به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، این روزها دوباره شاهد فعال شدن بیش از پیش تیم حسن روحانی و حامیان اصلاح طلبش در مناسبتهای مختلف هستیم البته در اینکه منتظر چنین روزهایی بودیم امر غریبی برایمان نبود، اما اینکه در لباس یک منتقد و ناجی، عملکردهای دولت سیزدهم را به نقد و نقادی بکشاند ما را انگشت به دهانمان کرد.
حسن روحانی در دیدارهای مختلف سیاسی خود در واژههایی مانند: جبهه اعتدال و اصلاح طلب و نظارت استصوابی، اصولگرایان معتدل و... مواضعی سرتاسر متناقض از خود نشان میدهد که از چنین سیاستمداری که در حساسترین مناصب حکومتی حضور داشته و از مواهب آن نیز بهرهها برده است واقعا جای تعجب دارد (به مواضع بیان شده در دیدار با تحریریه روزنامه اعتماد نگاه کنید) که مهمترین موضوعات بشرح ذیل مشخص شد:
۱- تفکیک کردن اعتدالیون از اصلاح طلبان با عنوان جبهه اصلاحات و جبهه اعتدالیون را باید بیشتر سوپاپ اطمینانی دانست که آقایان با نگرانی از وضعیت وخیم هویت و مقبولیت سیاسی خود انتخاب کرده اند تا در هر حالتی بتوانند بر موج آرای مردمی در بزنگاه انتخاباتی و سواری کنن.
۲- اصولگرایان معتدل هم بالاخره رونمایی شدند و معلوم شد که در میان برخی سیاسیون که هم ما و هم شما میشناسیمشان و سرنوشت مشابهی در آرای شورای نگهبان داشتند نیز طرف این اقایان و احتمالا در استراتژیهای سیاسی هماهنگ با هم عمل خواهند کرد و این نیست مگر اینکه باید اصولگرایان معتدل را بند بازان ماهری دانست که میخواهند در آرای هر دو جناح را داشته باشند و خود را که روزگاری در میان انتقلابیون سینه میردند سرمایه به زعم خویش را حفظ کنند.
۳- همراهی و دلجویی ایشان با اصلاح طلبان و اعتدالیون در نقد دولت سیزدهم را باید نوعی موج سواری سیاسی نشات گرفته از نگاهی دانست که به جایگاه خالی مانده سیاسی هاشمی دارند! برداشتی که نه ما ونه حتی اصلاح طلبان این باور و توانایی را در وی نمیبینند که او را فصل الخطلب استراتژیهای سیاسی خود قلمداد کنند.
نتیبجه اینکه این منتقد مدعی دهه ۹۰ به علت ناکارآمدیها و ترک فعلهای بیشمار دولت تدبیر و امید از رشد اقتصادی شده و میانگین رشد اقتصادی ۰.۶ درصد به ثبت رسید. جهشهای شدید نرخ ارز و تورمهای مستمر بالا و تحقق تورم ۶۰ درصدی، عدم تأمین واکسن در دوره کرونا، تشدید بیکاری در کشور، افت سرمایهگذاری خارجی، رشد فزاینده حجم نقدینگی و ثبت نرخ رشد نقدینگی ۴۰ درصدی، تورم عدم ساخت مسکن و جهشهای قیمتی بخش ساختمان و کاهش درآمد سرانه ایرانیان در این دوره زمانی تنها لیست کوتاهی از خسارتها و میراثی است که این روزها از آنها به عنوان هدایایی برای دولت سیزدهم یاد میکند باشد که تلاش میکند تا در جایگاه سیاسی هاشمی ضمن پوشاندن دولت خسارت بارش خود را فصل الخطاب سیاسی جریانات همسو القاء کند، که در سطور بالا اشاره شد که حتی یاران اصلاح طلبش هم باور ندارند، اما وی برای بازگشت دوباره به جهان سیاست به احتمال زیاد برای یارگیری سیاسی خود بدان نیاز مبرم داشته و این نقش را حتی در ابعاد نازلش ادامه خواهد داد.
رضا احمد زاده