرائیل و تلاش براى سرکوب فعالیت‌هاى آنتى‌سمیتیک تشکر مى‌کنم»!.
البته حمایت دولت آلمان از اسرائیل بى‌چون و چرا نیست!. به طور مثال در سال
۲۰۰۲ دولت اسرائیل درخواست خرید چند دستگاه تانک از آلمان را مطرح
کرد که دولت آلمان خواهان تضمین اسرائیل براى عدم به کارگیرى این تانک‌ها در سرکوب
فلسطینى‌ها شد. این قرارداد نهایتاً با سفر کتساف به آلمان منعقد شد و البته اسرائیل
چنین تضمینى نداد!.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
