به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598-رضا احمدزاده/ با مشخص شدن ترکیب دولت چهاردهم بسیاری از منتقدان و حتی اصلاح طلبان حامی دولت بنا به دلایل مختلف سیاسی و جناحی خود انگشت به دهان ماندند که این چگونه ترکیبی است که رئیس دولت برای خود تدارک دیده است:
1- البته در اینکه ایشان در چندین دوره مجلس حضور داشته و طبعا با شخصیت ها و تفکرات افراد مختلف سیاسی آشنایی کاملی دارد بنظر هیچ شکی وجود ندارد مگر اینکه بپذیریم ایشان در دوران نمایندگی خود به قول یکی از همکاران بهارستان نشین خود بیشتر در حال مطالعه و ورزش دورن سالنی مجلس بوده و آشنایی چندانی با سیاست و سیاستمداران ندارد.(1)
2- معرفی محمد جواد ظریف بعنوان رئیس شورای خودخوانده راهبری دولت چهاردهم را شاید بتوان نوعی ابتکار بی ضرر با نگاه وفاق ملی و وحدت همگانی در راستای دولت- ملت تفسیر کرد اما رئیس شورا و همچنین نفراتی که بعدها بعنوان کابینه چینش شدند نشان داد که حداقل خطر مقبولیت و در نهایت و اصرار دولتمردان بر ادامه این نوع گزینش ها خطر مشروعیت مردمی را نیز بخطر خواهد انداخت . جریان فتنه که کشور را تا سرحد سقوط نیز کشانید با عناصر پرده نشین و در محاق فراموشی و گوشه گیری افتاده است و تلاش می کند تا دوباره خود را هویت یابی کند.
3- تا اینجا امید ملت به مجلس بود که بعنوان فصل الخطاب ملت ایران برای همه جریانات فکری خواهد توانست پالایش اساسی را در این نوع چینش ها بعمل آورد لاکن در جریان رای اعتماد مجلس و ادبیاتی که از سوی رئیس دولت بکار برده شد و مجلس نیز رای اعتماد تقریبا صدرصدی به دولت داد. که رهبری معظم انقلاب نیز در سخنانی که در دیدار با دولت چهاردهم داشتند در بیان چگونگی مشورت رئیس جمهور با ایشان درباره کابینه گفتند: بنده تعدادی را که میشناختم و یا در مورد صلاحیت آنها از منابع مورد وثوق مطمئن شده بودم، تأیید و بر برخی اسامی تأکید کردم اما درباره تعداد بیشتری که نمیشناختم گفتم نظری ندارم که ایشان توانست مجلس را قانع کند و برای همه رای اعتماد بگیرد. در هر صورت رئیس دولت رای اعتماد دولتش را گرفت.
4- اما کار ظاهرا به اینجا ختم نمی شود که همان پرده نشینان تلاش دارند تا تمامی جایگاه های و مناصب وزارتی – معاونتی رئیس جمهور را مالخود کنند و علت این امر را نیز اینگونه به جامعه القا ء کرده اند که رئیس دولت پایگاه اجتماعی ضعیفی دارد در نتیجه انتصابات و قوه مجریه حق طبیعی آنان در پُر کردن مناصب دولتی است . این موضوع از چینش کابینه و رد شدن از کریدور مجلس به معاونان رئیس جمهور و دفترش و حتی خود رئیس جمهور هم کشیده شده است. که در آن می توان برخی افراد فاقد شایستگی های مورد نظر رهبری و ملت بزرگ ایران را دید. و در آخرین موارد دو موضوع جالب هم رخ داده است که حسن خطاب این نوشتار می تواند باشد:
الف: پیشنهاد تامل برانگیز و در حقیقت نظارت اصلاح طلبان بر کار و عملکرد رئیس دولت است . احمد خرم فعال شناخته شده اصلاح طلب می گوید: پیشنهاد من به ستاد آقای پزشکیان این است که کمیته پا برجا بماند و اعضای کمیته بر تصمیمات وزیر، نظرات کارشناسی و مدیریتی بدهند. هر ماه هم گزارشی از عملکرد وزارتخانه تهیه کنند و به رییسجمهور، معاون اول و وزیر ذیربطش بدهند. در عین حالی که چنین کاری منتقدانه است، موجب حمایت هم میشود(2). این پیشنهاد یعنی خنثی کردن کامل رئیس دولت و کنترل غیر مستقیم وی از طریق یک شورای خود خوانده راهبری که هیچ مبنای قانونی ندارد. رئیس دولت باید بر مبنای برنامه های قانونی کشور و وزیرانش مدیریت کشور را انجام دهد نه یک شورای بی هویت قانونی که فقط نظریه مشورتی داشته و می تواند آِینده سیاسی پزشکیان را بخطر اندازد.
ب : انتصاب الیاس حضرتی بعنوان رئیس شوری اطلاع رسانی است . الیاس حضرتی صاحب امتیاز روزنامه اعتماد و مدیر مسئول سابق روزنامه تعادل از جمله کسانی است که با داشتن رزومه دو توقیف و دو محکومیت های متنوع رسانه ای به این منصب مهم گمارده می شود .
مجموعا شاید ادامه این روند در عملکرد آینده دولت ما را نیز با آن نماینده مجلس صدر الاشاره همراه و همگام سازد.
منبع:
1- ابوالفضل ابوترابی نماینده نجف آباد در مجلس: آپارات/ فیلم .
2- پیشنهاد متفاوت وزیر دولت اصلاحات به مسعود پزشکیان/ خبر آنلاین/ کد خبر: 27215/ مورخه: 11 شهریور 1403