۶/۵ میلیون نفر در ۳ سال اخیر از فقر نجات یافتند

به گزارش خبرگزاری فارس؛ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در پاسخ به یکی از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری درباره افزایش نرخ فقر اعلام کرد: در قریب به سه سال منتهی به ۲۰۲۳ میلادی فقر کاهش یافت. در این مدت، نرخ فقر (مبتنی بر خط فقر شش دلار و 85 سنت) با هفت و چهار دهم واحد درصد کاهش، به ۲۱ و 9 دهم درصد رسید. این بدان معنا است که شش میلیون و 500 هزار نفر از جمعیت زیرخط فقر(مبتنی بر خط فقر سه دلار و 65 سنت، نرخ فقر با ۲.۲ درصد کاهش به سه و هشت دهم درصد رسید) کاسته شده است. 

در همین مدت خانوارهای چهار دهک پایین رشد مصرف بالاتری نسبت به شش دهک بالا تجربه کردند که این امر موجب کاهش نابرابری شد به طوری که ضریب جینی از ۳۵ و هشت دهم به 34 و هشت دهم درصد رسید. ضریب جینی در سال 1399 تقریبا 40 و در سال 1401 39 و چهار دهم درصد بود که اعداد فعلی، نشان از کاهش نابرابری‌ها دارد. ترکیبی از سیاست‌های افزایش دستمزد، افزایش درآمدهای ناشی از خوداشتغالی، افزایش یارانه نقدی، اعطای کالابرگ و ثبات قیمت نان و بنزین به رشد مصرف و کاهش فقر، کمک کرده است.

همچنین داود منظور؛ رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در صفحه شخصی خود در فضای مجازی با اشاره به پرداخت یارانه‌ها، نوشت: 32 هزار و 500 میلیارد تومان یارانه نقدی و کمک معیشتی در مرحله ۱۶۰ (خرداد ماه) پرداخت شد. 3600 میلیارد تومان برای خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره)، 2100 میلیارد تومان به خانوارهای تحت پوشش سازمان بهزیستی، ۱۱ هزار میلیارد تومان به ۱۰ میلیون خانوار دهک یک تا سه و ۱۵ هزار و 750 میلیارد تومان به 

۱۷ میلیون و 500 هزار خانوار دهک ۴ تا ۹ پرداخت شد.

 بدترین وضعیت نرخ بیکاری و اشتغال 

در دولت اصلاحات 

با این‌حال، نه تنها نرخ فقر و وضعیت معیشت مردم، که بسیاری دیگر از مؤلفه‌های اقتصادی کشور هم در دولت سیزدهم بهبود یافته است. به گزارش ایرنا، شاخص نرخ بیکاری در دولت سیزدهم به بهترین وضعیت خود در چند دهه اخیر رسیده است. این در حالی است که در دولت‌های گذشته، نرخ بالای بیکاری و ناتوانی از اشتغال‌آفرینی یکی از معضلات دولت‌ها محسوب می‌شد. این مسئله در دولت اصلاحات در اوج خود قرار داشت و تمرکز آن دولت بر شعارهای سیاسی و غفلت از توسعه اقتصادی کشور، سبب شد تا اشتغال جوانان به بحرانی برای کشور تبدیل شود.

در دوره اصلاحات، نرخ بیکاری کشور بالاترین سطح خود را تجربه کرد و حتی در دو سال متوالی (۱۳۷۹ و ۱۳۸۰) نرخ بیکاری از ۱۴ درصد هم بیشتر شد. در نهایت متوسط نرخ بیکاری در هشت سال دولت اصلاحات به 12 و هشت دهم درصد رسید که بدترین عملکرد در بین دولت‌های پس از دفاع مقدس محسوب می‌شود.

بهترین عملکرد در زمینه نرخ بیکاری را دولت شهید رئیسی داشت که توانست در سه سال عملکرد خود نرخ بیکاری را تک‌رقمی کند و متوسط ۸.۸ درصدی را به یادگار بگذارد. تداوم سه سال نرخ بیکاری تک‌رقمی در دولت سیزدهم نشان‌ می‌دهد اشتغال ایجادشده در این دوره، موقتی و گذرا نبوده و اشتغال پایدار ایجاد شده است.

علت موفقیت دولت سیزدهم در کاهش نرخ بیکاری، افزایش درآمد کشور با بالا رفتن تولید و صادرات نفتی و غیرنفتی، رونق و رشد اقتصادی در بخش کلان اقتصاد، احیای 9 هزار واحد اقتصادی، شروع به ساخت دو میلیون و 600 هزار مسکن ملی، وام‌های اشتغال و... بوده است.