نهی قرآنی رهبر انقلاب از دوستی پنهانی با دشمن؛ بررسی راهبردی خطرناک در مهار ایران

سرویس سیاسی پایگاه خبری 598 ؛ احسان صالحی – فعال رسانه، تحلیلگر مسائل بین‌الملل/ به اذعان تحلیلگران برجسته روابط خارجی آمریکا، از جمله ریچارد نفیو و ریچارد هاس در مقالات اخیر خود در فارن افرز، گزینه نظامی علیه ایران نه‌تنها برنامه هسته‌ای این کشور را متوقف نخواهد کرد، بلکه ممکن است ایران را به برداشتن گام نهایی در مسیر تولید سلاح هسته‌ای سوق دهد. از سوی دیگر، تحریم‌های اقتصادی نیز با وجود فشارهای شدید، نتوانسته‌اند برنامه‌های هسته‌ای، دفاعی و منطقه‌ای ایران را متوقف کنند.

با ناکارآمدی ابزارهای تهدید نظامی، تحریم اقتصادی و تحریک به اغتشاش، راهبرد جدید آمریکا متمرکز بر ترغیب ایران به پذیرش توافقی است که در ازای «تضمین بقا»، تهران را در سه حوزه اصلی قدرت یعنی هسته‌ای، دفاعی و منطقه‌ای مهار و تضعیف کند.

تحقق این هدف نیازمند بسترسازی گسترده در افکار عمومی و سیاست داخلی ایران است. ایجاد بن‌بست‌نمایی در داخل، هراس‌افکنی از آینده، تشدید فشارهای اقتصادی، دامن زدن به اختلافات داخلی و القای فوریت پذیرش مذاکره، از جمله ابزارهای جنگ روانی در این مسیر است. اما علاوه بر این اقدامات تبلیغاتی، آمریکا و متحدانش به دنبال مسیرهای پنهانی دیپلماتیک با ایران هستند که تحت عناوینی همچون «مسیر ۲» تعریف می‌شود.

ارتباطات غیررسمی و پنهانی تحت پوشش‌هایی همچون «شناخت متقابل» و «دیپلماسی موازی»، تلاشی برای کاهش حساسیت‌ها و ایجاد روزنه‌ای برای تأثیرگذاری در تصمیمات کلان کشور است. نمونه‌هایی نظیر خبر دیدار ایلان ماسک با نماینده ایران در سازمان ملل نیز در همین چارچوب قرار دارد و در راستای حساسیت‌زدایی از مذاکرات غیرعلنی انجام می‌شود.

در چنین شرایطی، تأکید رهبر معظم انقلاب بر نهی قرآنی از دوستی پنهانی با دشمن، هشداری دقیق و به‌موقع در برابر این راهبرد پیچیده است. تجربه تاریخی نشان داده است که دشمن در پسِ چنین ارتباطاتی، به‌دنبال نفوذ و تحمیل اراده خود بر سیاست‌های کلان کشورهاست. ازاین‌رو، هوشیاری در برابر این مسیرها و تأکید بر راهبردهای مستقل و مقتدرانه، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای حفظ منافع ملی ایران است.