زاویه حقارت/تعظیم عجیب تقی رحمانی

به گزارش پایگاه خبری 598، به نقل از «وطن امروز»، تغییر نقش بعضی چهره‌های ضدانقلاب از لیبرال به سلطنت‌طلب وارد مراحل طنز و شگفت‌آوری شده است. سال گذشته در جریان آشوب‌های خیابانی سال 1401 بسیاری از مدعیان طرفداری از لیبرالیسم نقش جدید خود را در پوشش سلطنت‌طلب پیدا کردند؛ نقشی که البته ما‌به‌ازای بیرونی داشت و قرار بود با قدیس‌سازی از فرزند شاه مخلوع ایران، طرفداری از سلطنت را به جای طرفداری از آزادی سیاسی به یک ارزش فراگیر تبدیل کند. در این بازی دیگر شعارهایی همچون تساهل، محدودیت قدرت و... تبدیل به ضدارزش‌هایی شده بودند که مانع برقراری سلطنت در ایران شده است. نقطه اوج این بازی به جایی ختم شد که یک ائتلاف با محوریت رضا پهلوی و حضور تعدادی از بازیگران، تجزیه‌طلبان و... شکل گرفت. هرچند این ائتلاف در صحنه عمل فاصله میان لایه‌های معترض جامعه با اپوزیسیون خارج کشور را افزایش داد و در نهایت جنگ قدرت بر سر پیروزی به دست نیامده، همین عناصر را روبه‌روی همدیگر قرار داد.

در این شرایط اما برخی چهره‌های ضدانقلاب با ماندگار شدن گریم سلطنت‌طلبی روی صورت‌شان به یک‌باره رو به مدح مقام پادشاهی و فضیلت سلطنت و اقتدارگرایی آوردند، تا جایی که در ماه‌های اخیر بخت پرویز ثابتی، جلاد ساواک را نیز برای تبدیل کردن به چهره‌ای منجی به آزمون گذاشتند.

نسخه کاریکاتوری این آزادیخواهی که طرفدار بازگشت سلطنت، اعمال خشونت حداکثری علیه مخالفان و ائتلاف با تجزیه‌طلبان است در یک ماه گذشته بار دیگر نسخه جدیدی از خود را رو کرد. محل رونمایی از این کاریکاتور این بار در نروژ و حاشیه برنامه اهدای جایزه صلح نوبل به نرگس محمدی زندانی امنیتی بود که همسر و فرزندانش را برای دریافت این جایزه به نروژ فرستاد. خانواده نرگس محمدی هم در عمل تمام اهتمام خود را بر استفاده حداکثری از این فضا برای کسب رضایت تمام جریان‌های برانداز خارج از کشور گذاشت. از سویی تقی رحمانی همسر نرگس محمدی با در آغوش کشیدن عبدالله مهتدی، سرکرده گروهک تروریستی و تجزیه‌طلب نشان داد حتی تمامیت ارضی ایران را به عنوان ابتدایی‌ترین اصول برای ادعای ملی‌گرایی قبول ندارد و از سوی دیگر نرگس محمدی با تمجید از برگزاری دادگاه غیرقانونی حمید نوری در سوئد که با صحنه‌آرایی منافقین تدارک دیده شده بود این واقعیت را حتی به حامیان خوش‌بینش نشان داد که در ائتلاف با جریان‌های معاند به هیچ چیزی جز مخالفت با جمهوری اسلامی نمی‌اندیشد. البته تقی رحمانی پیش از این در یکی از جلسات کلاب هاوس اقرار کرده بود اکثر خانواده نرگس محمدی از اعضای سازمان منافقین بوده‌اند که بسیاری از آنها در دهه 60 اعدام شده‌اند. از همین رو قرابت سیاسی و نزدیکی تشکیلاتی برنده جایزه صلح نوبل امسال با گروهک تروریستی منافقین مساله‌ای دور از ذهن نیست. تمجید عجیب محمدی از دولت سوئد برای تمکین به دستور منافقین در برگزاری دادگاه غیرقانونی حمید نوری را از همین جهت می‌توان فراتر از یک کسب رضایت ساده از این گروهک دانست اما آنچه روشن است خانواده محمدی در یک ماه گذشته تلاش کرد رضایت دیگر گروهک‌های ضدانقلاب مانند سلطنت‌طلبان و تجزیه‌طلبان را نیز مانند منافقین کسب کند.

هرچند گذشته محمدی و رحمانی با مصادیق متعددی این تمایل را برای کسب رضایت گروه‌های ضدانقلاب نشان می‌داد اما مواضع و رفتار این 2 در یک ماه گذشته باعث ناامیدی برخی جریان‌های داخلی شد که نگاه مثبتی به آنها داشتند.

در جدیدترین مورد از این رفتارها اما تصویر تعظیم تقی رحمانی برابر پادشاه سوئد موقعیت کاریکاتوری این جریان‌ها را بیش از پیش برای همگان یادآور شد، تا جایی که بسیاری از حامیان سابق محمدی و رحمانی با استناد به مواضع قبلی این 2 چهره و قیاسش با چنین تعظیمی آن را نشانه‌ای از یک سقوط آزاد در افکار عمومی به نیت کسب رضایت دولت‌های اروپایی و سلطنت‌طلبان خارج از کشور خواندند.