به گزارش
پایگاه خبری 598، روزنامه هم میهن که از نامزد اصلاحطلبان حمایت میکند، از قول سردبیر خود و درباره نقش سیاست خارجی در انتخابات نوشت: «این حوزه مهم و کلیدی است و بیش از آنکه نگران دولت سوم روحانی باشیم، کل کشور و نه فقط اصولگرایان باید نگران دولت دوم ترامپ باشند. دوستان برای زدن روحانی، ترامپ را تطهیر میکنند. رویکرد گفتمانی جریان اصلاحطلب مبتنی بر دموکراسی در خانه و تنشزدایی و صلح در جهان است. این مسئله را آقایان هاشمی، خاتمی، معین و حسن روحانی مورد تأکید قرار دادهاند و امروز پزشکیان هم همین را میگوید. مانیفست پزشکیان هم مبتنی بر رابطه متوازن در منطقه و با شرق و غرب است. توجه کنید که امروز چینیها میخواهند به آقای زاکانی اتوبوس بدهند آنهم با پول خودمان از ترس تحریمها زیر قرارداد زدند، مطلبی که در سرمقاله روزنامه همشهری در آن زمان بود. شما میگفتید، تحریمها ناشی از بیعرضگی روحانی است برای آوردن چند دستگاه اتوبوس از این میهراسید که آمریکا از موضوع مطلع نشود و مانع از کار شوند اگر نظام به این نتیجه رسیده باشد که با توجه به خطر خیلی شدید بازگشت ترامپ، فارغ از اینکه چه کسی وارد کاخ سفید شود، باید مذاکره کرد که شواهد هم حاکی از همین رویکرد است، باید بدانند که جلیلی نمیتواند چنین کاری کند. او در سال ۱۳۹۱ هم مانع از به نتیجه رسیدن مذاکرات عمان در همین حوزه شد. پزشکیان با در کنار داشتن ظریف میتواند این اقدام را انجام دهد اما جلیلی زمانی که دبیر شورایعالی امنیت ملی بود، کاری نکرد و تنها باعث شد که تعدادی قطعنامه علیه ما صادر شود.»
این اظهارات ادامه سخنان ظریف از زاویه مخالف است که در گفتوگوی تلویزیونی در کنار مسعود پزشکیان گفته بود: «بایدن وقتی آمد پیچ را شل کرد و باعث شد آقایان نفت بفروشند؛ بگذارید ترامپ بیاید تا ببینید».
بازی «از پیش باخته» افراطیون مدعی اصلاحات با کارت ترامپ و بایدن، در حالی است که روحانی 8-9 ماه با بایدن همدوره بود اما نتوانست مانند دولت شهید رئیسی، صادرات نفت را احیا کند و این افزایش در حالی اتفاق افتاد که دولت بایدن 600 تحریم دیگر بر 1700 تحریم انباشته شده در دوره روحانی افزوده بود.
ظریف و برخی عناصر همسو مانند روحانی در حالی دوباره پالس احتیاج به مذاکره با آمریکا را میفرستند که همین رویکرد التماسی در سال 1392 موجب نابودی قدرت چانه زنی، پیش از آغاز مذاکرات شد و توافق پر خسارت برجام را رقم زد. همان زمان (۱۹ مهر ۱۳۹۲) با اشاره به این ادبیات التماسی نوشت: «ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی میبیند. بر پایه این جمعبندی، صبوری خریدار، وضعیت فروشنده را دشوارتر و قیمت فروش را کمتر خواهد کرد. پیشنهاد سقف زمانی ۳ ماهه از سوی روحانی برای انجام معامله قطعی با غرب، نشانه وضعیت اضطراری او است که در ژنو در هیئت فروشنده ظاهر خواهد شد».
نکته بعدی این است که ترامپ -همان کسی که بهانه سوژهبرداری مبتذل ظریف و هم میهن و... شده، یک بار با زبان توهین و تحقیر واکنش نشان داده است. ترامپ پس از آن که مطمئن شد روحانی به فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا تضمین داده (که حتی در صورت خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریمها، یکتنه به اجرای تعهدات خود ادامه دهد) از توافق خارج شد و فشار را برای تسلیم ایران حداکثری کرد. در این میان روحانی که به اروپا چند روز و سپس چند هفته فرصت جبران داده بود، واکنش درخور را بیش از دو سال به تأخیر انداخت و در مذاکرات با تروئیکای اروپایی، با وعدههای مبتذلتر از برجام و در عین حال عملی نشده مانند راهاندازی کانال اس پی وی و اینستکس (مبادله محدود نفت در ازای غذا و دارو) تحقیر شد. دولت ترامپ پس از دیدن این همه انفعال، جرئت کرد که حتی شهید سلیمانی را هم ترور کند و با این همه دید که برخی دولتمردان ایرانی میگویند نباید جنایت آمریکا را تلافی کرد.
در چنین شرایطی، ترامپ توئیتی تحقیرآمیز زد که پاسخ امروز ظریف و نظائر اوست. ترامپ به بهانه مصاحبه پنجم بهمنماه 1398 ظریف با نشریه آلمانی اشپیگل، چنین وانمود کرد که ظریف خواستار مذاکره با آمریکا شده است. ترامپ آن روز در توئیتر نوشت: «وزیر امور خارجه ایران میگوید ایران خواستار مذاکره با ایالات متحده است اما میخواهد که تحریمها برداشته شود. نه، مرسی!»
شهریور 1399 (هشت ماه پس از این موضع توهینآمیز ترامپ) نشریه صدا
(به سردبیری سردبیر امروز هم میهن)، با اشاره به تصویر گفتوگوی تحقیرآمیز ترامپ با رئیسجمهور صربستان نوشت: «از نگاه منتقدان، عکسی که ترامپ از مذاکرهکننده می پسندد، این است: همچون برّهای در مذبح و بردهای در مسلخ. آيا اقداماتي از این جنس را بايد مايه شرمساري دانست؟ فرض كنيم سياستمدار صرب همچون متهمي در اتاق بازجويي و حتي يك برده در مقابل همتاي آمريكايي خود نشسته؛ اگر منافع صربستان چنين اقتضايي كند، بايد این اقدام را تمسخر كرد يا عقلانيتي سياسي
خواند؟»!
چهار سال پس از آن ادبیات حقارت بار، سردبیر روزنامه زنجیرهای هم میهن، منطق خودخواسته گدایی از ترامپ را به رویکرد آینده نظام نسبت میدهد و این در حالی است که نظام سالهاست از آن رویکرد التماسی غربگرایان نسبت به آمریکا و غرب عبور کرده است.
در این میان باید از آقای ظریف و تیم روزنامه هم میهن پرسید شما که آنگونه مورد تحقیر دولتهای اوباما و ترامپ و بایدن (و تروئیکای اروپایی) قرار گرفتید و همکاران شما گفتند حتی یک قطره نفت هم نمیتوانند بفروشند، چرا تحقیر خودتان را برای مردم و نظام فاکتور میکنید و میگویید صبر کنید تا ترامپ بیاید! ترامپ بیاید یا نیاند، شخص شما نشان دادهاید که به فلج روحی/ شخصیتی مبتلا هستید و نمیتوانید از عهده هماوردی با قدرتهای زورگو برآیید.