
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش پایگاه خبری 598، "عصر ایران" نوشت: ترامپ با اعلام عمومی ارسال نامه به رهبری ایران، نامهاش را نابود کرد. نامهای که قبل از ارسال به تهران و رسیدن به دست آیتالله خامنهای، توسط نویسندهاش کشته شد. ترامپ، پیش از ارسال، موضوع را رسانهای کرد و با این اقدام، شانس موفقیت نامهاش را به حداقل کاهش داد.
به گفته یک مقام آمریکایی این نامه به سمت تهران ارسال نشده و به همین دلیل مقامات ایرانی در اینباره اظهار بیخبری کردند. این اقدام به معنی نابود کردن نامه است.
ترامپ برخلاف رؤسای سابق آمریکا، با چارچوب مناسب نامهنگاری با سران جهان از جمله رهبری ایران آشنا نیست. او با در پیش گرفتن شیوه نادرست، به نوعی خودزنی دست میزند، چرا که اقدامات خود را به شکست میکشاند.
درخواست مذاکره دارای چارچوبها و الزاماتی در محتوا و شیوه اجراست. اما ترامپ چیزی شبیه آنچه در مذاکرات سران آمریکا- کرهشمالی رخ داد را دوست دارد؛ در کنار هم ایستادند لبخند زدند و عکس یادگاری گرفتند.
از نظر مقامات عالی ایران، رسانهایشدن ارسال نامه از سوی ترامپ یعنی نویسنده نامه، خود اقدامی در راستای فشار بر طرف مقابل انجام میدهد.
قبل از این، ترامپ به هنگام امضای یادداشت فشار حداکثری، درخواست و پیشنهاد مذاکره به ایران را مطرح کرد. آیتالله خامنهای هم به صریحترین شکل ممکن، مذاکره را رد کردند و آن را «عاقلانه، هوشمندانه و شرافتمندانه» ندانستند.