به گزارش سرویس سواد رسانه پایگاه خبری 598، کتاب «ارتباطشناسی» قصد دارد به موضوع ارتباطات انسانی (Human communication) بپردازد و در این راستا انواع ارتباطات انسان با انسان، حیوان و ماشین را مورد مطالعه قرار میدهد و بیش از همه، انواع ارتباطات انسان با انسان را اعم از کلامی و غیرکلامی بحث میکند و در نهایت یک مدل مناسب برای این ارتباط ارائه میکند.
این کتاب سعی دارد خود را از زیر هیپنوتیزم بتهای دانش غرب رها کند و اگر چه در کشور جهان سومی شرق قلم میزند، اما با تکیه بر میراث فرهنگی غنی و سادگی امکانات مورد نیاز برای تحقیق، درباره بسیاری از زمینههای این حوزه به آزمون بپردازد. شاید همین اصل باعث زنده ماندن کتاب در این تاریخ طولانی شده است. این کتاب غیر از کتابنامه، واژهنامه، موضوعنامه و نامنامه از 8 فصل تشکیل شده است.
[ارتباطشناسی عبارت است از مطالعة ماهیت جریان، فراگرد یا تراکنش نظامهای معنایی مرتبط با همة انواع ارتباطات، در کلیتی متشکل از زمان، فضا، منش و موقعیت.Watson, 1993: 41]
مهدی محسنیانراد (متولد 1324) جامعهشناس و استاد دانشگاه ایرانی است. او از نخستین گروه دانشجویان علوم ارتباطات در ایران و از شاگردان کاظم معتمدنژاد است. وی در سال ۱۳۵۰ مدرک لیسانس مطبوعات (روزنامه ـ رادیو و تلویزیون) و در ۱۳۵۶ کارشناسی ارشد در رشتۀ تحقیق در ارتباط جمعی و در ۱۳۶۹ دکتری جامعهشناسی خود را گرفت و در همان سال کتاب ارتباطشناسی او منتشر و سبب شد تا او را بهعنوان مبدع مدل ارتباطی منبع معنی بشناسند.
کتاب ارتباطشناسی را دکتر محسنیانراد با هدف موضوع ارتباطات انسانی نوشته است. او در این زمینه انواع ارتباطات انسان با انسان، حیوان و ماشین را مورد مطالعه قرار داده است و بیش از همه، در مورد انواع ارتباطات انسان با انسان اعم از کلامی و غیر کلامی بحث می کند و در نهایت یک مدل مناسب برای این ارتباط ارائه میدهد.
کتاب سه جلدی ایران در چهار کهکشان ارتباطی و کتاب هنجارها در سه کتاب مقدس از دیگر آثار محسنیانراد هستند.