از سفره های خالی سحر و افطار اهالی غزه تا آذین بندی مناطق ویران شده + تصاویر

به گزارش پایگاه خبری 598، بیش از ۵ ماه است که مردم غزه در آزمونی بزرگ و در خط مقدم امت اسلامی با بزرگترین و خطرناک ترین دشمن بشریت؛ رژیم غاصب صهیونیستی در مبارزه هستند. مردم غزه که سال ها است به جرم دفاع از سرزمین خود در محاصره شدید این رژیم جعلی به سر می‌برند با اتکا به یاری خداوند و اعتماد و حمایت از گروه‌های مقاومت و مبارزان فلسطینی با رژیم صهیونیستی مبارزه می کنند.

ماه مبارک رمضان از امروز دوشنبه برای فلسطینی‌ها آغاز شده است. المیادین در گزارشی به توصیف حال و هوای این روزهای مردم غزه پرداخته است:

بزرگترین نگرانی که محاصره شدگان غزه دارند این سوالی است که هر لحظه هزار بار تکرار می شود با چه چیزی افطار کنیم؟ و سحری برای نیرو گرفتن چه بخوریم؟

زمانی که در خیابان های ویران غزه راه می روی هر صحنه‌ای که با چشمانت مشاهده می‌کنی، صحنه‌هایی را به یادت می آورد که در حافظه‌ات ذخیره شدند و تداعی می کند که سال‌های گذشته در آستانه ماه مبارک رمضان وضعیت چگونه بود .

بیشتر کسانی که در سال‌های گذشته فرصت سفر و گشت و گذار بین پایتخت های عربی و اسلامی داشتند دائما درباره فضای زیبا و دلنشین ماه مبارک رمضان و ساکنان غزه اذعان کردند. درست است که ملاحظات مربوطه در مورد نزدیکی خانواده‌ها و همسایگان وجود دارد که هیچ مهاجر و گردشگری نمی‌تواند به آن دست یابد، با این حال، به طور عینی، و بدون کوچکترین درجه تعصب، غزه طعم و فضای خاص خود را دارد که به طبیعت مردمی که به دنبال هر فرصتی برای شادی هستند، ربطی ندارد، بلکه این طبیعت محصول سال‌ها محاصره طولانی و جنگ‌های پی در پی است.

مردم اینجا ذاتا ساده و متدین هستند و رابطه‌ای سرشار از عشق و علاقه‌ای خاص به خالق خود دارند و دارای حسن ظن بر پایه اینکه خداوند برای تمام اهالی غزه به خاطر هرآنچه تحمل کرده اند پاداش می‌دهد و انشاء الله آن ها را بدون حساب به بهشت وارد می‌کند.

اما شایان ذکر است که آیین‌های مادی که مردم غزه که با آن به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند معتبرو دارای اصالت نیستند: فانوس‌های رمضان، طناب‌های تزئینی رنگارنگ و آویزهای نورانی که خیابان‌ها را پر کرده است اینها همه جلوه هایی است که بیست سال پیش چندان گسترده نبود بلکه این‌ها آیینی است که در اثر رابطه با مردم مصر بر روی مردم غزه هم تاثیر گذاشته و مردم از آن خوششان آمده است. آن‌ها آن را از خیابان‌های همسایه بزرگ خود کپی کردند و به طور مثال زمانی که در بازار الزاویه یا خیابان عمر المختار در غزه قدم می‌زنی احساس می‌کنی که در خیابان‌های استان جیزه یا مرکز شهر قاهره قدم می‌زنید.

با این حال، حتی اگر ایده تزئین وارداتی است اما دارای ، رنگ فلسطینی است. هر تابلو یا فانوس عظیمی در وسط تقاطع‌ها یادآور کشور از دست رفته است و نویدبخش این امید است که مردم از تکرار هر سال این جمله خسته نمی شوند: رمضان آینده در صحن‌های الاقصی ان‌شاءالله.

راه رفتن در کوچه‌هایی که تا چشم کار می کند چیزی جز ویرانی دیده نمی‌شود بدون اینکه مسحور صدای مناجات نقشبندیه شوی، دشوار خواهد بود یا گشت و گذار در خیابان ها بی آنکه چشمانتان از تارهای تزیینی و یا انواع ترشیجات و نوشیدنی ها و شیرینی ها و سبزیجات قطایف که خیابان ها را شلوغ می کردند خیره شود ، دشوار است.

در بحبوحه این جنگ و با وجود شرایط سخت، مردم مراسم خود را در ضلع غربی بازار الصحابه در شمال شرقی شهر غزه فراموش نکردند ملاحظه می کنید که کسانی هستند که اصرار دارند تا نخی از شادی و نشاط ایجاد کنند، آنجا جوانان با دستانشان با رنگ روشن روی دیوار نوشته اند: ماه رمضان کریم با وجود جنگ و ویرانی مبارک باد و تعدادی طناب تزئینی آویزان کردند.

اما در مورد بازار شلوغ هزاران نفری، که سادگی و خالی بودن آن از اجناس بیانگر واقعیت سخت قحطی است: بدون پنیر، بدون خرما، بدون میوه های خشک، بدون انواع حبوبات، بدون آب میوه، بدون شیرینی کنجد، بدون عصاره میوه خرنوب شبیه عدس هیچ چیزی از کالاهایی که در چنین زمانی در آستانه ماه رمضان به طور فراوان در بازار وجود داشت دیگر دیده نمی شود. حقیقت این است که مردمی که در معرض قحطی هستند مواد اولیه غذایی مانند آرد، برنج، حبوبات و کنسروها را فراموش کردند: گویی روزه غیر از ماه رمضان بودند .

رمضان اهالی غزه زود شروع شد

حاج ابو محمد در گفتگو با میادین گفت؛ «رمضان ما زود شروع شد منظره بازارها، مردم غمگین که عزیزانشان را از دست دادند، خانواده‌هایی که سرپناه خود را از دست داده اند، خانواده هایی که بین شمال، مرکز و جنوب از هم جدا شدند، همه چیز گریان است، اما امید زیادی به خدا داریم.

بزرگترین نگرانی که محاصره شدگان غزه دارند این سوالی است که هر لحظه هزار بار تکرار می شود با چه چیزی افطار کنیم؟ و سحری برای نیرو داشتن چه بخوریم؟

مردم همه چیز خود را از دست دادند نان کمیاب است این را ابو محمد بعلوشه می‌گوید او یک کارمند دولتی است که دارای سمت معتبری در وزارت آموزش و پرورش است درباره حال و هوای رمضانی در غزه گفت: تمام پول خانه را جمع کردم تا برای ماه مبارک رمضان یک کیسه آرد بخرم سال گذشته متحیر بودیم از همه اجناس رنگارنگ بازار ماه رمضان چه بخریم، اما الان فقط برای افطار و سحری نان می خواهیم، نان با روغن و فلفل قرمز می‌خواهیم. اما نعمت و فضل الهی را داریم خدا را شکر. خدا برای هر چیزی اجری قرار داد و این ابتلای عظیم را به ما اختصاص داده است.