رمز ورود به بهشت چیست؟

سعادت و کرامت هر کسی وابسته به بندگی اوست نه نام و نشانش، بنابراین فقط مسلمان بودن و یا... سودی نخواهد داشت و صاحبش را به هیچ به کمالی نمی‎رساند، بلکه آنچه سود دهنده است عمل با اخلاص و تسلیم فرمان مولا شدن است و حتی این عنوان‎ها، بدون عمل و پیامبران نیز سوددهی ندارد تا چه رسد به پیروان ادعایی آنها و این است پیام روح‎افزای الهی در قرآن کریم که «اگر پیامبران نیز عمل نکرده و شرک بورزند، همه اعمالشان پوچ شده و اثری نخواهد داشت.» [1]

برای فهم بیشتر قرآن و رسیدن به روح پیام‎های آن، بایستی آیات قرآن را به هم پیوسته دید و شأن نزول، روایات اسلامی، شرایط دستور زبان عرب و... را در نظر گرفت تا همانند بعضی از سایت ها و رسانه ها پنداشته نشود که آیاتی از قرآن کریم با دیگر آیات آن در تضاد است .

بر اثر سطحی‎نگری و توجه نکردن به شرایط درک پیام‎های آیات قرآنی است که در این رسانه ها اشکال شده و می‎نویسد که قرآن از سویی می‎گوید: «کسانی که به پیامبر اسلام ایمان آورند و یهود و مسیحی و صائبی، هر کس که ایمان به خدا و روز رستاخیز داشته و کارهای پسندیده انجام دهد، نزد خدا پاداش داشته و هیچ گونه ترس و اندوهی برای آنها نیست.»[2]

ولی در تناقضی آشکار می‎گوید: مسیحیان گفتند: خداوند همان مسیح بن مریم است به یقین کافر شدند... خداوند بهشت را بر آنها حرام کرده است و جایگاهشان در دوزخ است و ستمکاران یار و یاوری ندارند.»[3] و یا می‎گوید: «و هر کس جز اسلام، آیینی برای خود انتخاب کند از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانکاران است.»[4]

اگر کسی بدون توجه به آیات قبل و بعد این آیات و نیز شأن نزول و روایات اسلامی، بخواهد این آیات را تفسیر کرده و پیامش را درک کند به این خطا دچار خواهد شد که بین اینها تناقض وجود دارد،‌ ولی با ژرف‎نگری این حقیقت شیرین بدست می‎آید که در بین این آیات نه تنها تناقض نیست بلکه به هم پیوسته و دارای پیامی بس والا و ارزشمند می‎باشند، آیاتی که مسیحیان و... را اهل پاداش الهی دانسته است، شرایطی را نیز در ضمن آیات و نیز از روایات اسلامی برای آن تعیین شده است از جمله:

1. در سوره بقره آیه 62، خود آیات، اهل پاداش بودن را منوط به ایمان به خدا و آخرت و عمل صالح کرده، اما در سوره مائده آیه 72 گفته:‌ مسیحیان حضرت عیسی را خدا می‎دانند و اگر مسیحیت بخواهد در آخرت رستگار شود اول بایستی از این باور انحرافی دست بردارد وگرنه آیه 62 سوره بقره شامل آنها نخواهد شد،‌ بلکه فقط مسیحیانی را می‎گوید که آن شرایط را داشته باشند و در تأیید این مطلب در سوره آل عمران آیه 86 می‎گوید: «چگونه خداوند جمعیتی را هدایت کند که بعد از ایمان و گواهی به حقانیت رسول و با آمدن نشانه‎های روشن برای آنها، کافر شدند»، این آیه در واقع تفسیر سوره آل عمران آیه 85 است که می‎گوید: «هر کس غیر از اسلام آیینی داشته باشد از او پذیرفته نمی‎شود» پس شرط اساسی برای وارد شدن به بهشت بر مسیحیان در صورتی است که حضرت عیسی را خدا ندانسته و پس از روشن شدن حقانیت پیامبر اسلام به او ایمان آورد و کافر نشوند.

2. آیات بیانگر اهل بهشت بودن مسیحیان در جایی است که اسلام به آنها ابلاغ نشده‎ باشد اما پس از ابلاغ اسلام و ثابت نمودن درستی آن، هر کس نپذیرد، از زیانکاران است نه اهل بهشت و این است که قرآن می‎گوید: ای پیامبر بگو این قرآن به من وحی شده تا شما و تمام کسانی که این قرآن به آنها ابلاغ شده بیم دهم.[5]

بنابراین اگر مسیحیت قبل از اینکه اسلام را به آنها کسی ابلاغ نکرده، در دین خودشان به سه اصل محوری ـ توحید، ‌معاد و عمل صالح بر پایه تفسیر انبیا ـ پایبند باشند اهل نجاتند وگرنه دچار عذاب الهی خواهند شد.[6]

3. در شأن نزول این آیات آمده است که مسلمانان این پرسش را مطرح می‎کردند حال که نجات فقط در اسلام است پس تکلیف پدران ما چه می‎شود؟

این آیات نازل شد که اگر پدران شما به خدا و قیامت ایمان داشته و عمل خوب انجام می‎دادند، اجرشان در نزد خدا محفوظ است، چنانچه سلمان فارسی از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ پرسید تکلیف اهل دینی که من از آنان بودم و قبل از بعثت شما از دنیا رفته‎اند و به خصوص آن راهبی که در انتظار آمدنت بود، چگونه است، این آیه نازل شد که آنها هیچ ترس و اندوهی ندارند اگر مؤمن به خدا و قیامت و دارای کارهای پسندیده باشند.[7]

4. اگر یهود و مسیحیان به محتوای کتاب خود به درستی عمل کنند به یقین بایستی اسلام را بپذیرند وگرنه به کتاب خود پشت پا زدند؛ چرا که در قرآن سوره بقره آیه 146 آمده است: «کسانی که کتاب آسمانی به آنان داده‎ایم، پیامبر اسلام را همچون فرزندان خود می‎شناسند، ولی جمعی از آنان حق را، دانسته پنهان می‎کنند.»

و در سوره مائده آیه 69 که گفته مسیحیان با عمل و مؤمن پاداش می‎برند در آیه قبلش شرایطی آورده: «ای اهل کتاب شما هیچ آیین صحیحی ندارید، مگر این که تورات و انجیل و آنچه در آنها نازل شده را برپا دارید و یکی از چیزهایی که بر مسیحیت نازل شده است، قبول کردن پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در هنگام بعثتش می‎باشد که در سوره صف آیه 6 می‎خوانیم: «به یاد آورید هنگامی را که عیسی بن مریم گفت: ای بنی اسرائیل: من فرستاده خدایم و تصدیق کننده تورات و بشارت دهنده به پیامبری که بعد از من می‎آید و نام او احمد(یکی از نام‎های معروف پیامبر اسلام) است، هنگامی که او با معجزات و دلایل روشن به سراغ آنها آمد، گفتند: این سحری آشکار است (در حالی که بایستی به پیامبر اسلام ایمان می‎آوردند)».

بنابراین اهل بهشت بودن مسیحیان قبل از اسلام قطعی است، ولی مسیحیان پس از اسلام به شرطی اهل بهشت خواهند شد که طبق بشارت حضرت عیسی، پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ را باور داشته و به دستوراتش عمل کنند و دست از انحرافات برداشته و به توحید خالص روی آورند.

پی نوشت ها :

[1]. انعام/ 88.

[2]. ر. ک: بقره / 62،‌مائده / 69.

[3]. مائده / 72.

[4]. آل عمران / 85.

[5]. انعام/ 19.

[6]. قریشی، ‌علی اکبر؛ احسن الحدیث، ج 1، ص 149.

[7]. طباطبایی،‌محمدحسین؛ المیزان، ترجمه: محمدباقر موسوی، ج 1، 294 و مکارم شیرازی، نمونه، ج 1، ص 284 و 287.

منبع :اندیشه قم